Seçimlere az bir süre kala, kaybetme kaygısına kapılan Reis şapkasından yeni tavşanlar çıkarmayı sürdürüyor. Seçimler olmasaydı gündeme hiçbir şekilde girmeyeceğini herkesin bildiği; emeklilerin, asgarî ücretlilerin maaşlarına zam, parasal iyileştirmeler, EYT'lilere nihayet sağlanan haklar, tarım kredileri, öğretmen ya da sağlık personeli atamaları, gözboyayıcı temel atmalar, vb., vb…

Bir yazımda, Erdoğan'ın şapkasında artık tavşan kalmadığını, olsa olsa börtü böcek, yılan falan çıkacağını yazmıştım. Dar gelirli, yoksul kesimlere seçim bahşişi niyetine dağıtılan ulûfe, Reis'in "Seçimi kaybetme pahasına da olsa yapamayız" diyerek açıkça veto ettiği EYT'lilerin emeklilik haklarının seçimlere beş kala verilmeye başlanması, bayram ikramiyelerinin iki bin liraya yükseltilmesi, vb. neden yılan olsun, bal gibi tavşan, diyebilirsiniz.

Yanlış anlamayın, ben de emekliyim ama…

Ben de 5.061 lira aylık alan, hem maaşım artacak hem de bayram ikramiyesi 2 bin liraya çıkacak diye sevinen bir emekliyim. Belli kesimlerden oy almak için atılan, iğnesine solucan niyetine para takılan bu seçim oltalarını börtü böcek ya da yılan diye nitelememin nedeni, seçim sonrasında başımıza geleceklerden kaygı duymam.

Cumhur'un başı Erdoğan gibi kitabını yazmış ekonomist falan değilim, belki de yanılıyorumdur, ama kısaca söyleyecek olursam; bugün tavşan görünen bu "bonkörlükler"in yarın, seçimlerin hemen sonrasında tam bir ekonomik çöküşe neden olmasından, emekli maaşlarımızı bile alamaz hâle gelmekten, gerçek enflasyonun üç haneli rakamları aşıp zamları sıfırlamasından korkuyorum. Hazinenin tamtakır edildiği, bütçe açığının büyük meblağlara ulaştığı bu dönemde, deprem felaketinin yol açtığı 100 milyarlarca dolarlık maliyete, seçim oltasının ucuna takılan 200-300 milyar eklenince ortaya çıkacak harcama nereden, nasıl karşılanacak?

Şu anda, kaybetme korkusu ve iktidar hırsıyla gözleri dönmüş olanların seçim sonrası umurlarında değil. Suudîler'den, olmadı BAE, olmadı Katar, vb.'den gelecek dolarlarla, son kalan zenginliklerimizin, kaynaklarımızın, doğamızın haraç mezat satılmasıyla işi götüreceklerini hesaplıyorlar. Vaadlerin tutulmadığını gören, giderek yoksullaşan, ekonomik kriz batağında çırpınan halkın isyanını engellemek için de otoriterliği tek adam faşizmine dönüştürme hesapları yapıyorlar.

Reis ve hempalarının hesabının, iktidarı devretmek zorunda kalmaları halinde yeni yönetime tam bir enkaz bırakmak, onları toparlanması çok güç olan ekonomiyi ve ülkeyi batırmakla suçlayıp (Allah yazdıysa bozsun) yeniden iktidara gelmek olduğunu düşünüyorum. Delikleri tıkamaya Kılıçdaroğlu'nun tahsil etmeyi umduğu 418 milyar doların yetmeyeceğini, vurguncuların soyguncuların, 5'li, 10'lu, 50'li çetelerin ve uzantılarının ellerinin armut toplamayacağını hesaba katarsak, tavşan sanılan ekonomik iyileştirmelerin kısa süre sonra hiçbir işe yaramayacağını, yoksulluğun daha da artacağını, tavşanların zararlı mahlûkata dönüşeceğini tahmin ediyorum.

Gelelim şapkadan çıkan İnce tavşanına!

Ben Muharrem İnce'nin bir AKP projesi olduğunu düşünmüyorum. Kendisine sosyal medyadan yapılan saldırıları, protestoları, karalamaları da içtenlikle kınıyorum. İnce, kişisel hırsı, şişkin egosu ve Kılıçdaroğlu başta CHP yönetimine beslediği kin nedeniyle, siyasî hesaplaşmayı aşan öç alma peşinde.

Yeterli oy alıp seçilebileceğini gerçekten düşünüyor mu, bilmiyorum. Bütün söylem ve davranışlarında öfke kontrolünden yoksun bir narsisizm ve megalomani açıkça görülüyor. Ruh hâli açısından Erdoğan'la büyük benzerlik taşıyor. Megalomanlar ve narsistler çoğunlukla sübjektifliklerinin (öznelliklerinin) ve hayalciliklerinin kurbanı olurlar.

Doğrudan bir "Erdoğan/ AKP projesi" olmamakla birlikte, son derece kritik seçim atmosferinde Reis'in şapkasına düşen bu tavşandan pek memnun olduğu, kırılmaya yüz tutan umutlarının tazelendiği görülüyor. İnce'nin cumhurbaşkanlığı adaylığının güçten düşmüş sihirbaz için önemli bir tavşan (ya da yılan) olduğu kuşku götürmez.

Cumhur İttifakı'ndan, o ittifakın medyasından, kalemşörlerinden, TV'cilerinden gördüğü ilginin kara gözleri, samur kaşları için değil oynaması umulan rol için olduğunu, yıllardır siyasette pişmiş, hatta kavrulmuş Muharrem Bey'in kendisi de biliyordur sanırım. Bundan rahatsız oluyor görünürken, istemem yan cebime der gibi bir hali var.

İnce, hırslı ama budala olmadığı açık. Elde edeceği oyun kendisinin ikinci tura kalmasını sağlamayacağını, adaylığının tek sonucunun muhalefetin ortak adayına kaybettirmek olacağını biliyor. Hesaplayamadığı veya göze aldığı; Türkiye'nin uçuruma sürüklenmesine katkı sağlayan kişi sıfatıyla asıl kaybedenin kendisi olacağı, siyasî mevta konumuna düşeceği.

Objektif tavşan, sübjektif tavşan

Bizim gençliğimizde, 1960'lı 70'li yıllarda sosyalist sol'da objektif ajan-sübjektif ajan nitelemesi vardı. Emniyete, MİT'e, devletin istihbaratına, iktidara çalışan, onlar adına görev yapanlara "objektif ajan" denirdi. Sol harekette sayılarının hiç de az olmadığını sonraları öğrendik. Bir de; istihbarat örgütleriyle, devletle ilişkileri bulunmadığı, görevli olmadıklar halde yapıp ettikleriyle örgüte, harekete, amaca zarar verenler vardı ki, onlara da "sübjektif ajan" denirdi. Günümüzde de her kesimde böyleleri var.

Muharrem İnce Bey'in ortaya çıkıp cumhurbaşkanlığına adaylığını koyması, bana o eski günleri hatırlattı. Egosu bu ölçüde şişkin birinin, sâlim kafayla düşünürse bu derekeye düşmek isteyeceğini sanmıyorum. Ama bilerek bilmeyerek Erdoğan'ın şapkasına girmiş, -sübjektif ajan demeye dilim varmıyor- sübjektif tavşan olmuş durumda. Erdoğangiller tabii ki gelip şapkaya atlayan bu tavşanın etinden, kemiğinden, suyundan yararlanacaklar. Günün sonunda, geriye tavşanın posası kalacak…

Muharrem İnce buna nereye kadar izin verecek? Saf siyasî etik anlayışım, herkesi kendim gibi bilmem yüzünden sazanlıktan bir türlü kurtulamayan ben yine mi yanılıyorum, objektif tavşanla sübjektif tavşanı ayıramıyor muyum yoksa?

Bunu önümüzdeki günlerde İnce'nin tavrı ortaya koyacak. Ya Kılıçdaroğlu ile görüşüp adaylıktan çekilecek, böylece fedakârlıkta bulunmuş özverili siyasetçi rolü oynayacak ya da kendisiyle birlikte Türkiye'nin de geleceğini tehlikeye atan, filizlenmiş umutları ayakları altında çiğneyen muhteris biri, kazanma şansı bulunmayan ama kazanabilecek kişiye kaybettirme yetisine sahip bir " Erdoğan tavşanı" olarak siyasî intiharı seçecek?

Göreceğiz…