Meşe ağacı

Yahya Kemal Beyatlı’nın eleştirilere konu olan reklam şiiri dillerdedir….

“Biz veda etmek üzereyiz kedere, getir ahbaba bir Kavaklıdere.”

Kederli ya da neşeli, her muhabbetin bazen kendisi, bazen aracısı, bazen de yancısı içkilerin o toplumun kültürüne dair söyledikleri hep ilgi çekicidir… Zira alkol de topluma dairdir. Demlenmenin bu topraklarda ortak bir dile dönüşmesi gibi…

Demlenirken, kıvama gelirken, muhabbetle zenginleşirken masamıza eşlik eden ‘aslan sütü’ ile köklülüğü, kutsallığı, güç olmayı simgeleyen meşe ağacı arasındaki bağı hiç bilmezdim.

Ta ki Efe Alkollü İçecekler, bir grup gazeteci ve içerik üreticisini Kırklareli’de ekolojik bir harika olan Longoz ormanına götürünceye kadar…

Geziye eşlik eden Orman Mühendisi Doç. Dr. Cansu Dumlu’nun Longoz Ormanları’na ve meşe ağacına dair verdiği bilgiler, hızla kuşatılmış hayatımızda ıskaladıklarımızı göstermesi açısından önemliydi.

Doç.Dr. Cansu Dumlu

Demlendik Longoz ormanının sadeliği ile…

Bakmayın sade dememe…

Çok çeşitli ağaç türleri, o ağaçlarda yaşam süren bir ekosistem ve türlü türlü orman hayvanları…
Yunan ve Bulgar dillerinden gelen Longoz ormanının Türkçe karşılığı bataklık ormanı, subasar ormanı demekmiş.

Peki bu ormanları nasıl su basıyor…

Doç. Dr. Cansu Dumlu’dan dinleyelim…

“Istranca (Yıldız) dağlarının Karadeniz kıyısındayız. Yağmurlarla taşkınlarla taşınan su, Longoz ormanlarını besliyorlar yağışlı dönemlerde. Bu arada ladinlerin önleri kumla kapanmış oluyor Karadeniz’in dalgalarıyla. O yüzden gelen su, ormanın içinde hapsoluyor uzun bir süre. Gelen suyla dolduğu zaman orman, o basınçla ladin önündeki kum bentlerini patlatıyor ve ormandaki su Karadeniz’e boşalıyor.

Longoz ormanlarında bir çok canlı türü var. Kurt, yaban kedisi, tilki, sürüngenler, ağaçkakan, sincap alakarga gibi… “

Meşe ağaçları (farklı türleri var) da bu Longoz ormanlarının ev sahiplerinden… Karasal ekosistemde meşe ağaçlarının ömrü 1000 yılı geçebiliyormuş. Köklülüğü ve gücü simgelemesi bundan olsa gerek…

Konu meşeye gelince Longoz orman turundaki kısa ders konusu şirketin rakı üretiminde kullandığı meşe fıçılara geldi.

Doç. Dr. Dumlu şarap ya da viski gibi içkilerin meşe fıçılarında dinlendirildiğini, çünkü meşenin fermantasyonu desteklediğini, reçineli bir ağaç olmadığı için de meşe fıçının içindeki gıdaya zarar vermediğini anlattı.

Efe Alkollü İçecekler’den Emre Utku da Dumlu’nun bıraktığı yerden devam etti… Rakılarının üretiminde kullanılan meşe fıçılarından söz etti:

“Meşe ağacının sık ve gözenekli bir dokusu var. Rakıların ya da diğer içkilerin olgunlaştırılmasındaki tercih nedeni bu… Meşe içindeki içkinin yavaş yavaş nefes aldığını düşünün. O gözeneklerden soluyor. O teneffüs bir proses yaratıyor. Yumuşaması lezzet kazanması bu gözenekli dokusuyla mümkün oluyor. Nüfuz ettikçe meşedeki aromaları da alıyor. Meşenin mikro düzeyde oksijen sağlama özelliği çok ilginç ve rakıda da belirleyici…”

Emre Utku ve Doç. Dr. Dumlu

Bunun için Fransa, Amerika ve Doğu Avrupa meşesinden yapılmış fıçılar kullanılıyor.

Türkiye’deki meşelerin ahvali de tahmin edebileceğiniz gibi… Oysa bir meşe başlı başına bir eko sistemmiş. Üzerinde 600 canlı türü barındırıyormuş.

Büyümesi uzun yıllar alan meşenin sanayi, mobilya, yakacak, yeni inşaat alanları nedeniyle kesilmesi ekosistemin taşıyıcı bu ağaç türünü yok ediyor.

Doç.Dr. Cansu Dumlu, 17. Yüzyıl’da İngiltere iç savaşında 2. Charles’ın savaşı kaybettiğinde saklanmak için tercih ettiği ağacın bir meşenin kovu olduğunu anlatıyor. Ve bu meşe hâlâ koruma altındaymış.

Alınacak ders çok bu öyküde… Bırakın meşeler özgür kalsın!