İnsanoğlu problemsiz yaşayamaz. Toplum hali, başkalarına katlanmayı gerektirir. Bunun için çözüm odaklı diyalog şarttır. Çözüm odaklı diyalogun kanlı biçimine savaş deniyor.
Kızılderililer sanıldığı gibi savaşçı değillerdi. Onlar; onurlarına düşkün, barışsever “eski dünya”lılardı. Hatta bizim gibi tatlı konuşmak için tatlı yemez, tütün içerlerdi.
Amerika kıtasında yerli kabilelerin “Calumet” dedikleri Barış Çubuğu ayinleri 1492 yılında; Avrupalılar henüz kıtaya gelmeden çok önce başlamış, tarihi bir gelenektir. Barış çubuğu ayinleri sosyal, ekonomik ve siyasi boyutları da olan büyüsel törenlerdi. Bu törenlerde kabile reisleri ve temsilcileri bir araya gelir, uzun çubuklarla tütün içerlerdi.
Tören, aynı zamanda “Yıldırım Kuşu” olarak da bilinen “Çayır Tanrısı”nın yardımını istemek için ayin liderinin 4 kez üflemesiyle başlardı. Daha sonra pipomsu çubuk elden ele dolaşır ve herkes bir kez çektikten sonra, sorunlar tartışılmaya başlanır ve çözüm yolları aranırdı.
Bazen bu törenler kabileler arasında barış tesis etmek amacıyla yapılır, bazen düğün veya ticari bir antlaşmayı kutlamak için, bazen de bir yeni yetmenin yetişkinler arasına kabulünü kutlamak için yapılırdı. Ayinlerin ritüelleri amaca göre değişir; ancak hiçbirisinde tütün eksik olmazdı.
Tütünün başka amaçlarla kullanıldığından daha önceki yazılarımızda bahsetmiştik. Kovboy filimlerinden biliriz; kızılderililer dumanı haberleşme aracı olarak da kullanırlardı. Hatta dumanın dualarını Tanrıya ulaştırdığına inanrılardı.
Avrupalıların tütünü keşfi 16. yüzyılda başlar. İlk tiryakiler için tütün bir zevk kaynağıydı. O nedenle tütünü küçümseyenlere karşı çıkar, onun teskin edici özelliğinden dem vurur ve tütünü bir tür meditasyon aracı olarak kullanırlardı.
Kıtaya gelen ve sağ salim Avrupa’ya dönen İspanyollar, tütün içmenin zevkini ilk tadanlardır.
Columbus sonrasında Amerika kıtasına gelen ilk İspanyol olan Rodrigo de Jerez tütünden aldığı zevkten öyle etkilenmiştir ki, İspanya’da da bu alışkanlığını sürdürmek istemiş; ailesi ve arkadaşlarının önünde tütün içerken ağzından duman çıkarıyor diye şeytanın etkisi altında kaldığından şüphelenilmiştir.
Daha sonra bu alışkanlığını kamuya açık yerlerde devam ettirince hapse atılmış ve bilahare İspanyol engizisyonunun kurbanı olmuştur.
Bu nedenle tütünün ilk kurbanı, 1498 yılında Küba’da tütünü ilk tadan Avrupalı, Rodrigo de Jerez’dir.
Biz de kurban olmamak için diyoruz ki, bu köşede yazılanları okuyarak puro içmeyin. Puro zararlıdır.
Gülmeyin. Gerçekten zararlıdır.