Fantezi ve fantastik sineması hızla sürüyor. En son Oscar'larda tam 7 ödül alan Her Şey Her Yerde Aynı Anda da bu tür bir film değil miydi?

(Burada şunu açıklayayım: O filmi görmemiştim; bizde gösterildiğinde sanırım yaz tatilindeydim. Bu açıdan son Oscar'lar üzerine de tam ve kesin yargılarda bulunamadım.

Ama filmin şu günlerde Netflix'te gösterildiğini görür görmez izledim. Ve şaşırtıcı düzeyde etkileyici buldum. Onu önümüzdeki günlerde yazacağım.)

Evet, işte yine bu türde bir film. İlki 2019'da çekilmiş: yine David F. Sandberg tarafından... O filmi görmemiştim. Bu kez karşımda 130 dakikalık gösterişli, çok para harcanmış bir macera buldum. Ama beni çok da doyurduğunu söylemem kolay değil.

Filmin hemen tümü ABD'nin Philadelphia kentinde geçiyor. Açılışta açıkça gay bir rehberin kılavuzluğuyla bir müze gezen bir grubu ve müzenin birden maskeler ardındaki bir çete tarafından basılmasını görüyoruz. Güzelim müzenin canına okunuyor. Ve havada uçma yeteneğine de sahip birer üstün-adam olan çetenin kentteki hakimiyetine tanık oluyoruz.

Facialar giderek kente yayılıyor. Devasa bir köprü tümüyle çöküyor: Ben Frankie köprüsü... Ve sayısız insan ölüyor. Polis sadece 160 kadar kişiyi kurtarabiliyor. Bu arada eski Yunan - Roma uygarlığı anılıyor ve bir efsane kahramanı olan Şazam'dan söz ediliyor. Öyle sihirli bir isim ki bu, telaffuz edildiğinde özellikle genç insanlar hayatlarının bir döneminden öbürüne geçebiliyorlar. Bir sıçramayla!..

Böylece inanılmaz biçimde bir film dekoru oluşturmaya açılmış Philadelphia'da, bir avuç okullu genci tanıyoruz. Aralarındaki yaşın getirdiği tüm o çekişmeler ve kavgalarla... Ki iki ayrı yaşlarında izlediğimiz Billy ve Freddy bunların başını çekiyorlar. Öte yandan, birden uzak geçmişe dönüyoruz ve tanrıça Atina'nın kızları olan üç kadını tanıyoruz: ablaları Hespera, Anthea ve Kalipso... İşin tuhafı, bu üç kızkardeş hikâyenin en kötüleri arasında... Hem de başta Helen Mirren alabildiğine ünlü ya da sempatik oyuncular tarafından canlandırmalarına rağmen... Ve bu üç kız kardeş, filmin bir başka özelliği olan sayısız canavar ve ejderhanın üstüne binip etrafı kana bulamaktan çekinmiyorlar!..

Evet, ejderhalar... Bu da sanki kendinizi son haftalarda izlediğimiz 65 filminde hissetmenize yol açabilir. Öylesine değişik, farklı türleri, cinsleri ve suratları var ki... Hepsi birlikte, sanki bir sirk gösterisini izler gibi oluyoruz!..

Ama filmin tuhaf bir mizahı da var. Eski efsanelerden yola çıkmış gibi gözüküp birden en modern kavramlara uzanması gibi... Böylece kişilerimiz yer yer cafe'lerde hamburger yiyorlar; Hızlı ve Öfkeli serisinden, Destiny's Child müzik grubundan veya bilgiyi google'lamaktan söz ediyorlar!..

Sonuç olarak bu uzun film bir ölçüde kendini izletiyor. Absürt mizahına, habire değişen temposuna ve belli bir üslup asaletinden yoksun olmasına karşın... Müziğin seremonyal bir atmosfer özelliği taşıdığını ve bunun filmle iyi uyuştuğunu da belirtmeliyim.

Oyunculara gelince... Freddy ve Billy'nin genç oyuncuları Jack Dylan Grazer ve Asher Angel iyi çalışmışlar. Freddy'nin olgun halinde Adam Brody de öyle... Tanrıça Atina'nın kızlarında Helen Mirren, Çin kökenli Lucy Liu ve Rachel Zegler çok iyiler. Hele özlediğimiz Helen Mirren'i bunca yıl sonra, böylesine ‘genç işi' bir filmde bulmak... Finale doğru ise birden karşımıza Wonder Woman çıkıyor. Yanılmıyorsam yine Gal Gadot'nun oynadığı...

Ve son olarak bu filmden bir deyişi aktarmak istiyorum: "Belki tanrıların ve insanların birlikte mutlu yaşadığı günleri de göreceğiz!"

Not: Bu filmin basın gösterimi Warner Bros'un 22 yıllık emektarı Duygu Kutlu'nun da son misyonuydu. Çünkü şirketin Türkiye temsilcileri değişmişti ve bundan sonra muhatabımız onlar olacaktı. Bunca yıldır işini kusursuz ve en dostça yürüten sevgili Duygu'ya bundan sonra da başarılar diliyorum.