Türkiye’de liberallerin en iyi yaptığı şey hatadır.

1960’larda “CHP - ordu el ele” diye bağırdılar. Sonra komünizmin her tür boyasına boyandılar, Filistin kamplarında eğitim gördüler, Güneydoğu Anadolu’nun dağlarında kurtarmaya gittikleri köylüler tarafından dövülüp jandarmaya teslim edildiler, generallerin zindanlarında işkence gördüler. Karaoğlan diye bağırarak Ecevit’in peşine düştüler (Aralarında maalesef ben de vardım bu defa). En son Erdoğan’a bel bağladılar (Ben yoktum), “Solun yapamadığını bunlar yapacak” diye ümitlendiler.

Hepsi çıkmaz sokaktı. Hepsi deniz ve yılan. Hepsi hüsran.

Şimdi sıra başka bir boş umuda geldi: Erdoğan’ın kenara ittiği eski yakın iş arkadaşlarının bir araya gelip bir parti kurması veya bir şekilde Erdoğan’ı titretip kendine getirmesi.

Bu ümidin yeşermesi, Bülent Arınç’ın evvelki hafta televizyona çıkıp Erdoğan’ı eleştirmesi ile başladı.

Arınç’la beraber diğer küskünler hatırlandı: Hüseyin Çelik, Suat Kılıç, Sadullah Ergin, Nihat Ergün ve Hayati Yazıcı gibi eski bakanlar, eski milletvekili Salih Kapusuz ve tabii, eski cumhurbaşkanı Abdullah Gül.

Bence bu memnun olmayanlar koalisyonundan bir şey çıkmaz. Taraftar toplayamazlar. Türk mucizesi Türk felaketine dönmeden seçmen AKP’den desteğini çekmez. Para kesesini elinde tuttuğu müddetçe kurulu düzenin babaları Erdoğan’ı terk edip Gül ve arkadaşlarının safına geçmez.  Sonuna kadar beklerler.

Bu son elbette gelecek. Rus uçağını düşürmek gibi kozmik bir hata yapabilen bir hükümet yönetmek için gerekli minimum izanı yitirmiş demektir. Kürt sorununda barış yolundan sapmak bundan daha küçük bir hata değildi. Erdoğan er veya geç orduyu kazanılması imkansız savaşların anavatanı olan Orta Doğu’ya sürecek, bu hem Türkiye’yi hem de AKP’yi temelinden sarsacak. 

Biriken dış tehlike ve kötüleyen asayiş durumu kaçınılmaz bir biçimde ekonomiyi yavaşlatacak.

Dünyanın en büyük tur organizasyon şirketi olan Tui, güvenlik endişesinin Türkiye yaz tatil rezervasyonlarında yüzde 41 azalmaya neden olduğunu açıkladı.

Erdoğan iradesini frenleyecek herkesi ve her kurumu bertaraf etmenin kendini kuvvetlendirmediğini, zayıflattığını iş işten geçtikten sonra anlayacak.

Aslında üzerinde pek durulmayan bir başka konu daha var. Gül, Arınç ve diğer şikayetçiler yapılmasına ortak oldukları hatalardan gerçekten ders aldılar mı? Örneğin demokrasinin diktatörlükten,  laikliğin dincilikten, Orta Doğu’da tarafsızlığın komşu devletlerde rejim değişikliğine kalkışmaktan iyi olduğunu öğrendiler  mi? Din ve kabadayılığa dayalı dış politikanın akıl işi olmadığını anladılar mı? Davutoğlu’nun yeteneksiz bir rüzgar torbası olduğunu kavrayabildiler mi?

Ben emin değilim.

AKP yaptığı hatalarla kendi kendini iktidardan indirecek. Ne zaman olur bilmem, ama bu tür partilerin ölümü kendi elleriyle olur.