Cumhurbaşkanı'nın o vetosu, siyasetin üstündeki pırıltılı şalı çekti aldı. Siyasetin gerçek yüzünü bize gösterdi. Yasama organında kararların nasıl alındığını, çoğu milletvekilinin oy verirken neyi gözettiğini ortaya çıkardı.

Cumhurbaşkanı’na teşekkür etmeliyiz.

Siyasette emir komuta merkezliymiş! Şimdi diyeceksiniz ki; yeni bir şey değil, yıllardır böyle.

Doğru haklısınız ama vetodan sonra milletvekillerinin tavrı siyaseti şirazeden çıkardı desem yeridir.

Durum şu: Termik santrallere filtre takılmamasına izin veren yasa 203 AKP’li, 14 MHP’li vekilin oylarıyla kabul edildi.

15 termik santral 2.5 yıl daha zehir saçmaya devam edecekti.

Cumhurbaşkanı veto etti.

Bakın vetodan sonra ne oldu.

Filtresiz baca kullanımına izin veren yasaya kabul oyu veren milletvekilleri, Cumhurbaşkanı’nın vetosundan sonra tavır değiştirdiler. Hatta tavır değiştirmenin de ötesine geçerek, Cumhurbaşkanı’na yasayı veto ettiği için teşekkür ettiler.

İnanılır gibi değil.

Siyasetin hâli bu.

Somut örnek. Afşin-Elbistan termik santrali Kahramanmaraş’ta. Maraş’ın AKP’li milletvekilleri Afşin-Elbistan'ın filtresiz bacayla üretime devam etmesine kabul oyu verdi. Cumhurbaşkanı veto edince yüzleri kızaracağına veto kararını alkışladılar.

Diğerlerini geçtim. İçlerinden biri AKP Genel Başkan Yardımcısı Mahir Ünal. Düne kadar bu karar yanlıştır diye ağzından tek kelime çıkmadı, tavır koymadı, Meclis’e gelerek ret oyu vermedi. Bugün veto kararından kendisine pay çıkarmaya çalışıyor.

Öteki AKP Maraş milletvekillerinin yaptığı gibi.

Sorum şu:

O vekiller kabul oyu verirken mi kahramandı!

Cumhurbaşkanı’nın vetosuna alkış yarışına girdiklerin de mi kahraman oldular!

Kendilerine sormalılar; Kahramanmaraş’a layık mıyız diye?

Bu vekillerin davranış biçimini anlatmaya çalışayım.

Olay şöyle gelişmiştir:

Maraş’ın kahraman olmayan AKP’li vekilleri 'Reis' istiyor diye Afşin-Elbistan termik santraline kıyak geçen yasaya kabul oyu verdiler.

Büyük ihtimalle oylamaya geçince grup başkan vekiline baktılar, o kabul yönünde el kaldırınca onlar da 'kabul' dediler.

Özgür iradelerini kullanamadılar.

Grup başkan vekiline emir büyük yerden gelmiştir, vardır bi bildiği ters düşmeyelim diye düşünmüş olmalılar.

Emir komuta zincirinin halkasını kırmaya cesaret edemediler.

Temsil ettikleri il gibi kahraman olamadılar!

Reis yasayı veto edince anında çark ettiler. Kabul oylarını yuttular, midelerine attılar, sindirmeye başladılar.

Memleketlerine gittiklerinde şöyle caka satacaklardır: "Parti disiplinini bozmamak için Meclis’te kabul oyu verdik ama Reis’i ikna ederek çevre katliamını önledik!"

Maraşlılar bu söyleme inanır mı?

Zannetmiyorum. Çünkü onlar bilir ki, emir komuta siyasetçisinden Maraş’ın kahramanı olmaz. Kahramanmaraş’a yakışmaz.