Nikolaos Stelya

Kıbrıs yeni yıla büyük seçim heyecanları ile girdi. Adanın kuzeyinde bu Pazar günü gerçekleştirilecek olan seçimler yeni dönemin meclisini ve hükümetini belirleyecek. Bu seçim heyecanından birkaç hafta sonra adanın güneyinde gerçekleştirilecek olan seçimlerse Kıbrıs Cumhuriyeti’nin yeni cumhurbaşkanını göreve getirecek. Adanın her iki kesimi de bu kritik seçim süreçlerini yakından takip ediyor.

Kuzeydeki erken genel seçimlerinin ilk sonuçlarının pazar akşam saatlerinde kamuoyu ile paylaşılması beklenmekte. Kıbrıs’taki seçimler bugüne dek, birkaç “yol kazası” dışında genellikle sakin bir ortamda gerçekleştirildi. Bu seçimlerde de yeni bir “yol kazası” beklenmemekte. An itibariyle kamuoyunun ilgisi seçime katılan partilerin ve bağımsız adayların performansı ile beraber “boykot cephesinin” performansına odaklanmış durumda.

Şu ana dek Lefkoşa’dan ve adanın diğer noktalarından ulaşan son bilgi ve veriler, pazar gecesi açıklanacak rakamsal oranlardan öte iki unsurun seçimlerde kayda değer bir “galibiyete” yakın olduklarını göstermekte. Bu unsurlar Kıbrıs Türk siyasi sahnesinin yeni “oyun kurucuları” ve Kıbrıs’taki çözümsüzlüğün gölgesinde adanın her iki yakasında da tartışılmaya başlanan alternatif yol arayışları.

Pazar günkü seçimlere bugün mecliste temsil edilen “geleneksel” partilerle beraber yeni siyasi aktörler de katılıyor. Eski baş müzakereci Kudret Özersay’ın liderliğinde kurulan Halkın Partisi (HP) kısa zamanda toplumun geniş kesimlerinin ilgisini çekmiş durumda. Aynı şekilde, genel bağlamda 1974 sonrasında adaya yerleştirilen Türkiyelilerin desteklediği Yeniden Doğuş Partisi (YDP)’de kısa bir süre zarfı içerisinde oylarını arttırarak yüzde 5’lik seçim barajının kıyısına dayanmış durumda. Bu iki partinin meclise girmesi ve “oyun kurucu” rolüne soyunup yeni hükümette yer alması ile beraber Kıbrıs’ın kuzeyindeki siyasi dengeler değişebilir.

Beri yandan pazar günkü seçimlerin ikinci bir “galibi” daha bulunmakta. Kıbrıs’ın kuzeyinde açıklanan seçim programları ve manifestoları, Temmuz ayında çöken müzakere sürecinin gölgesinde yerel siyasi aktörlerin federal çözüm perspektifini “paranteze” alıp farklı siyasi, toplumsal ve ekonomik tahayyülleri gündemleştirdiği bir kompozisyonu karşımıza çıkarmakta. Başka bir deyişle, Kıbrıs federal çözümden uzaklaştıkça meşhur “B planı” siyasi arenada zemin kazanmaya başlıyor.