Demokrasiler kolay kurulmadı,
oluk oluk kan aktı.
Yaşlı kıtaya, Avrupa'ya bakın.
Birinci Dünya Savaşı,
İkinci Dünya Savaşı...
İç savaşlar,
soykırımlar,
ihtilaller...
Yaşanan korkunç acıların sonunda,
Avrupa siyasetinin akil insanları,
büyük devlet adamları
ortak bir demokrasi çatısı altında buluştular.
Ve bu büyük "uzlaşma"dan,
tarihin belki de en büyük barış projesi,
Avrupa Birliği doğdu.
Almanya, İtalya, İspanya, Portekiz
büyük uzlaşmalar, ittifaklar sayesinde
demokrasi yolculuğuna koyuldular.
Biz de büyük acılar yaşadık
demokrasi yolunda...
Ama "birinci sınıf demokrasi"yi
ne yazık ki hiç yakalayamadık.
Tank sesleriyle gelen
askeri darbeler artık bitti derken,
bu sefer Erdoğan'ın sandıktan çıkan
"sivil darbesi"yle tek adam rejimi
Türkiye'nin başına bela oldu.
14 Mayıs ve 28 Mayıs'ta
Erdoğan diktası elimizden
küçük bir farkla kaçtı.
Ancak, sakın karamsarlığa kapılmayın.
Filmin sonu değil bu,
yeni bir başlangıçtır.
Bu topraklarda
demokrasi ve özgürlük mücadelesi
hiç durmayacak.
Cumhuriyet tam 100 yıl önce kuruldu.
Atatürk ve dava arkadaşları
laik cumhuriyeti kurarken,
hedef olarak Batı'yı, "Batı demokrasisi”ni gösterdiler.
Cumhuriyet'in ilk yüzyılında
"demokratik cumhuriyet"i
ne yazık ki kuramadık,
birinci sınıf demokrasimiz olmadı.
Cumhuriyet'in ikinci yüzyılında
bu tarihi görev önümüzde
durmaya devam ediyor.
Tayyip Erdoğan ve
onun Saray iktidarı,
bu görevin tamamlanmasını
engelleyemeyecektir.
1923'te kurulan Cumhuriyet'i
tersine çeviremeyecek,
ondan intikam alamayacaktır.
Bu ülkeyi Ortaçağ karanlığına,
"Taliban düzeni"ne çekemeyecektir.
Bu böyle biline...
Erdoğan ve onun Tek Adam Rejimi
Türkiye'ye büyük kötülükler yaptı.
Ülkeyi krizler ülkesi
hâline getirdi.
Yoksulluk ve işsizliği derinleştirdi.
Enflasyon ve hayat pahalılığı ile
halkın belini büktü.
Yolsuzluk, rüşvet ve mafya düzeniyle
Türkiye'de çürümüşlüğü yaygınlaştırdı.
Hapishaneleri ağzına kadar doldurdu.
Özgürlüğü yok etti.
Hukukun üstünlüğünü yok etti.
Yargı bağımsızlığını yok etti.
Adaleti yok etti.
Demokrasinin omurgası olan
güçler ayrılığını,
bağımsız kurumları yok etti.
Medya özgürlüğünü yok etti.
Türkiye bunlara layık değildir.
Bu ülke Erdoğanlar'a kalmayacak.
Merak etmeyin.
Bu ülkede demokrasi ve özgürlük
bayrakları dalgalanmaya devam edecek.
Tayyip Erdoğan 14 Mayıs ve 28 Mayıs'ta
küçük bir farkla kaçtı elimizden.
Bu bir yenilgi değildir,
yeni bir başlangıçtır.
Bu noktaya nasıl geldiğimizi
hiç aklınızdan çıkarmayın.
Bizi bu noktaya getiren
"büyük uzlaşma" devam etmelidir.
Millet İttifakı'nı kuranlar,
Emek ve Özgürlük İttifakı'nı kuranlar,
Türkler ve Kürtler
ellerini yine birbirlerine uzatsınlar.
Özeleştiri mekanizmalarını çalıştırsınlar.
Diyaloglar örsünler.
Ve uzlaşma yollarında kararlılıkla yürüsünler.
Demokrasiler hiçbir yerde öyle kolay kurulmadı.
Demokrasi ve özgürlük düşmanları
hiçbir yerde öyle kolay alt edilmedi.
Yazın bir kenara bir daha:
Demokrasi ve özgürlük ittifakları
kurulacak, derinleştirilecek.
Karamsarlığa kapılmayın!

28 Mayıs,
filmin sonu değil,
yeni bir başlangıçtır,
demokrasi mücadelesi
yolunda... 

Haydi yolumuz açık olsun.