Öyle bir ülkede, öyle bir coğrafyada yaşıyoruz ki, “gazeteci olarak,” insanın gönlü hiç ara vermek istemiyor.

Günde bir değil, birden fazla yazı yazmak mümkün. Hepsi de, farklı konularda, kendi içinde ve tek başına.

Sabah yazdığın öğlen, öğlen yazdığın akşam, akşam yazdığın ertesi sabah çoktan eskimiş olabiliyor. Birbiriyle bağlantılı ya da bağlantısız, onlarca olay, bazen tek bir güne sığabiliyor. Hangisine yetişeceğini kestirmek güçleşiyor.

Bir günden diğerine yaşadığımız olayların temposu inanılmaz, baş döndürücü.

O tempo içinde “şöyle bir ara vermek için uygun zaman hiç yok.” Böyle bir ülkede ve coğrafyada bir süre ara vermek için uygun zaman olabilir mi?

Ne var ki, yorgunluk ve dinlenmek ihtiyacı.

Bir süreliğine “izninizle,” ay sonuna doğru buluşmak umuduyla.