1962 yılında ABD'nin en prestijli üniversitelerinden Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'ndeki (MIT) bilim insanları bilgisayarların güvenliği için yeni bir sistem geliştirdi: Şifre.
Zaman paylaşımlı işletim sistemini (CTSS) kullanan MIT'li araştırmacılar, o dönem bilgisayarları paylaşmak zorundaydı ve kullanım süreleri kısıtlıydı.
Farklı kullanıcıların dünyanın farklı yerlerinden ve bir telefon ağı aracılığıyla girdiği sistemi sömürenler de yok değildi.
Nihayetinde her çalışana sisteme erişmesi için kişisel bir şifre verilmesine karar verildi.
Günümüzde bilgisayar ve internet teknolojileri için güvenlik olmazsa olmaz. 1960'lı yıllarda ise şifre kavramı bilgisayar dünyası için çok yeniydi.
Tüm şifrelere giden dosya
Bilgisayar bilimci Fernando Corbató'nun geliştirdiği bu sistemle bilgisayara girenler, kendilerine ayrılan süre bittiğinde sisteme yeniden giriş yapamıyordu.
Ancak her güvenlik sistemi gibi bunu da istismar edecek biri çıktı: MIT'de yüksek lisans eğitimini sürdüren genç bilgisayar bilimci Allan Scherr.
Scherr, yüksek lisans tezi için bu sistemin performansını ölçmeliydi. Ancak toplamda sadece 10 saati vardı:
"Bu sistemdeki farklı değişkenleri ölçebilmem için özel erişim iznim vardı. Yaklaşık 30 simulasyon hazırlamalıydım ama bana ayrılan süre çok azdı. Daha çok süre istedim ve reddettiler. Ben de bana ayrılan süreyi sıfıra indirmenin yolunu buldum."
Scherr önce tüm şifrelerin toplandığı 'Gizli kullanıcı şifreleri' isimli dosyayı buldu. Dosya isminde 'gizli' kelimesi özellikle tersten yazılmıştı.
Kimsenin haberi bile olmadan bu dosyayı yazdırmanın bir yolunu bulan Scherr, sistemde kullanılan tüm kişisel şifrelerin bir kopyasına sahip oldu.
"Artık sisteme istediğim zaman ve sürede girebiliyordum" diyen Scherr, arkasını kollaması için bir de suç arkadaşı buldu. Programın finansal yöneticisine sus payı olarak şifrelerin listesini el altından vermeyi teklif etti, o da kabul etti.
Scherr patronlarından bazılarının sistemlerini hacklemekle kalmayıp, arkasında onlarla dalga geçen mesajlar bırakıyordu.
"Kafamı bir sürü şifreyle doldurmaktan hoşlanmıyorum"
1960'lu yıllardan sonra şifre kullanımı günlük hayatın bir parçası olmaya başladı. Havalimanlarında da yolcu bilgilerine erişim için şifreler kullanılmaya başlandı. 1970'li yıllarda artık banka müşterileri hesap bilgilerine bu sistemle ulaşıyordu.
1980'lere gelindiğinde şifre gerektiren paylaşımlı bilgisayarların kullanımı yaygınlaştı. Şifre, ekmek ve su gibi en temel ihtiyaçlarımızdan biri haline geldi.
Scherr'e göre, bir gün uyanıp da kendi yaşamımıza erişimimizin engellendiğini öğreneceğimiz yakın:
"Bence şimdiden bunu yaşıyoruz. Telefona pin kodunu birkaç kez yanlış giriyoruz, telefon devre dışı kalıyor."
MIT'yi bitirdikten sonra 30 yıla yakın IBM teknoloji şirketinde çalışan Scherr, IBM'in yazılım sistemi ve uygulama ve mini bilgisayarlarla iletişim ağını geliştiren kişiydi.
Peki bilgisayar endüstrisinin ilk hackerlarından Scherr, başkalarının onun şifresini kırmasını nasıl engelliyor?
'Kırılamaz şifre'nin formülü ne olabilir?
Sherr'in yanıtı şaşırtıcı:
"Kafamı bir sürü şifreyle doldurmaktan hoşlanmıyorum.
"Ezberlediğim uzun ve karmaşık tek bir şifre var, tüm şifrelerimi yöneten bir uygulamaya girmemi sağlıyor."
