Dokunulmazlıkları kaldırmak için ülke yönetiminde, Meclis’te ellerini ovuşturup keyifle bekleyenler var. Tablodaki tarihe bir baksınlar lütfen ve bu kara noktaların en büyüğünü  oluşturmak istediklerinden emin olsunlar. 

1928’den 2015’e geçen 87 yıl içinde toplam 44 vekilin dokunulmazlığı kaldırılmış.  Bugün dokunulmazlığı kaldırılmak istenen sadece HDP’li milletvekili sayısı 45!

Dokunulmazlığı kaldırılması talep edilen toplam milletvekili sayısı ise 129: yani 1928-2016 arası toplamının neredeyse dörtte üçünü oluşturuyor. Yüzde 75!  T.C. TBMM tarihinde görülmemiş bir istatistik. Halihazırdaki Meclis’in yaklaşık dörtte birinin (yüzde 24) “dokunulmaz” olması istenmiyor.  Geçen yazımda da vurguladığım gibi neredeyse bir yüzyılda görülmeyen, olmamış olan, oldurulmak isteniyor. AKP tarih sayfalarına kendini “en büyük dokunulmazlık kaldıran” olarak mı yazdırmak istiyor?

Yapılacak “işi” bir tür “temizlik” olarak görenler var mutlaka. Ama gerçek öyle mi?

Bir kere ve öncelikle: TBMM çerçevesinde yapılan bir araştırmanın sonuçlarını okuyup öyle karar vermek gerek. Meclis’in internet sayfasında kimin yazdığı belli olmayan ama üzerinde belli ki epey çalışılmış (bence, yine de yeterli olmayan) bir makalede şu çarpıcı kanaat yer alıyor:  “...dokunulmazlığın kaldırılmasına ilişkin incelediğimiz dosyaların çoğunda, soruşturma makamlarının doğrudan veya dolaylı olarak milletvekili hakkında edindikleri suç bilgilerinin doğruluğunu soruşturma görevi çerçevesinde yeterince araştırmadan, dosyanın TBMM’ye havalesini istedikleri görülmüştür...bunun altında yatan en büyük neden, milletvekili hakkında soruşturma yetkisinin varlığı konusunda yaşanan tereddüt veya yanlış anlayıştan kaynaklanmaktadır.” (s.133)

Geçmiş yüzyılda olup bitenlere az daha yakından bakınca: “Bırakın dokunulmazlıklar olduğu yerde kala kalsın. Ne kürsüsüne, ne parasına, ne yoluna, ne de yolsuzluğuna aldırmayın.  Kim ne derse desin, takılmayın. Hiç bir tarafına karışmayın. Geçmişteki bu süreçlerde, sap, samana karışmış.  TBMM yayınında bile buna işaret ediliyor.  Yukarıdaki aynı Meclis kaynağında şu da açıkça belirtiliyor. Dokunulmazlıkların kaldırılması mağdura, halka değil, güçlüye, iktidardakine yarıyor.

Kaldı ki aynı kaynak aynı derecede önemli bir başka bulguya da işaret ediyor: Şöyle ifade edilmiş: (1928-1998 arası) “...dokunulmazlığın kaldırılması kararlarının yüzde 60’ı muhalefet partisi vekillerine karşı verilirken ancak yüzde 12si iktidar partisi milletvekillerine karşı verilmiştir.” ( s.130) 

Benzer bir yorum aynı belgedeki şu bulgudan da yapılabilir sanırım: Dokunulmazlığı kaldırılan muhalefet partisi milletvekillerinin yüzde 68’inin siyasi suç işlediği belirtilirken, iktidar vekillerinin ise yüzde 80’i (sadece 4 kişi) adi suçlardan bu işlemle yüz yüze kalmış. Sayılar çok az olsa da, para/iktidar ilişkisi açısından bilinenleri doğruluyor.  İktidarlar paraya göz dikebilir, ama siyasi suç işlemez! (s.131)

Madem bu kadar önemli ve saygın bir iş, koca yüce Meclis’in tüm vekilleri toplanıp birlikte karar alıyor, niye TBMM sitesinde daha çok belge-bilgi-ayrıntı yok?  İnsanların hayatını, ülkenin siyasi-ekonomik-toplumsal gidişatını alt-üst eden büyük karar, belki bir kaç istisna hariç, belli kişilere odaklanan, onların şamar oğlanı yapıldığı (sadece iki kadın var aralarında), nerdeyse gücü olanın, diş geçirebilenin, çoğunluğa dayattığı bir sonuç veya dönemsel bir siyasi hezeyan- olsa gerek. Dokunulmazlığa dair yetersiz bilgilerin ve bugün yaşananların insana anımsattığı bu.

Gel gör ki daha geçen hafta 23 Nisan 2016 günü demokrat kanattan kişilerin oluşturduğu bir girişim, Demokrasi için Milletvekili Dayanışma ve Diyalog Grubu  “kürsü dokunulmazlığı hariç”, tüm dokunulmazlıkların kaldırılması gerektiğini” savunuyor.

YANLIŞ!  Gerçekten yanlış. TBMM’nin kendi belgesi bu yanlışı daha da iyi ortaya koyuyor. Sonuçta gerçek suçluların dokunulmazlığı kalkmayacak. Asla kalkmaz!

Herkesin bildiğini bir daha ben yazayım:  Bu dönem kurban yapılmak istenen ve hedef Halkın Demokratik Partisi, HDP’dir. Bir kısım seçmenin, belki inandığı gerekçesi de malumunuz. Ne demek olduğunu kaç kişi biliyor? Kanıtlar neler? Hangi soruşturma makamı geçen yüz yılda yapılamayanı bugünkü antidemokratik koşullar ortamında her şeye göğüs gerip cesurca ve verilen zaman içinde becerip görevi çerçevesinde yeterince ve yerinde araştırma yaparak, tanıklara, somut kanıtlara dayanarak dokunulmazlık dosyalarını TBMM’ye havale edebilecek?

Öte yandan T.C. tarihine yeni bir kara damga mı vurmak istiyorsunuz?  Buyurun geçin, açılsın hapishaneler, geçsin suçsuz suçlular.

*Çeşitli kaynaklardan fakat en önemlisi: TBMM