Yıllar önce ana haber bülteninde Reha Muhtar'ın "Merhaba sayın seyirciler, gün geçmiyor ki bir gariplik daha yaşanmasın" sözleriyle içinde bulunulan döneme ilişkin açıklamalarını dinlendirdik. O gariplikler bir anlamda içinde bulunulan dönemin dışa vurumunu temsil etmekteydi. Aradan yıllar geçti ve her geçen gün biraz daha fazla tuhaflaşan ve yaşadıkları karşısında şaşkınlık duygusunu bile kaybeden bir ülke görünümüne büründük. Koca koca insanların, gözlerimizin içerisine baka baka, aklımızla dalga geçmenin dahi ötesine geçtiği günlere hep birlikte geldik! Yaşadığımız her olayla birlikte biraz daha fazla içimize döndüğümüzü ve biraz daha fazla somurtkan bir kitleye dönüştüğümüzü dahi fark edemiyoruz bile. Gerçi sokakta bu durumun ne kadar gergin bir hale dönüştüğünün emarelerini fazlasıyla iliklerimize dek hissetmekte olduğumuzu rahatlıkla söyleyebilirim.

Eskiden olmadığı kadar sinirli bir kitle içerisinde yaşıyoruz ve herkes patlamak için küçük bir kıvılcımı bekliyor hatta bazıları için o kıvılcım kendiliğinden çakılıveriyor. Etrafınıza şöyle bir bakıverin göreceğiniz tablonun hiç de iç açıcı olmadığını hemen fark edeceksiniz. Etrafa ağız dolusu küfürler yağdıranlardan tutun da telefonla konuşmayıp adeta bütün hırsını ondan çıkartanlara kadar ne isterseniz var. Gürültü katsayısı her geçen gün biraz daha fazla artıyor ve bu durumun sağlığımız üzerinde yarattığı etkiye dair en ufak bir öngörümüz dahi yok!

Pamuk ipliğine bağlı hayatlar yaşıyoruz ve bu hayatların içerisinde yeşilin, hayvanların, çocukların, kadınların kısacası insanlığa dair olan hiçbir duygunun yeri bulunmuyor. Kuralların evrensel aklı temsil ettiği gerçeğini uzun zaman önce rafa kaldırdık ve güçlünün haklı olduğu anlayışını yaşanan her olayla birlikte biraz daha fazla kafalarımıza kazır hale dönüştük.

Başka bir ülkede ortalığın ayağa kalkmasına neden olacak olaylar karşısında sosyal medyadaki bireysel tepkiler dışında herhangi bir tepki verilmiyor. Ülkenin adalet mekanizmasına ilişkin devasa bir çatırdama yaşanıyor bunun karşısında iktidara talip olduğunu iddia eden muhalefet partilerinden tık yok!

Adalet Bakanı sorulan sorular karşısında "Bir kişinin tutuksuz yargılanması onun suçsuz olduğu anlamına gelmemektedir" şeklinde beylik bir cümleyi rahatlıkla kurabiliyor. Bunun karşısında peki o zaman tutuksuz şekilde yargılanması gerekenlerin neden içeride tutulmakta olduğu sorusunu sorabiliyor muyuz? Veyahut bu durumu yüksek perdeden ortaya koyabilen bir siyaset yaklaşımı ortaya çıkabiliyor mu? Ne yazık ki çıkmıyor çünkü muhalefet görevini üstlendiğini zannedenler ne yazık ki konfor alanlarından çıkmak yerine sürekli olarak top çevirmek suretiyle mış gibi yapmayı sürdürüyorlar.

Bir diğer önemli sorunumuz ise yaşadıklarımız karşısında bu ülkenin insanlarının sadece bir kısmının olan bitenler konusunda rahatsızlık hissediyor olması gerçeği yatıyor. Hukuka ilişkin olup bitenler, ekonomik dalgalanmalar veyahut ülkenin demokratik bir yapı içerisinde olup olmaması karşısında görüşleri olan ve buna dair yaklaşımları bulunanların sayısı çoğunluğu oluşturmuyor. Bu ise beraberinde ortak bir birliktelik üzerinden geleceği inşa etme meselesi karşısında bir araya gelebilmeyi ve yaşanan olumsuzluklar konusunda örgütlü olabilme halini engelliyor. Gemisini kurtaran kaptan mantığı ile hayatını yaşayan ve bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyerek olup bitenleri görmezden gelen bir kitle ile hukuksal alandaki fecaatlere karşı durabilmeniz mümkün olmuyor. Hatta öylesine büyük garabetler yaşanıyor ki, gözlerimizin içerisine sokulan dolandırıcılık davasının sonucunda salıverilenlerin takipçi sayıları patlama yapabiliyor.

Altımızdaki zemin kaydıkça sarsıntıların etkisini hissetme düzeyimiz çoğalırken, yaşananlar karşısındaki aymazlığımız da her geçen gün biraz daha fazlalaşıyor ve olup bitenlere yönelik tepkiler de bireysellik ölçüsünde kaybolup gidiyor.

Siyasetin ve siyasilerin toplumsal dinamiklerin gerisinde kaldığı bir dönemden geçiyoruz ve halen bu beklentileri karşılayabilen bir anlayış ortaya çıkabilmiş değil. Bütün yaşananlar bir taraftan karamsarlığı arttırırken diğer taraftan beklentileri de yükseltiyor ve var olan siyasal yaklaşımlara karşı tedirginliği de arttırıyor. Fakat asıl önemli olan hukukla kurduğumuz bağlantının hâlâ ayırdına varamayan geniş bir kitlenin varlığında düğümleniyor olmasıdır.

Hukukun güçlüler hukukuna evrilmesinin yaratacağı etkinin çok daha büyük toplumsal sorunları ve etkileri ortaya çıkartabilecek nitelikte olması gerçeği karşısında siyasetle uğraşanların da kafa yormasının tam sırasıdır. Aksi halde gelen dalga karşısında varlık nedenleri ortadan kalkacak gibi gözüküyor. Toplumsal normlar ve sapma davranışı arasındaki ilişki şekil değiştirdiği anda yasal düzenlemeler ve kuralların işleyişi de kesintiye uğrar. Şekil ile uygulama arasındaki farklar, kendine özgü nizamın oluşmasına yol açacaktır ki bu durum toplumsal hayatın devamı açısından çok ama çok tehlikeli bir duruma kapı aralayacak olan bir gelişmedir.