İzmir dışındaki pek çok İzmirlinin “ne zaman bunu dinlesem o an gitmek istiyorum” dediği şarkının adı bu, biliyorsunuz.
Cigaramı sardım karşı sahile
Yaktım ucuna acıları
Ağları attım anılar doldu
Ağlar hasretimin kıyıları
Yareme tuz diye yakamoz bastım
Tek şahidim aydı aman aman
Bir elimde defne bir elimde sevdan
Kalbim egede kaldı
Kadehimi vurdum karşı yakaya
Efeler kalktı şerefe
Sevgimi attım dostlar coştu
Bir ağıt yaktı kadere
Hafta sonu Girit’te, Selanik’te, Atina’da, Korfu’da ateşe verilen dükkanları, kaldırımlardan sökülen taşları, harap edilen kamu mallarını gördüğümde, birkaç gün önce sabah yayınında NTV’de kurduğum cümle geldi aklıma ve utandım doğrusu. Yunanistan krizi için Berfu Güven’den gelen soruya “Bu konu artık sıktı” demiştim. Gerçi ben, sorunun ısıtma-soğutma döngüsü içinde 2 yıldır süründürülmesi ve çözülmemesini kastederek “sıktı” dedim. Ama o görüntüleri izlerken, bir kulağımda “yareme tuz diye yakamoz bastım” diğerinde “sevgimi attım dostlar coştu” vardı. Tıpkı İzmirliler gibi, beni de hüzün sardı.
20 Mart’ta 14.5 milyar euro borç geri ödemesi olan fakat kasasında parası olmayan Yunanistan’ın temerrüde düşmemesi için son şansı olarak gösterilen tasarruf paketi geçen hafta boyunca kıyamet koparan tartışmaların ardından bu gece mecliste oylandı ve bizim saatimizle 1’de onaylandı. Pekiyi, hiç tasarruf paketinin büyüklüğü dikkatinizi çekti mi? Sadece 3.3 milyar euro. Bu oylamanın sonucunda AB ve IMF, Yunanistan’a 130 milyar euroluk yeni yardımı onaylayacak. Böylece, üç yıl içinde 150 bin kişi işten çıkarılacak ve ücretlerde indirime gidilecek.
Sonuçta bir süre daha Yunanistan’ın adı gündemden düşecek ve belki onun yerine Portekiz gelecek ama bu sorunların bir süre daha devam edeceğini göreceğiz.
Borç verecek bir ülkenin Maliye Bakanının “Artık Yunanistan’ın sözlerine güvenmiyoruz” diyebilmesi ne acı. Hele, Yunan Maliye Bakanının “Bu fedakarlık yapmak ya da yapmamak arasında bir seçim değil. Ya fedakarlık yapacağız, ya da hayal edemeyeceğimiz kadar fazlasını yapmak zorunda kalacağız!” demesi.
Ağları attım anılar doldu
Ağlar hasretimin kıyıları
…
Sevgimi attım dostlar coştu
Bir ağıt yaktı kadere