Yeni bir takvimin eşiğinde, esrik eğlencelerin kıyısındayız. Yılın son akşamı kimimiz evcil kimimiz sokak kuşu, kimimiz çoğul kimimizse yalnızız. 
Düşe kalka yara bere içinde kalmışsa bile dizlerimiz, yeni yılda yeni oyunlara koşmaya hazırız. Çünkü umutlu ve dirayetli, çünkü dirençli ve unutkanız. Doğamız bu; yılgınlıklarımızla insanız. 
Gün akşama dönmeden, belki biraz soluklanmalı, sessiz ve derin nefesler almalı. 
Yılsonu-yılbaşı, günsonu-düşbaşı, adına ne dersen de, biraz muhasebe yapmalı. 
Geçen takvimde yitirilenleri bir yana, kazanımları beri yana yazmalı. Üst üste istiflenmiş eğer’leri ve keşke’leri unutmadan, iyi ki’lerin keyfine varmalı.
Hayat dediğin eksilmeden yaşanmıyor zaten ama, eksilirken artmış mıyız, asıl ona bakmalı…
Bazı eksilmeler öğretici, bazı kayıplar aslında kazançtır. Bazı pişmanlıklar gelip geçici, bazı değişimler uzun solukta kıvançtır. 
Geçmiş-gelecek muhasebesi nasıl olursa olsun, belki de tebdil-i takvimde ferahlık vardır. 
***
Hani sanki dünmüş gibi gelen eski takvimler var ya, o his belleğinin sana yaptığı bir nanik değil yalnızca.
Elinde hassas kantar, uça koşa geçiyor zaman; yaptıklarımız ve yapamadıklarımızla.
Umutların taze cilası bir köşede kuruyadursun, dilenecek şeyler öyle çok ki…
Bu kış kar yağmasın mesela. Deprem çadırlarına, evsizlere, sokak çocuklarına değmesin acı soğuğun izi. 
İnsanlar vatanını tüm farklılıklarıyla, tüm insanlarıyla sevsin. Kalmasın “öteki”si.
Hiçbir kadın şiddet görmesin. Solduramasın hiçbir hayatı; dayağı, tecavüzü, namusu, töresi. 
Önce ışık, ardından özgürlükle dolsun, fikirleri yüzünden haksızca içeride tutulanların hücresi. 
Yoksunluğa yazgılı gibi görünür bu topraklara güneş doğsun yeniden. Yaşamca ve fikirce özgür, gelişmeye açık, barışa meyyal bir toplum doğsun, kapkara küllerinin içinden.
***
Arzu ettiğimiz her şeyle tıka basa dolu, hem tazelik, hem de naftalin kokulu, geçmiş ve gelecekle ayrı ayrı barışık; adını sen koy işte, her ne dilersen ortaya karışık…
Sağlıklı, ferah, huzurlu ve aydınlık…
Mutlu yıllar olsun!