Dostluklar insanı ayakta tutar, besler.
Benim de böyle bir dostum var,
Şahin Alpay.
Çok uzun yılların ötesinden gelen
bir dost...
İyi ki var!
Yeni kitabı çıktı:

Bir Hikayem Var (*)

Sayfaların arasında dolaşırken
sık sık dalıyorum.
Yaşlı hatıralar beni tutsak alıyor.
Sevgili Şahin'in ne kadar dürüst,
ne kadar titiz olduğunu,
ve kendi kendini
özeleştiri süzgecinden geçirirken,
ne kadar samimi bir insan olduğunu
bir kez daha anlıyorum.
Sohbetlerimizde ara sıra bana
İngilizce, "Nobody's perfect"
der Şahin. Türkçe, "kimse mükemmel
değildir" anlamına gelen bir söz...
Hayat bunu bize öğretmişti.
Hepimizin günahları da
vardı, sevapları da,
artıları da, eksileri de...
Hiç birimiz öyle masum değildik!
Ayrıca, gerçeğin bir değil,
bin yüzlü olduğunu
yine hayatın içinden öğrenmiştik.
Kitabı bir solukta okurken
içimi acıtan bir şey oldu:

 Hayal kırıklıkları...

Ne çok hayal kırıklığı yaşamışız hayatta.
Beklediğimiz yarınlar
neredeyse hiç gelmemiş...
Bu açıdan Cumhuriyet'teki
zamanlarımızı da kitabında
epeyce dokunaklı anlatmış Şahin...
BİR HİKAYEM VAR'ı okurken
Stefan Zweig'ın 1930'lardaki
o sözü sık sık aklıma takıldı:

Günün birinde adaletin
kaba gücü yeneceğine
ve barış dolu yepyeni bir dünyanın
doğacağına inanan insanlar
bu inançlarını yitirmedi mi?
Bizler;
o kadar çok hayal kırıklığı yaşadık ki,
heyecan ve coşkuyla
yeni bir geleceği ümit edemiyoruz.

Öyle ama sevgili Şahin,
bugün yine de
demokrasi ve özgürlük
bayrağı elimizde.
Çok eski zamanlarda hiç sevmediğimiz
"Batı demokrasisi"ne bugün de
sahip çıkıyoruz.
Nerelerden geçip geldik bugünlere,
senin hikayen bu gerçeği
ne kadar güzel anlatıyor.
Bir da Fatma'na olan
ve hiç bitmeyen
o büyük aşkın var kitapta...

Yıl 1967, Mülkiye mezuniyet balosunda
Şahin Fatma'sıyla...

Ve Filistin'deki gerillacılık zamanlarından
sonra İsveç'e kaçarken
Fatma'na gönderdiğin o mesaj: 

Sevgilim, ben ettim, sen etme;
affet...
Devrimciliği bırakıyorum.
Kızımla birlikte yanıma gelmeni
istiyorum. Bir daha seni
asla asla terk etmeyecek,
asla asla üzmeyeceğim...

Stokholm'deyken sana Cengiz Çandar'ın,
Cengo'nun 1973 yılı ekim ayında
Paris'ten yazdığı bir mektup da var:

Azizim, bir iki kitap,
beş on grev,
on onbeş nümayiş hop geldik
silahlı mücadelenin eşiğine!
Şu Türkiye devrimci hareketi
tam görmemişin oğlu olmuş misaliydi,        
vallahi şimdi bakınca...

Evet, yıllar böyle geçip gitti,
hayal kırıklıklarımızla...
Hayatın bizden yana zamanlarını
pek yaşayamadık.
Ama bak, 80'li yaşlara geldik,
elimizde hala
demokrasi bayrağı var.
Ne mutlu bize.
İyi ki varsın Şahin kardeşim,
kendine iyi bak.

-------------------------------------------------------

* Şahin Alpay, BİR HİKAYEM VAR,

   Anılar, Birinci Kitap,

   lejantkitap.

--------------------------------------------