“Bir yandan dünkü açıklamanın eşliğinde konuşuyoruz, yani silah bırakma ve PKK’nın kendisini lağvetmesinin ifade edilmesi.. Bu çok kıymetli bir şey. Silahın gölgesinde siyaset olmuyor. Silahın gölgesi siyaset olmadığı gibi, silahlı mücadele yoluyla hak arama dönemi uzun zaman önce bitti zaten. Umarım örgütü feshetme ve silah bırakma gerçekleşir ve yeni bir dönem açılır. Bu dönemin devamında bir demokratikleşmenin gelmesi gerekiyor ve bu demokratikleşmenin sadece Kürtler için değil, bütün Türkiye’de yaşayan 85 milyonun tamamı için gelmesi gerekiyor. Şöyle bir örnek vereyim: Bundan iki hafta önce Türkiye’de bir falcı tutuklandı, bazı siyasilerle ilgili bir şeyler söylediği için. Bu zaten Türkiye’deki demokratikleşme adımlarının çok büyük ihtiyaç olduğunu gösteren bir örnek. Dolayısıyla Türkiye’deki ortalama demokratik standartların yukarıya çekilmesine ihtiyaç var. Yani herkesi kucaklayan bir demokratik standardın yukarıya çekilmesine ihtiyaç var.
Hem barış hem demokrasi olsun"
Şöyle bir tercihte değiliz; Ya barış ya demokrasi. Hem barış olsun, hem demokrasi olsun. Barış silahların bırakılması ile olabilir. Silahlı terör biter, dolayısıyla barış gerçekleşmiş olur. Peki yeterli midir? Demokrasi olmadan yeterli değildir. Aynı zamanda demokrasinin gelebilmesi için de, örneğin bizim bir başkanlık sistemi sorunumuz var. Biz Cumhuriyet Halk Partisi olarak güçlendirilmiş Parlamenter Sistemi savunan siyasi partiyiz. Demokrasinin standartlarının yukarıya çekilebilmesi için de başkanlık sisteminin sona ermesi gerekir.
"Anadil şereftir"
Bireylerin anadili kendi kimliği, anadili kendi şerefidir. Dolayısıyla kendi dilini, kültürünü geliştirmesinin önündeki engellerin kaldırılması gerekir. Kendi özlediği hayatı yaşamasının yollarından bir tanesi demokratik haklardır, öbürü de kendi kültürel imkanlarını kullanabiliyor olmasıdır. Bu kültürel imkanları kullanabilmesinin de önünü açmak gerekir. Bütün bunları da Türkiye’nin birliği bütünlüğü içinde yapmak gerekir. Yani üniter devlet yapısı içinde - açıkça söyleyeyim Cumhuriyet Halk Partisi federasyona da özerkliğe de karşı duran bir parti- geleneksel duruşunu devam ettirecek, bireysel hakları güçlendirerek ve mümkün olduğunca kültürel meselelerde kişilerin, toplumun ifade özgürlüğünü artıracak bir çaba içinde olması…
"Erdoğan bu sürecin neresinde"
Cumhuriyet Halk Partisi, Kürt meselesinin çözümüne bir engel koymadı ama Cumhuriyet Halk Partisi her halükârda demokratik sistemin daha ileriye gitmesi için bir mücadele verdi. Bugün Türkiye’nin batısında da, Türkiye’nin doğusunda da Kürt seçmenin Cumhuriyet Halk Partisi‘ne yöneliyor olmasının temel nedenlerinden bir tanesi bu demokratik mücadele. Esas itibari ile ihtiyaç olan şey demokratik bir sistem. Türkiye’de zaten bu demokratik sistemin yeniden kurulmasına ihtiyaç var. Barış olmalı, kimse ölmemeli, Türkiye zenginleşmeli, refah içinde bir ülkeye dönüşmeli, bunun için de demokratik siyasetin önü açılmalı ama bunun aynı zamanda demokratik adımlarla devamının gelmesi sağlanmalı. Meseleye sadece Cumhuriyet Halk Partisi’nin Kürtlere ne vaat ettiği üzerinden bakmamayı tercih ediyoruz. Herkese ne vaat ettiği üzerinden bakıyoruz. Kürtleri sadece doğu ve güneydoğu da yaşayan vatandaşlarımız olarak görmüyoruz. Kürtler İstanbul’da da, İzmir’de de yaşıyorlar ve hatta Kürt seçmenin üçte biri batı illerinde yaşıyor. Dolayısıyla iç içe geçmiş toplum yapısı var. Bu iç içe geçmiş toplum yapısını daha ileri götürmek için herkesi kucaklayan bir iş yapmamız gerekiyor. Diyarbakır’da demokrasiden şikayeti olan bir vatandaşımız ile İstanbul’da demokrasiden şikayeti olan bir vatandaşımızın şikayetlerini ortaklaştırıp birlikte çözmemiz gerekiyor. Biz bu perspektiften bakıyoruz meseleye. CHP, barış sürecine tıkaç olmayacaktır, ama önemli olan soru şu; Erdoğan bu sürecin neresinde, onu bilmek istiyorum.”
