Karar gazetesi yazarı Yıldıray Oğur, Doğu Akdeniz'de sismik araştırmalar yapan ve dün Antalya Limanı'na geri dönen Oruç Reis gemisine ilişkin olarak, "Tarih defterlerini sürekli açık tutunca, güncel krizleri tarihi hesaplaşmaların bir parçası gibi gösterince, o kadar büyük laftan sonra diplomasiye şans vermek için sismik araştırma gemisini Akdeniz’den Antalya limanına çekmek gibi yerinde hamleler de bu büyük tarih anlatısı içinde geri adım ya da zayıflık gibi görünür. Halbuki has ipek kendini kırdırmaz." görüşünü savundu.
Oğur, "Dün Yeni Şafak gazetesinin haberi sayesinde, sekiz savaş gemisi eşliğinde Doğu Akdeniz’e doğru yola çıkışı ve ilerleyişi canlı yayınlarla an ben an aktarılmış Oruç Reis’in Antalya Limanı’na döndüğü duyuldu. Gazetenin haberine göre 'Geminin limana döndürülmesi kararı, bölgesel sorunların barışçıl çözümü kapsamında diplomasiye fırsat tanımak açısından atılmış bir adım olarak görülüyor.' Yunanistan Başbakanı, bu adımdan duyduğu memnuniyeti ifade ederken, hükûmetten ise saatler sonra Enerji Bakanlığı’ndan yazılı ve düşük profilli bir açıklama geldi ve 'geminin aylık planlı bakım ve personel değişimi için limana geri döndüğünü' söylendi." ifadesini kullandı.
Oğur yazısında şunları kaydetti:
Uğruna savaşın kıyısına gelinen, Yunanistan’la fırkateyn tokuşturulan, Fransa’nın savaş gemilerini Doğu Akdeniz'e göndermesine neden olan, Macron’un yedi Akdeniz ülkesi lideriyle Pax Mediterranea ilan edip, Türkiye’ye laflar saydığı krizin merkezindeki bir gemiden bahsediyoruz.
Yeni Şafak bile dün bu haberi sosyal medya hesabından haberin sonuna “Sizce doğru karar mı” diye sorarak duyurabildi.
Nitekim okurlar da bu ani geri dönüşü anlayamamış görünüyordu.
Eh, “Bu sefer savunma yapmayacağız. Çünkü; "Savunma Yüzyılı" bitti. 20. yüzyıl parantezi kapandı. Dünyanın ezberini bozacağız” hamasetiyle çoşturulmuş, günlerdir televizyonlarda Türk ordusunun kaç günde Atina’ya varacağıyla ilgili bahisleri izleyen okurların bir anda diplomasinin sakin sularına dönüşe alışması kolay değil.
"Sertlik kıvamını kaçırmanın zararları bunlar"
Diplomasi bazen sert oynamayı hatta askeri diplomasiyi de gerektirebilir ama iç kamuoyuna yüksek sesle sadece “asla geri adım yok, savaşsa savaş” mesajlarını verip, sadece taarruzları, ileri hamleleri açıktan yaptıktan sonra diplomatik geri adımların sessiz sedasız, kuytuda kenarda duyulması muhakkak bir şaşkınlık yaratacaktır.
Sertlik kıvamını kaçırmanın zararları bunlar. İç kamuoyunu coşturmak için yarın masaya oturmak zorunda kalacağınız muhataplarınızın yüzüne bakmanızı zorlaştıracak sözler de etmemek gerek.
Mesela, sahada karşı karşıya gelinen Macron’a cevap verirken, bütün Fransızları hedef alıp “20’inci yüzyılda hangi askeri başarınız var, bir Napolyon var, o da zaten Fransız sayılmaz, Korsikalı” demek gibi.
Ya Fransız Meclis Başkanı da çıkıp, sizin de “İstiklal Harbi’nden başka ne başarınız var, Atatürk de zaten Selanikli” deseydi?
Konuyla hiçbir ilgisi yokken Macron’un heyheylenmelerine “Siz de Cezayir’de katliam yaptınız” demek de öyle. Üstelik bunu söylediğiniz, Cezayir için insanlık suçu demiş ve bu yüzden tefe konmuş ilk Fransa Cumhurbaşkanı. Dış politikada diplomasi kitaplarını kapatıp sürekli tarih kitapları açık dolaşınca bütün dönemsel, geçici çatışmalar, karşı karşıya gelişler, ezeli ve ebedi mücadelelere dönüyor. Asla düşmanlıkların bitmediği, asla kimsenin değişmediği sahte bir tarihi süreklilik çizgisi çiziliyor. Sadece iktidarın destekçilerini değil, bunun altında kalmayan muhalefeti de.
Yazının devamı için tıklayın
