Dr. Serkan Köybaşı ve Dr. Ezgi Ediboğlu

Küresel ısınmayı bir buçuk veya en fazla iki derece ile sınırlandırmayı hedefleyen Paris İklim Anlaşması, Türkiye dahil 194 ülke ve Avrupa Birliği tarafından onaylandı. Ancak Anlaşma, bu hedefe nasıl ulaşılacağı konusunda taraf ülkelere esneklik tanıdığından, birçok ülke, hukuki bağlayıcılığı olan bir yol haritası hazırlığına giriyor. Kısa, orta ve uzun vadeli hedefler içermesi beklenen iklim kanunları, ülkelerin iklim değişikliği ile mücadelesinde yol gösterici olma amacı taşıyor. 

Ekim 2021’de hem Paris Anlaşması’nı onaylayan hem de 2053 yılı için net sıfır emisyon hedefi koyan Türkiye’nin iklim kanunu, yine 2021 yılından bu yana hazırlık aşamasındaydı. Taslakları dönem dönem basına yansıyan İklim Kanunu Teklifi, 20 Şubat 2025’te Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne (TBMM) sunuldu. Ne var ki uzmanlar, iklim değişikliği ile mücadeleye dair somut düzenlemeler veya ara hedefler içermeyen metnin, bu haliyle bir iklim kanunu olarak okunamayacağını belirtiyor. 

İklim Kanunu Teklifi hakkında değerlendirmelerine başvurduğumuz Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hayvan ve Doğa Hukuku Laboratuvarı Kurucu Direktörü Doç. Dr. Serkan Köybaşı, İklim Kanunu Teklifi’nin, ‘‘adı ‘iklim kanunu’ olsa da, aslında iklim değişikliğini durdurmaya yaraması mümkün olmayan, yalnızca bir piyasa yaratılmasına yarayacak bir kanun düzenlemesi,’’ olduğunu aktarıyor. 

Net sıfır hedefi tarihi olan 2053’ün dahi yalnızca gerekçe kısmında verildiğine dikkat çeken Köybaşı, bu kısmın hukuki bağlayıcılığının ikincil olduğuna dikkat çekiyor. Köybaşı’na göre Kanun’da 2030, 2040, 2050 ve 2053 için emisyon azaltım hedeflerinin açıkça yazılması gerekirdi. 

Max Planck İnovasyon ve Rekabet Enstitüsü Kıdemli Araştırmacısı Dr. Ezgi Ediboğlu ise İklim Kanunu Teklifi’ni endişeyle okuduğunu belirterek, ‘‘Genel olarak taslağın verdiği his, daha çok iklim değişikliğinden gelebilecek ekonomik kazancın regüle edilmesi gibi görünüyor,’’ diyor.

İklim krizini bir ‘‘fırsat’’ olarak tanımlayan Kanun Teklifi’nde önemli bir vizyon sorunu olduğunu vurgulayan Ediboğlu, çevresel koruma karşısında kalkınmanın önceliklendirmesini de eleştiriyor. İklim değişikliği ile mücadelede, çevresel korumanın garanti altına alınması gerektiğini vurgulayan Ediboğlu’na göre Teklif’te  ‘‘tam tersi yapılmış ve her noktada kalkınma şerhi getirilmiş veya kalkınma ile çevresel koruma karşı karşıya getirilmiş.’’

İklim Kanunu Teklifi hakkında görüşlerine başvurduğumuz Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hayvan ve Doğa Hukuku Laboratuvarı Kurucu Direktörü Doç. Dr. Serkan Köybaşı’nın ve Max Planck İnovasyon ve Rekabet Enstitüsü Kıdemli Araştırmacısı Dr. Ezgi Ediboğlu değerlendirmelerini, sırasıyla, aşağıda paylaşıyoruz.

Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hayvan ve Doğa Hukuku Laboratuvarı Kurucu Direktörü Doç. Dr. Serkan Köybaşı’nın değerlendirmeleri:

‘‘İklim Kanunu değil, Emisyon Ticareti Düzenlemesi Kanunu’’

‘‘İklim Kanunu teklifi, daha önce internette dolaşan taslağa çok benziyor, ancak onun da gerisinde kalan bir düzenleme olmuş. 

Öncelikle ben bu teklifi bir iklim değişikliği kanunu teklifi ya da iklim kanunu teklifi olarak okumazdım veya öyle kabul etmiyorum. Bu bir emisyon ticareti düzenlemesi kanunu.

Kanunun içeriğine baktığımız zaman, iki bölüme ayrıldığını görüyoruz. İlkinde iklim değişikliğinin ne kadar önemli olduğuna dair güzel cümleler ve ‘iklim adaleti’ veya ‘adil geçiş’ gibi süslü kavramlar yer alıyor. Ancak bunlarla ilgili hiçbir somut düzenleme yok. İklim değişikliğinin önlenmesi için emisyon azaltımından bahsediliyor ancak net sıfır için bir tarih bile verilmemiş. 

Net sıfır hedefi tarihi olarak 2053, yalnızca gerekçe kısmında geçiyor; ana metinde, yani kanun metninde ise bu tarih geçmiyor. Gerekçe kısmının hukuki bağlayıcılığı ikincil; tarihe yalnızca o kısımda yer vermek, sorumluluktan kaçmanın bir yolu.’’

‘‘2053 hedefinin hukuki bağlayıcılığı yok’’ 

‘’Şu andaki net sıfır emisyon hedefi tarihi (2053), Cumhurbaşkanlığı kararı ile belirlenmiş durumda. Bunun bir bağlayıcılığı yok. Bir sonraki cumhurbaşkanı, ‘ben bu kararı değiştiriyorum, net sıfır hedefini 2070 senesine erteliyorum,’ dediği zaman, yapacak bir şey yok. Bu nedenle bu kanunda net sıfır tarihinin bile belirlenmemiş olması, kabul edilebilir bir şey değil. 

Kanunda 2030, 2040, 2050 ve 2053 için açıkça emisyon azaltım hedefleri yazılmalı ve böylece yürütme çerçeve içine alınmalıydı. Bu haliyle yürütme için, yani cumhurbaşkanlığı için, hiçbir bağlayıcılığı yok. Kimin, nasıl, ne kadar emisyon azaltacağı belli değil. Sadece şirketler için piyasa oluşturulmuş; bunun ötesinde devlete yüklenen hiçbir sorumluluk yok.‘’

Ara hedefler konulmaması, gençlere yönelik hak ihlali

‘’Net sıfır hedefi olarak 2053 tarihinin bile yazılmamış olması, dünyadaki diğer iklim değişikliği kanunlarına da çok aykırı bir durum. Hatta Almanya Anayasa Mahkemesi kararına ve İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi’nin KlimaSeniorinnen ile ilgili kararına göre de bir hak ihlali.

Almanya Anayasa Mahkemesi, Neubauer kararında, ‘sen devlet olarak 2050’de net sıfır hedefine ulaşacağını söylemişsin ancak ara hedeflerini yazmamışsın, onları da yaz,’ diyordu. Çünkü Almanya’nın kanununda 2030’a kadar yüzde 55 azaltım, 2050’de ise net sıfır hedefi bulunuyordu; Almanya Anayasa Mahkemesi, bu hedefleri dahi yeterli bulmadı ve ara tarihler de verilmesi gerektiğini söyledi. Bunun üzerine, 2040 yılına kadar yüzde 80 azaltım hedefi eklendi. 

Almanya Anayasa Mahkemesi, ara hedefler bulunmamasının, gençlerin ilerideki haklarını ihlal ettiğini söyledi çünkü kanun, 2030’dan sonra karbon emisyonlarında inanılmaz bir azaltım yapılmasını gerektiriyordu. Mahkeme, bu yükün, bugün genç, 2030’dan sonra ise yetişkin olacakların omuzuna bineceğini ve bu nedenle adil olmadığını söyleyerek hak ihlali buldu. 

Bizim kanunda ise hiçbir tarih yok; 2030 da yok 2053 de yok. Yalnızca bir net sıfır hedefinden bahsediliyor ancak bu da cumhurbaşkanlığının iradesine bağlı ve dilediği şekilde değiştirilebilir. Kanun olduğunda ise bunu yapamaz. Dolayısıyla Meclis’in yapması gereken, hem bugünkü hem de ilerideki cumhurbaşkanlarını kanunla bağlayacak bir düzenlemeydi. Bu kanun ise çerçevesi düzgün çizilmemiş bir kanun.’’

Bahsedilen kavramlara dair hiçbir somut düzenleme yok

‘’Kanunun ilk bölümünde ‘iklim adaleti’, ‘adil geçiş’ gibi önemli kavramlardan bahsediliyor ama bunlara dair hiçbir somut düzenleme yok. Örneğin iklim adaletinin, iklim değişikliğinden kadınlar, çocuklar ve yaşlılar daha çok etkileneceği için önemli olduğu söyleniyor. Ancak bu kesimlerin nasıl korunacağına yönelik herhangi bir önleyici düzenleme yok; devlete yüklenmiş herhangi bir sorumluluk yok. 

Benzer şekilde ‘adil geçiş’ tanımlanmış; fakat örneğin karbon yoğun sanayilerde çalışan işçiler işlerini kaybederse ne olacağına dair herhangi bir düzenleme yok. 

‘İklim çalışan insanlar bu kavramları seviyorlar, kanun teklifinde kullanalım,’ gibi bir yaklaşım var burada. Ama bunlara yönelik herhangi bir yükümlülük yaratılmamış kanunla. 

Azaltım konusunda da böyle bir durum var. Mesela, ‘ilgili kurum ve kuruluşlar salım azaltımı yapar’ ya da ‘ilgili kurum ve kuruluşlar gerekli önlemleri alır,’ gibi ifadeler var. Bu ‘ilgili kurum ve kuruluşların’ kim olduğu da belli değil. Hangi kurumun ne projesi hazırlayacağına dair hiçbir ayrıntı yok.’’

‘‘Kanun, iklim değişikliği ile mücadeleyi amaçlamıyor’’

‘’Fakat kanunun ikinci kısmına, yani emisyon ticareti sistemine geldiğimizde, orası tam bir kanun gibi. Bu bölüm oldukça ayrıntılı. Hangi kurumun ne görevi olacağı, piyasanın nasıl düzenleneceği, bu piyasadaki kurallara uymayanların ne ceza alacağı gibi her şey çok ayrıntılı düzenlenmiş. 

Öyle anlaşılıyor ki iklim krizinden ve Türkiye’de yaşanacak sorunlardan tek anlaşılan şey: Biz bundan nasıl bir piyasa yaratırız? Nasıl para kazanırız? Büyümeye nasıl katkı sağlarız? Bu kanunun yapılmasındaki amaç, iklim değişikliğinin azaltılması veya durdurulması değil. Amaçlanan, yeni bir piyasa yaratılması ve ‘yeşil büyüme’ye hizmet etmesi.

Kanunun birçok yerinde yeşil büyümeden, sektörel ihtiyaçlardan, kalkınma önceliklerinden söz ediliyor. Tamamen ekonomik, büyüme saplantısından çıkamamış bir çerçeve var. Adı ‘iklim kanunu’ olsa da aslında iklim değişikliğini durdurmaya yaraması mümkün olmayan, yalnızca bir piyasa yaratılmasına yarayacak bir kanun düzenlemesi bu.‘’

Hedeflenen, SKDM’den muaf tutulmak

‘’Eğer bu kanunu Avrupa’ya satabilirlerse, ‘bakın biz iklim kanunu yaptık, iklim değişikliğine karşı mücadele ediyoruz,’ diyerek, gümrükte emisyon vergilendirmesinden (Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizması) muaf tutulmak isteyecekler. ‘Biz karbon emisyonlarını zaten içeride vergilendiriyoruz,’ diyecekler. Ancak konuyu bilen biri okuduğunda, devletin, iklim değişikliği ile hiç ilgilenmediğini zaten anlayacak. 

İklim değişikliği, devletin bir politikası veya sorunu değil. Türkiye’nin yaşayacağı sorunlar; insanların evlerini, tarlalarını, yaşam şartlarını kaybedecek olması, devleti hiç ilgilendirmiyor. Devleti ilgilendiren, ekonominin biraz daha büyümesi ve yeni bir piyasanın yaratılması. O nedenle bu kanun, kesinlikle bir iklim değişikliği kanunu değil. Bu, bir emisyon ticaret sistemi kanunu.’’

Max Planck İnovasyon ve Rekabet Enstitüsü Kıdemli Araştırmacısı Dr. Ezgi Ediboğlu’nun değerlendirmeleri:

‘’İklim Kanunu taslağını okumayı bitirirken endişeliydim; uzmanlık alanlarıma giren konularla ilgili yorumlarımı en yalın haliyle ifade etmek istiyorum.’’

‘‘İklim değişikliğini ‘fırsat’ olarak görmek ciddi bir vizyon sorununa işaret ediyor’’

‘’Öncelikle bir vizyon sorunu bulunduğunu düşünüyorum. Taslakta yer alan ‘genel gerekçe’ kısmında şöyle bir paragraf bulunuyor:

‘İklim değişikliğinin de etkisiyle değişen ve dönüşen dünyada, bu dönüşümün aynı zamanda fırsatlar sunduğu ve bazı sektörlerde olumlu etkiler yaratabileceği gerçeği de göz ardı edilmemelidir.’

İklim değişikliği ile mücadele, üretim şeklinin daha az karbon yoğun hale gelmesini gerektirdiği için pek çok sektör değişiyor. Bu değişime ayak uydurulabilmesi için de gelişmekte olan devletlere finansal destek sağlanıyor. İklim değişikliği ile mücadeleye içkin bir durumu ‘fırsat’ veya ‘olumlu etki’ diye yorumlamak ve bunu kanuna yazmak, bana göre ciddi bir vizyon sorununa işaret ediyor.’’

‘‘Amaç, ekonomik kazancın regüle edilmesi gibi görünüyor’’

‘’Taslakta ‘fırsat’ kelimesi dört kez, ‘olumlu etki’ ifadesi ise iki kez geçiyor. 

Dönüşüm çok zahmetli, uzun vadeli ve çok masraflı bir süreç. Değişimin pek çok sektöre getireceği sancılar ve devlete olan maliyeti o denli büyük ki, devletler hâlâ bu mücadeleyi etkin yürütmekten imtina ediyorlar. Emisyon ticaretinden veya yurtdışından gelecek finansman desteği, iklim değişikliğiyle mücadelede - tabiri caizse - devede kulak miktarlardadır.

Tabii ki emisyon ticareti gibi ‘fırsat’ olarak görülen konular da regüle edilecek. Fakat bu regülasyonların gerekçesi, ‘fırsat’ veya ‘olumlu etki’ ifadelerine gerek olmadan, mücadelenin bir parçası olarak zaten kendine yer bulacaktır. İklim Kanunu'na bu ifadelerin girmesi, en kibar haliyle talihsiz bir durum. Bu ifadeleri okuyunca aklıma, COP29 Başkanı’nın, dünyanın gözüne baka baka, petrol ve doğal gaz için ‘Allah'ın lütfu’ demesi geldi. 

Zaten taslakta çoğu alan, jenerik denecek seviyede yazılmışken, emisyon ticaretinin detaylılığı göze batıyor. Genel olarak taslağın verdiği his, daha çok iklim değişikliğinden gelebilecek ekonomik kazancın regüle edilmesi gibi görünüyor.’’

Kalkınma, çevresel koruma karşısında önceliklendirilmiş

‘’Ülkemizdeki geçmiş deneyimler gösteriyor ki, kalkınma ile çevre koruma karşı karşıya geldiğinde, kazanan çoğunlukla kalkınma oluyor. Bu bağlamda, iklim değişikliği ile mücadele kapsamında, kalkınma hedefine karşı çevresel korumayı garanti altına alacak yöntemler gerekliydi. Fakat tam tersi yapılmış ve her noktada kalkınma şerhi getirilmiş veya kalkınma ile çevresel koruma karşı karşıya getirilmiş. Örneğin, "Ulusal Katkı Beyanında, net sıfır emisyon hedefi doğrultusunda ülkenin kalkınma öncelikleri ve özel koşulları göz önünde bulundurulur ve bu çerçevede önlemler alınır," gibi bir ifade kullanılmış.

‘Yeşil iş’ tanımı bile bu bağlamda sorunlu. Yeşil işler, ‘Çevrenin ve doğal kaynakların korunmasına ve çevre kalitesinin geliştirilmesine katkıda bulunarak sürdürülebilir kalkınmayı ve yeşil büyümeyi destekleyen iş(...)’ olarak tanımlanmış.’'

Kanun Teklifi’nde hatalı ifadeler yer alıyor

‘’Taslaktaki bazı cümlelerin içeriği ise yanlış. Örneğin, şu paragrafı ele alalım: 

‘İklim değişikliğinin neden olduğu afetlerin önlenmesi, bu alandaki iş birliklerinin güçlendirilmesi, kayıp ve zararların giderilmesi ve bunların iklim değişikliğinin neden olduğu adaletsizliği ortadan kaldıracak şekilde gerçekleştirilmesi yapılan mücadelenin somut adımları olmaktadır.’ 

‘İklim değişikliği ile ilgili somut adımlar’ denilince; sera gazı azaltımı, hedefe yönelik politikalar ve mevzuat gelişimi, tüm aktörlerin sürece dahil edilmesine yönelik çalışmalar gibi pek çok madde akla gelebilir. Fakat ‘afetlerin önlenmesi’ ve ‘kayıp ve zararın giderilmesi’, somut adımlar değildir.

‘Afetlerin önlenmesi’ gibi bir hedef tanımı bile teknik olarak doğru olmayacağı için böyle bir ifadenin hiç yer almaması uygun olacaktır. Kayıp ve zararın giderilmesi ise şu aşamada bir hedeften fazlası değildir. 

Eğer Türkiye, ‘Gerekçe’ kısmındaki somut adımları baz alsaydı, elimizde sadece işbirlikleri kalıyor olacaktı. Fakat kanunda; finansman, teknoloji transferi gibi somut adımlar içeren maddeler bulunuyor. Dolayısıyla ‘Gerekçe’ kısmının, kanunun içeriğine uygun olması, hatalı ifadeler içermemesi gerekiyor.’’

Dilde özen ve üslup sorunu var

‘’Daha ciddi bir örnek ise ilkeler maddesinde görülebilir:

‘İklim değişikliği ile mücadelede genel ilkeler şunlardır: İklim değişikliği ile mücadelede, ülkemizin ortak fakat farklılaştırılmış sorumluluklar ve göreceli kabiliyetler ilkesi dikkate alınarak, eşitlik, iklim adaleti, ihtiyatlılık, katılım, entegrasyon, sürdürülebilirlik, şeffaflık, adil geçiş ve ilerleme yaklaşımları esas alınır.’

Bu madde, sanki tek ilke ‘ortak fakat farklılaştırılmış sorumluluklar ve göreceli kabiliyetler ilkesi’ ve diğer yaklaşımlardır, gibi okunuyor. Oysa çevre hukuku ilkeleri gelişme aşamasında ve örneğin ‘ihtiyatlılık’ bir ilke midir, değil midir, bu henüz tartışılıyor. ‘Eşitlik’ ise bir ilke. Yaklaşımların ve ilkelerin net olarak ayrılması gerekiyor.’'

İdari vesayeti aşan bir durum öneriliyor

‘'Taslakta, yerel yönetimlerin iklim değişikliği planı yapmaları isteniyor. Ancak bu planların onayı, Valilikler altında kurulacak olan İl İklim Değişikliği Koordinasyon Kurulu’na bırakılıyor. Yerel yönetimlerin, planlarını, ‘karara bağlanmak üzere’ bu Kurul’a sunmaları gerekiyor. 

Ancak belediyelerin kendi planlarını, Ankara’daki siyasetin bir uzantısı olan Valiliklerdeki bir birime bırakmaları, idari vesayeti de aşan bir durum.  İl İklim Değişikliği Koordinasyon Kurulu, planlara onay vermezse ne olacak?

Ayrıca denetimle ilgili bir maddede de, yetkililerin yaptıracakları analiz ve ölçümlerin giderlerinin denetlenen tarafından karşılanması gerektiği ifade ediliyor. Bu maddenin de hakkaniyeti ve riskleri tartışılmalı.’’ 

Bu kanun ne ölçüde uygulanacak? 

‘’Taslakta iklim değişikliğiyle mücadeleden bahsederken aynı zamanda biyolojik çeşitlilik, atık yönetimi, ozon tabakasının korunması gibi diğer alanlara da referans veriliyor. Fakat ülkemizdeki atık skandalları göz önünde bulundurulduğunda, taslakta geçen ‘sıfır atık’ hedefinin bir hayal olduğunu düşünebiliriz. Bu durum, hukuk sistemimizle ilgili daha genel bir sorunu da hatırlatıyor: Bu kanunda yer alan olumlu maddeler, ne ölçüde uygulanacak?’’

Dr. Serkan Köybaşı kimdir? Dr. Serkan Köybaşı, Galatasaray Lisesi ve Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olmuş ve aynı üniversitenin Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde “meclis araştırma komisyonları” üzerine yazdığı tezle yüksek lisans ve “anayasaların değişmez maddeleri” üzerine yazdığı tezle doktora programını tamamlamıştır. 2005 yılından bu yana Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde doktor öğretim görevlisi olarak çalışan Köybaşı, burada Türk Anayasa Hukuku, Anayasa Hukukun Genel İlkeleri, Bireysel Başvuru ve Hayvan Hakları dersleri vermektedir. 2019-2021 yılları arasında Boğaziçi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde Türk Anayasa Hukukuna Giriş dersini vermiştir. BAU Hukuk Fakültesi bünyesinde 2022 yılının başında faaliyete geçen Hayvan ve Doğa Hukuku Laboratuvarı kurucu direktörü olan Köybaşı’nın ifade özgürlüğü, vicdanî ret ve hayvan hakları gibi konularda makaleleri bulunmaktadır. Serkan Köybaşı, yakın zaman önce, doçentlik eseri olarak “İklim Değişikliğine Karşı Yeşil Anayasacılık” başlıklı bir kitap yayınlamıştır. Kitabın genişletilmiş hali İngilizce olarak yakın zamanda Peter Lang yayınevinden yayınlanacaktır.

 

Dr. Ezgi Ediboğlu kimdir? Dr. Ezgi Ediboğlu, İstanbul Üniversitesi’nde Hukuk lisans derecesini tamamladıktan sonra çevre hukuku alanında avukatlık yapmış ve Marmara Üniversitesi’nde Kamu Hukuku Yüksek Lisans programına katılmıştır. Millî Eğitim Bakanlığı’ndan yüksek eğitim için burs aldıktan sonra Marmara Üniversitesi’ndeki eğitimini askıya alarak Birleşik Krallık’a taşınmış ve burada Aberdeen Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde Yüksek Lisans ve Doktora çalışmalarını tamamlamıştır. Yüksek eğitiminde ana olarak Birleşmiş Milletler iklim değilikliği rejimi ve çevreye duyarlı teknolojilerin transferinin olası hükümetler arası yöntemlerine odaklanmıştır. Doktora sonrası iki yıl kadar Türkiye’de akademisyenlik yapmış ve aynı zamanda 2021/22 Mercator-İPM Araştırmacısı olarak İstanbul Politikalar Merkezi bünyesinde ‘İklim Değişikliğiyle Mücadelede Teknolojik Yol Haritası: Türkiye İçin Bir Öneri’ adlı projesini yürütmüştür. Türkiye’de bulunduğu sürede çalışmalarına Türkiye’nin iklim değişikliği rejimi altındaki durumunu da eklemiştir. Konu hakkında çalışmaya KAHİP ve kurucu üyelerinden biri olduğu Gıdanın Durumu Derneği gibi sivil toplum kuruluşları ile devam etmektedir. 2023 yılının başlarından beri Max Planck İnovasyon ve Rekabet Enstitüsü’nde kıdemli araştırmacı olarak çalışmaktadır.

 

İklim Masası Hakkında İklim Masası, basına bilimsel temelli iklim haberleri servis etmek amacıyla kurulmuştur. İklim değişikliğini, ekonomiden tarıma, biyoçeşitliliğe etkilerinden toplumsal sonuçlarına, tüm yönleriyle ele almayı hedefleyen bir haber ajansıdır. Bilim insanları tarafından İklim Masası için kaleme alınan haber metinleri, gazetecilere ve basın kuruluşlarına ücretsiz servis edilir. Gazeteciler, haberi hazırlayan bilim insanını ve İklim Masası'nı referans göstermek kaydıyla, metinlerin tamamını veya bir kısmını kullanmak ve metinlerden alıntı yapmak konusunda özgürdür. İklim Masası, iklim değişikliğiyle ilgili basında yer alan haberlerin nicelik, nitelik ve konu çeşitliliği bakımından gelişmesini hedeflemektedir. İklim değişikliği konusundaki çalışmaları daha görünür kılmayı, yeni araştırmalara ilham vermeyi ve iklim değişikliği konusunda üretilen akademik bilgiyi bir araya getirerek gazeteciler için güvenilir bir bilgi kaynağı oluşturmayı amaçlar.

* T24, İklim Masası köşesini herhangi bir kurumdan karşılık almadan yayımlamaktadır.