Üç ayrı grupta çalarken bir araya gelip, 1966'da Londra'da kurulan Cream rock müziğe getirdiği yeniliklerle, müzikal kaliteleriyle, yetkinlikleriyle devler cangılında kendilerine yer açmayı başardı. Beş dakikalık davul soloları, blues cover'ları ve baş döndürücü psychedelik şarkı sözlerine olan tutkuları ile öne çıktılar. 

Üç yıllık kısa kariyerleri boyunca dört albüm çıkardılar: Fresh Cream (1966), Disraeli Gears (1967), Wheels of Fire (1968) ve Goodbye (1969).

Cream 1968

 Cream (1966-1968 ), sadece üç yıla yakın bir süre var olmasına rağmen, hem kendi zamanlarında hem de ayrılmalarını takip eden yıllarda başka müzik grupları üzerinde etkileri  büyük oldu. Eric Clapton gitar, Jack Bruce bas, Ginger Baker davul; bu güçlü trio, yaygın olarak 60’ların ilk süper grubu kabul edildi. Bıraktıkları on yıllarca süren kalıcı izleriyle kült bir grup unvanı aldı. 

Cream'in müziği,  virtüozitelerinin sınırlarını zorladıkları harika doğaçlamalarla değişik bir türdü. Kariyerleri boyunca dünya çapında 15 milyondan fazla plak sattılar. Grubun üçüncü albümü Wheels of Fire (1968), platin plak ödülünü aldı. 

Cream 2005

Bruce ve Baker arasındaki dinmeyen gerilim, Mayıs 1968'de ayrılmalarına yol açtı. Ancak grup, Goodbye adlı son bir albüm yapmaya ve turneye çıkmaya ikna edildi. 25-26 Kasım 1968'de Royal Albert Hall'da iki konser verildi. Konser filme alınarak sinemalarda gösterildi.

1993'te Cream, Rock and Roll Onur Listesi'ne alındı. Rolling Stone ve VH1'in "Tüm Zamanların En Büyük 100 Sanatçısı" listesinde sırasıyla 67. ve 61. numarada yer aldılar. Ayrıca VH1'in "Hard Rock'ın En Büyük 100 Sanatçısı" listesine 16. sıradan girdiler. 

1960'ların ve erken1970'lerin pek çok blues, progresif, psychedelic ve hardrock grubu 1963-68 arasında kuruldu: Kinks, Who, Byrds, Doors, Grateful Dead, Jefferson Airplane, Pink Floyd,Traffic, Led Zeppelin yaptıkları rock türlerinin temellerini atma sürecini yaşarken, Cream ilklerdendi.  Yenilikçiliğiyle öne çıkmıştı. Ayrıca Cream’ i bu gruplardan ayırt eden kendine özgü yanını da vurgulamak lazım: 1965-70 arasında kurulan grupların neredeyse tamamı blues, psychedelic ve progressive tınılarını ya çok öne çıkarıyorlardı ya da belirgin derecede kullanıyorlardı. Bilhassa da psychedelic melodiler, dönemin LSD kültürünün oluşturduğu ruh haline ve Hippi yaşam tarzına çok uygun düşüyor ve seviliyordu. Blues ve progressive tür de çok revaçtaydı. Ama Cream kendi yolunu belirlerken bu temaları belirgin rock altyapısı temelinde yaptı. Bu özelliğiyle de unutulmazlar arasına girdi.

1966'nın ortalarında kurulduğunda üyeleri pek tanınmasa da Cream, ilk rock süper grubu olarak kabul edildi. Bazı eleştirmenler grubu abartılmış buldu. Ama Cream, geniş çevrelerde gittikçe artan saygı ve takdir görmeye devam etti; özellikle de Hippiler ve 68’liler arasında.

Müzisyenlerin üçü de standart rock-R&B-blues grubunun sınırlarından, kendilerine daha fazla enstrümantal ve doğaçlama özgürlüğü sağlayacak bir grubun, bir caz ekibi kalıbından kurtulmanın özlemini duyuyorlardı. Eric Clapton'ın baş döndürücü gitar soloları övgünün çoğunu alıyordu ama yine de grubun sesini şekillendirmekten en az Bruce kadar sorumluydu ve şarkıların çoğunu zengin sesiyle söylüyordu. Ayrıca en iyi orijinal bestelerini, bazen gruba dışarıdan söz yazan Pete Brown ile işbirliği içinde üretti.

Başlangıçta Cream'in müziği, ilk albümleri Fresh Cream'e hakim olan elektrikli ve güçlendirilmiş geleneksel blues formundaydı. 1967'nin başlarında Britanya'da İlk on arasına girdi. "NSU" ve "I Feel Free" gibi orijinaller, blues'un ötesine geçebildiklerini ve Disraeli Gears'ta gerçek seslerini bulduklarını fark ettiler.1967'nin sonlarında, setleri çoğunlukla grup için yazılmış şarkılardan oluşuyordu. Burada, pek çok unutulmaz melodi ve etkili armonilerin yanı sıra beklenen, benzersiz riffleri içeren, canlandırıcı, bazen zorlu psychedelic rock soundunu oluşturdular. "Strange Brew", "Dance the Night Away", "Tales of Brave Ulysses" ve "SWLABR" gibi en iyi parçaları arasında yer alan albümleriyle Cream, ABD'de büyük bir rekor kırarak İlk beş'e ulaştı. Üçlü, aynı zamanda 60'ların en popüler hard rock rifflerinden birine dayanan ilk büyük ABD hit single'ı "Sunshine of Your Love"ı da üreterek müzik dünyasının dikkatini çekti..

Wheels of Fire çift albümüyle Cream, 1968'de Amerikan listelerinde zirveye yerleşti ve Beatles ile Jimi Hendrix'in yanında dünyanın en büyük rock gruplarından biri haline geldi. Görkemli ve kasvetli "White Room", Amerika’ da büyük yankı yarattı.

Cream’ ın basçısı ve solisti Jack Bruce şu anektodu anlattı: ‘’New York'ta White Room'u yaptığımızda gitar tanrısı Jimi Hendrix seanslara geldi ve şarkı hakkında çok cesaret vericiydi. Yanıma geldi ve 'Vay canına, keşke ben de böyle bir şey yazabilseydim' dedi.’’ 

1968'in sonlarında - müzik dünyasının zirvesindeyken - dağılma kararları, rock dinleyicilerini şoke etti.

Bununla birlikte, Cream'in kısa ömrü, grup üyelerinin her birinin önemli yetenekleri, hırsları ve egoları göz önüne alındığında, şaşırtıcı değildi. Özellikle Clapton , dinleyicileri katıksız bir yetenekle şaşırtmaktan bıkmıştı ve daha ince yönler keşfetmek, blues’un derinlerine inmek istiyordu. Grup, Amerika'da bir veda turunun ardından Kasım 1968'de dağıldı. Ancak 1969'da bir bakıma her zamankinden daha büyüktüler; Hem stüdyo hem de canlı materyal içeren ve grup dağıldıktan sonra çıkan Goodbye albümü, iki numaraya yükseldi ve albümdeki Eric Clapton – Beatle George Harrison'ın unutulmaz bestesi "Badge", Cream'in en sevilen parçalarından biri oldu. Harrison ayrıca gitar çalarak katkıda bulundu..

Clapton ve Baker, 1969'da başka bir kısa ömürlü süper grup olan Blind Faith'in üyeleri olarak hızla yeniden ortaya çıktılar ve Clapton rock yolculuğunun en uzun başarılı kariyerlerden birine yelken açtı. Bruce ve Baker , Cream'den ayrıldıktan sonra hiçbir zaman bu kadar yüksek profillere ulaşamadılar, ancak her ikisi de sonraki yıllarda rock, caz ve deneysel müzik alanlarında çeşitli ilginç projelerle meşgul oldular. Cream, 2005 yılında Londra'daki Royal Albert Hall ve New York City'deki Madison Square Gardens'ta birkaç canlı gösteri için yeniden bir araya geldi.

Cream’ ın 37 sene sonra verdiği konserler ünlü hayranlarının akınına uğradı. Bazıları şunlar:   

Paul McCartney ve Ringo Starr ( Beatles )

Bill Wyman ve Mick Taylor ( Rolling Stones )

Steve Winwood  ( Traficc )

Roger Waters ( Pink Floyd )

Brian May ( Quenn ) 

Jimmy Page ( Led Zeppelin )

Jack Nicholson ve Sean Penn ( Hollywood film yıldızları )

Bu konserler çok başarılı olmasına ve şaşırtıcı derecede ilgi görmesine rağmen tekrar edilmedi.

Jack Bruce Ekim 2014'te, Ginger Baker Ekim 2019'da İngiltere'de vefat ettiler. Eric Clapton, uzun süren alkol ve uyuşturucudan kurtulma tedavisini tamamlayıp bu belaları savuşturdu ve kendini tamamen müziğe verdi. Ama bir zamanlar Londra metrosunun duvarına yazılan ‘ Clapton is God’ sloganındaki konumunda değilse de başarılı çalışmalar yapıyor, konserler vermeye devam ediyor.