Yayın yaşamına 7 Mayıs 1924’te başlayan Cumhuriyet Gazetesi 100. yılını kutladı

Evet, benim için filmsiz bir hafta… Bir Amerikan popüler serisinin son filmi için kıta değiştirip Asya’ya geçmeyi hem ilke hem de pratik açısından kabul etmediğimden onu yazamıyorum. Ama etraf öylesine çok olayla, siyasetten sanata öylesine kıpır kıpır gelişmelerle dolu ki... İşte onlara değinmeye çalışacağım.

Önce şu İsrail olayı... Ve elbette Yahudiler. Tarihin belki en talihsiz ırkı. Hiçbir zaman bir devlet kuramamış, bir ülke edinememiş ama öte yandan yetenekli ve becerikli bir halk... Daha engizisyon döneminden başlayıp yüzyıllar sonra Adolf Hitler’in gözü kapalı hedef aldığı ve bilmem kaç milyonunu katlettiği...

Dolayısıyla 1948 yılında, aslında tüm dinlerin filiz verdiği Orta Doğu’daki İsrail Devleti’ni kurmaları, benim gibi ırkçılık düşmanı olanlar başta, herkesi nasıl memnun etmişti... Ama artık o karışık ve karmaşık topraklarda karşı dinlerle barış içinde yaşamaları ve eski inanç kavgalarını bir yana bırakmaları gerekmez miydi? Bugün içine düştükleri Gazze katliamı olayının, ikinci savaşın büyük soykırımından farkı var mı? En basit bir deyişle, senin başına gelen o büyük ırkçı soykırımını, sen başkalarına yapmaktan utanmıyor musun, diye sormazlar mı? En büyük Yahudi-severler, hatta bizzat inanç sahibi Yahudiler?

Ki ben bu yüzden varlığı önemli olan her ırkın kendi devletini kurabilmesine yandaşımdır. Irkçılığı Gördüm, Tanıyorum kitabımdaki yazılarımın gösterdiği gibi. Ve de bir TV programında biraz tepki alan biçimde söylediğim gibi, Kürtlerin de bir devlet kurmaya hakları vardır. Kim ne derse desin ne yazarsa yazsın...

Ama öyle olmuyor. Şu günlerde yapılmakta olan efsanevi Eurovision şarkı yarışmasının gösterdiği gibi... Bir yandan İsveçli şarkıcı Eric Sade (33 yaşında imiş) bileğine taktığı ‘Filistin Kefiyesi’ denen şeyle sahneye çıkmış. Her ne kadar organizatörler ‘şarkı yarışmasına siyaset karışamaz’ diye laf ebeliği yapsalar da... Ayni biçimde, bu yazı çıktığında yorulmak bilmez Sertab Erener de şarkısıyla bu evrensel yarışma ortamında olacak... Sevgili Sertab’a şans diliyorum.

Öte yandan, sevgili gazetem Cumhuriyet tam 100. yılını kutlamış. Cemal Reşit Rey kongre salonunda ve görkemli bir geceyle... ‘Mış’lı konuşuyorum, çünkü tam 27 yılımı verdiğim, bana öğrettiği gazeteciliği, kafama yerleştirdiği tüm ilkelerimi bugün T24’teki barış, hak, adalet, hukuk aramaya çabalayan muhalif yazılarımda kullandığım halde... Evet, tüm bunlara karşın; oradaki birçok ‘dostuma’ rağmen... Belki de ‘düşmanlarım’ buna engel oldu. Ne yapalım!..  

Başka güncel olaylar da var. Benim özellikle tercüman-rehberlik dönemimde tanıdığım Edirnekapı’daki Kariye Müzesi olmak üzere... Dünyada var olan en yüksek düzeyde Bizans mozaikleri sayılan eserleri içeren bu küçük yapı, yıllar boyu Türk turizmine büyük kredi getirdi. Uzun zamandır restorasyonda olan yapı, yakın zamanda cami olarak açıldı. Bu da o mozaiklerin en azından bir bölümünün görülmesini imkânsız hale getirdi. Doğrusu beni çok üzen bir olay... Yunan başbakanı Miçotakis bundan duyduğu üzüntüyü dile getirmiş. Ve önümüzdeki hafta yapacağı Türkiye ziyaretinde konuyu bizzat Erdoğan’a açacakmış. Hayırlısı olsun...

Buna karşılık, en büyük hatalar sürüyor. Örneğin Osman Kavala’nın hala hapiste olması. Cumhuriyet’te Mehmet Ali Güller bunu en acı bir dille eleştirdi. Sözcü ise 300 madencinin öldüğü Soma maden faciasında işletenlerin serbest olmasına karşın, onların avukatı Can Atalay’ın 2022’den beri hapiste olmasını eleştiriyor. Ki bu konuda daha hala inatla hapishanede tutulan o yaşlı yüksek rütbeli askerlerimiz ya da talihsiz siyasetçi Selahattin Demirtaş da sayılabilir.

Ama zaten tüm dünyadaki iktidar mensupları öyle değil mi? Koskoca ABD’de o bitmeyen Trump ve Biden yaşlılar mücadelesi çok farklı mı? Allah bize sabır versin ve vatanımıza kolaylıklar getirsin...