Bu kadar nefretin kökeninde ne olsa gerek?

Ankara’dan İstanbul’a ‘entelektüel’ ortamlarla tanışmak için gelirken, hayata dair derdin damıtılmış hali şiire gönül verirken, Alevilere nefreti nerede, ne zaman büyüttü acaba?

Mürekkep yalamış muhafazakarların, Hıristiyan olsa bile yüz çeviremeyeceği Filistinli Edward Said’in ‘entelektüel’ tanımıyla hiç mi organik ilişki kurmadı acaba?

Nasıl bir nefret ki, kendini ifade etmenin gücünü kelimelerden alan bir kalem, küfretmeyi tercih ediyor… Üstelik türcülük yaparak.

“Şebbiha köpekler!”

Şaşırtıcı değil. Zira aynı kaleme göre ‘dört ayaklı köpekleri’ savunmakla ‘Şebbiha köpekleri’ savunmak aynı ‘fıtrat’.

Ez cümle bütün ‘köpekler’ onun deyimiyle ‘telef’ edilmeli!

‘Telef’ edenin kibrine tutulmuş olacak ki, adaletin kılıcını insandışı olarak gördüklerinde biliyor.

‘Ezilenlerin tarafındayım’ dediğini de duydum bir programda, sınıf bilinci de Ankara’da bir gecekondu mahallesi kökenli.

Ancak sınıf bilinci bir mahalleye sıkışmış olacak ki gösterdiği tepkilerin muhatabı hep faili meçhul!

Soyut failleri yakalarken somut failleri ıskalama kurnazlığı değil mi bu.

‘Davası’ var İsmail Kılıçarslan’ın…

Özellikle de Arap Alevilerle. Ama o Nusayri demeyi tercih ediyor nedense…

Bir inanç grubunu Esad’la özdeşleştirmemesi gerektiğini bildiği halde bundan geri durmuyor.

İktidar meselesine kafa yormuş biri olarak iktidarın mezhebi, etnik kimliği olmadığını bildiği halde Arap Alevilerini hedef gösteriyor.

Ahmet Şara (Colani’nin) akrabası Faruk Şara’nın Esad’ın sağ kolu olduğunu, Sünni olduğunu bilmiyor olamaz.

‘Sosyolojiye’ bu kadar önem atfederken, Anadolu çocuklarında olduğu gibi yoksul Arap Alevi çocuklarının güvenceli iş olarak askerliği seçmiş olabileceğini nedense sosyolojinin konusu görmüyor!

Bu toptancılık, kolaycılık, şairliğin inceliğinden neden nasibini almaz?

Çünkü bir inanç grubunu insandışı görmenin izi bu… Kazımaya gerek duyulmayacak kadar yüzeyde, sığ, derinde değil.

Gücün kibri tam da bu olsa gerek… Alevilerin öldürülmediğinden çok emin; SOHR’a rağmen, görüntülere rağmen, tanıklıklara rağmen…

Delil değildir onlar, olsa olsa kara propaganda!

Gelen tepkiler üzerine “Asla kastetmediğim halde çarpıtılarak verilen sözlerimden incinen Alevi ve Nusayri kardeşlerimden helallik isterim” dese de şu sözleri tarihe not olarak yazıldı: Suriye’de emperyalistlerin köpekliğini yapan, yapmaya da devam eden Nusayriler…

Bir zamanlar Ülke TV’de konuk aldığı Sırrı Süreyya Önder, Mahsuni Şerif’in ‘Dom dom kurşunu’ türküsünü Maraş Katliamı için yazdığını söylerken, belli ki hep seçilmiş ‘ezilenleri’ dinlemiş İsmail Kılıçarslan…

Hafızaları diriltmek de iyidir, Kılıçarslan derdini divana kalmadan açık etmiş.

Olsun bu dağların karı erimez!