Irak’ta bu ay başlayan yeni ders yılında, Musul’daki çocuklar, Haziran ayında kenti ele geçiren IŞİD’in hazırladığı yeni eğitim programı altında öğretim görmeye başladı.
IŞİD'in kontrolündeki Musul'da bir anne “Burada hayat çok zor. Elektriğimiz yok, gazımız yok. Odun ateşinde yemek pişiriyoruz. Her şey çok pahalı. Beş gündür elektrik verilmedi. Hiçbir alanda özgürlük yok. İslam Devleti bizi peçe takmaya zorladı. Bizi yüzyıllarca geriye, Hicri Takvim’de yıl 10’a götürdüler. Buradan ayrılabilseydim, ayrılırdım. Ama hapiste gibiyiz. Gelecek yok... Gelecek bitti" diye konuştu.
Musullu anne, şehirdeki hayatı ve 8 yaşındaki oğlu için duyduğu kaygıları, BBC Dünya Servisi’ne şöyle anlattı:
“Bir oğlum var. Üçüncü sınıfta. Okula gönderiyorum, ama aslında oğlumu evde alıkoymayı, dışarı çıkarmamayı yeğlerdim. Sokaklarda dehşet verici şeyleri görmesini istemiyorum. Çocuklar sokağa çıkınca silah görüyorlar; zırhlı taşıtları, militanların siyah üniformalarını görüyorlar. Öğrenciler için her şey değişti. Ülkeden ‘Irak Cumhuriyeti’ diye söz etmek gibi basit şeyler bile değişti. Artık ‘İslam Devleti’ deniyor. Okuldaki eğitim programı, çocukların okudukları konular, her şey değişti. Fizik, matematik, birçok ders, programdan çıkarıldı. Müzik ve spor bile çıkarıldı. Normal olarak okula gittiğinizde şarkılar öğrenirsiniz. Şimdiyse Kur’an kursları veriliyor. Kaygı duyuyorum, oğlumun beynini yıkayacakları korkusu içindeyim. Oğlumun okula gitmesini istemememin bir başka nedeni daha var. Babası öldürüldü, o yüzden. Tam olarak kimin öldürdüğünü bilmiyoruz ama İslam Devleti’nin militanlarıydı. Oğlum sürekli “Babamı öldürenler bu adamlar” dediği için, büyük bir korku yaşıyorum. Sokağa çıkıp böyle şeyler söylemesini istemiyorum. Çünkü bu insanlar acımasız. Oğluma korkunç şeyler yapabilirler.”
'Bizi Hicrî takvimde yıl 10'a götürdüler'
“Burada hayat çok zor. Elektriğimiz yok, gazımız yok. Odun ateşinde yemek pişiriyoruz. Her şey çok pahalı. Beş gündür elektrik verilmedi. Hiçbir alanda özgürlük yok. İslam Devleti bizi peçe takmaya zorladı. Bizi yüzyıllarca geriye, Hicri Takvim’de yıl 10’a götürdüler. Buradan ayrılabilseydim, ayrılırdım. Ama hapiste gibiyiz. Gelecek yok... Gelecek bitti.
