Türkiye’de yaşayan birçok Rusya vatandaşıyla tanışıyorum, aralarında iyi arkadaşlarım var.

Bunların bir kısmı 90’lı yıllarda buraya gelmiş, birçoğu aynı zamanda Türkiye vatandaşı.

Bir kısmı da 24 Şubat 2022’de savaşın başlamasıyla ülkesinden ayrılarak İstanbul’a, Antalya’ya ve öteki kentlere yerleşmiş olanlar.

Bunlar 2022 sonundan itibaren oturma izni sorunları yaşıyorlar. En iyi ihtimalle 6 aylık uzatma alabiliyorlar. Pek çoğu 2023 yılında Rusya’ya döndü veya başka ülkelere göçtü.

Kalanlar son dönemde pek mutlu değil. Kimisi memlekete dönme hazırlığında, kimisi yeni arayışlarda.

Neden? Niye çok sevdikleri Türkiye’den vazgeçiyorlar?

Artık cevaplar farklı. Çoğunluk hayat pahalılığından dert yanıyor.

İlk başlarda bu yakınmalar bana ilginç geliyordu. Çünkü bu arkadaşların önemli bölümünün gelirleri yerindeydi.

IT uzmanları olarak ve diğer seçkin uzmanlık alanlarında çalışarak uzaktan hiç fena kazanmıyorlardı.

Ama “ekonomi dehaları” tarafından yönetilen ülkemizde hayat pahalılığı rekor üstüne rekor kırarken onların da dengesi bozuldu.

Eskiden “Türkiye’ye göre epeyce pahalı” dedikleri bazı Avrupa ülkelerinde artık kendilerine daha ucuz ve kaliteli bir yaşam kurabileceklerini gördüler.

*          *          *

Rusya’nın en yüksek tirajlı yayınlarından Argumentı i Faktı, 21 Ocak’ta onların durumunu aktaran bir araştırmaya yer verdi. Başlığı "Bir fincan kahve bile içemiyoruz: Ruslar kitlesel olarak İstanbul’dan ayrılıyor”  idi.

Birçok Rus büyük bir hızla artan enflasyondan şikâyet ediyordu. Restorana, hatta kafeye gitmenin lüks haline geldiğinden, dahası “meyve ve sebze ülkesi” Türkiye’de manava uğramanın bile zorlaştığından bahsediyordu.

Okul ve kreş masrafları ise “korkunç” düzeye gelmişti.

En büyük sorunlardan biri de “astronomik” kiralardı. Ulaşım ve benzin konusu da öyle. Akıl almaz vergiler de (örneğin, cep telefonu alırken) Rusların “şok olması” sonucunu doğuruyordu.

Bunlara ek olarak “yabancı olmak” epeyce zordu. Bir yabancının işten atılması daha kolaydı. Ayrıca hizmet sektöründe sık sık yabancıların “sağılması gereken milyonerler” olarak görülmesi de bir başka ciddi meseleydi.

Sonuçta Ruslar sadece oturma izni sorunlarından değil, belki de ondan daha önce pahalılıktan dolayı Türkiye’den ayrılma kararı almak zorunda kalıyordu.

*          *          *

Geçenlerde Türkiye İstatistik Kurumu, 2024 sonu itibarıyla Türkiye'de yaşayan yabancı ülke vatandaşlarıyla ilgili yeni verileri açıkladı.  Buna göre, toplam yabancı nüfus, bir önceki yıla kıyasla yaklaşık 90 bin azalarak 1 milyon 480 bine gerilemiş.

Türkiye'de ikamet eden yabancılar sıralamasında Rusya vatandaşları 85 bin 752 kişiyle altıncı sıraya düşmüş.

Geçen yıl 16 bin 833 Rus Türkiye'den ayrılmış. Oturma izninize sahip Rusların sayısında yüzde 17 civarında azalma var.

2023 başlarında Türkiye’de ikamet izni ile yaşayan Rusların sayısı 154 bini geçiyordu. (İkamet izni ile Türkiye’de bulunan yabancılarda ilk sıra uzun süre Ruslardaydı). Şubat 2024 itibarıyla ikametle kalan Rusların sayısı 100 bine düşmüştü.

Bugün Türkiye'de ikamet eden yabancılar sıralamasında Iraklılar, Afganlar ve Almanlar ön sıralarda.

Ukraynalılar ise 35 bin 446 kişiyle 16'ncı basamakta. 2024’te 5 bin 37 Ukraynalı da Türkiye'den ayrılmış.

Bu arada Rusya’dan Türkiye’ye gelen turistlerin sayısının artmaya devam ettiğini, geçen yıl sayılarının bir önceki yıla göre yüzde 6,3 artarak 6,7 milyona ulaştığını (2019’un 7 milyonluk rekoruna yaklaştığını) ekleyelim.

Bundan yaklaşık bir yıl önce T24’te On binlerce Rus ülkemizden ayrılıyor, Türkiye fırsatı değerlendiremedi başlıklı bir yazı yazıp konunun bazı boyutlarına dikkat çekmeye çalışmıştım.

Anlaşılan durum daha iyiye gitmiyor. Bakalım 2026’ya kadar ülkemizdeki Rusların sayısı kaça inecek…