Mao, Stalin ve Country Joe
Grubun adı Country Joe & the Fish; eski üyelerden biri ve grubun yöneticisi olan Ed Denson tarafından önerildi ve diğer üyelerin de uzlaşmasıyla grup tarafından kabul edildi. Çin komünist lideri Mao Zedong'un "halk denizinde yüzen balığa" benzeyen bir devrimci metaforundan alıntı yapılarak, "Ülke Mao ve Balık" adı da konuşuldu.
Bunun yerine, McDonald'a referans olarak "Country Joe" mahlasını kullandılar. Grubun organizatörü ve aynı zamanda Joseph Stalin'e atıfta bulunulan "Country Joe", Sovyet diktatörünün Koba’nın dışındaki diğer takma adıydı. Tamamen bilgisiz olanlar için komik, referansları bilen birkaç kişi için kışkırtıcı ve ayrıca eylemlerle dolu bir çağda tipik; pop odaklı grup isimlerine karşı bir tuhaflık olarak görüldü. Pek çok düzeyde o kadar iyi bir seçimdi ki, neredeyse, rock & roll için endişelenen ebeveynlerin asla hayal bile edemeyeceği düzeylerde radikaldi. Grubun ismine verilen anlamlar herhangi bir sağcı ideolog tarafından kolayca tanınabilirdi. Grup bunu gayet iyi biliyordu ama hiç umursamadı.
Ernesto Che Guavera – Vietnam Savaşı ve Antagonist çelişki
ABD’in en karanlık ve dekadan başkanı Nixon’ın nefretine maruz kalan ve düşman listesinde yer alan Country Joe & Fish, o dönemde Vietnam Savaşı karşıtlığının en önde gelen militan hippi rock grubuydu. 1969 Woodstock Müzik Festivali'nde açılış parçaları Vietnam Song ile alandaki 600 bin kişiyi coşturmuş, eşi görülmemiş kalabalığı şarkıya eşlik ettirmişti. O yıllarda Vietnam Savaşı'nda ABD ordusunun katliamlarıyla şirazesi çıkmıştı. Mylai katliamı bir sene gizlendikten sonra 1969’da açığa çıkarılmış ve dünya dehşet içinde kalmıştı. 1967’de Bolivya’da CIA ajanları marifetiyle kurşuna dizilen Che’nin ‘’2-3 Daha Fazla Vietnam Yaratalım’’ sözü 68’lilerin dünyanın her yerinde attığı slogana dönüşmüştü. Türkiye’de de ’’2-3 Daha Fazla Vietnam, Ernesto’ya Bin Selam’’ şeklinde atılan sloganlar alanları inletmişti 68’lerde. Che bu sözü söylerken, ne Mylai katliamı olmuştu ne de savaşın aldığı boyutun korkunçluğu biliniyordu. Vietnam halkının müthiş direnişinden etkilenen Che, o sözü o direnişin dünyanın her yerinde emperyalizme karşı şahlandırılması manasında söylemişti. Ancak Vietnam Savaşı'nın vahşi bir katliama dönüştüğünü öğrenen 68 kuşağı dindirilemeyen öfkesiyle alanları işgal etmeye başladı ve savaşa derhal son verilmesini istedi. İşte Country Joe& Fish artık açığa çıkmış vahşet ve o katliamlar nedeniyle, Che’nin sözüne karşılık, ‘’1,2,3 Daha Fazla Vietnam Olmasın’’, dizesiyle hippi anti-militarizmini şarkı olarak 600 bin kişiye haykırttı. Bu iki farklı söylem, devrimcilerle hippiler arasındaki düşünsel farklılığın derinliğini göstermesi bakımından ilginçtir. Aşağıdaki videoda anlattıklarım görülecek.
Emsallerine bakıldığında, bir sükut suikastına uğradığı düşündüğüm hippi kanunun mihenk taşı Country Joe & Fish, bilinmeyi ve daha fazla tanınmayı hak ediyor.
Eskidirler ama değerlidirler
John Lennon, ölümünden kısa bir süre önce eskidiklerine dair gelen tenkide, Oldies but Goldies, yanıtını vermişti. Yerinde bir cevaptı. Country Joe & Fish zamanın belki unutturduğu ama eskitemediği hala güncelliğini koruyan 1965'te Kaliforniya, Berkeley'de kurulmuş bir Amerikan psychedelic rock grubudur. Ve, 1960'ların ortalarından sonlarına kadar San Francisco müzik aleminin tesir menzili en geniş gruplarının en kaliteli gruplarının başında geliyordu.
Grubun müziğinin çoğu, kurucu üyeler Country Joe McDonald ve Barry "The Fish" Melton tarafından yazılmıştır. Şarkı sözleri; savaş karşıtı protestoları, özgür aşk ve eğlence amaçlı uyuşturucu kullanımı gibi karşı kültür için o yılların ayrıksı mevzularına işaret etmektedir. Psychedelia ve elektronik müziğin birleşimi sayesinde, grubun sesi asit rock gelişimine yenilikçi gitar melodileri ve bozuk org güdümlü enstrümanlarla damgasını vurdu. 1966'da Vanguard Records'a imza atmadan önce underground mahfillerde dikkatleri üzerine çeken iki EP'yi üretti. 1967’de ilk albümleri Electric Music for the Mind and Body, EP’leri izledi. Martha Lorraine single’ları ve ardından onların en deneysel düzenlemeleri olan ikinci albümleri I-Feel-Like-I'm-Fixin'-to-Die, 1967'nin sonlarında yayınlandı. Kara mizah ve hiciv içeren başlık şarkısı, grubun imzası haline geldi ve dönemin en tanınmış protesto şarkıları arasında yer aldı. Bunu, McDonald's'ın Woodstock'taki performansı da dahil olmak üzere daha fazla başarı izledi. Ancak grubun kadrosu 1970 yılında dağılıncaya kadar değişikliklere uğradı. Grubun üyeleri müzik endüstrisinde solo kayıt sanatçıları olarak devam ediyor ve ara sıra yeniden bir araya geliyorlar.
Country Joe and the Fish'in ilk kadrosu, 1965 yılının ortalarında, Country Joe McDonald (vokal, akustik gitar ) ve Barry "The Fish" Melton (baş gitar, vokal) ikili olarak bir araya geldiğinde oluştu. İki müzisyen de folk müziği kökenliydi. Woody Guthrie'nin kayıtlarına hayran oldular ve 1960'ların başlarında yerel akustik kafelerde çalıştılar. Melton, Los Angeles'ta Ash Grove gibi mekanlarda bir gitarist olarak siyasi protesto hünerini geliştirdi ; Jabberwock kafede müdavim olduğu Berkeley - Kaliforniya'ya taşınmadan önce.
Gruptan önce McDonald ve Melton , Berkeley String Quartet ve Instant Jug Band olmak üzere iki folk ve jug grubu kurdular.
Ayrıca McDonald, şiirler, çizimler ve siyasi mesajlar içeren, Rag Baby adlı solcu yeraltı dergisi Et Tu Brute'nin yayıncısıydı. 1965'in başlarında McDonald, Berkeley'de gelişen halk sahnesine ve Serbest Konuşma Hareketi'ne dahil oldu. Berkeley'deki California Üniversitesi'nde Vietnam'daki savaşa karşı gösteriler düzenliyordu. Kısa bir süre sonra McDonald, dergisinin "konuşan sayısını" kaydetmek için ilham aldı ve Melton ve müzisyen arkadaşları Carl Schrager (washboard, kazoo), Bill Steele (bas gitar) ve Mike Beardslee (vokal) ile Country Joe and the Fish'i organize etti. Hem bir kayıt takma adı için hem de politik bir araç gerekliliği nedeniyle.
Country Joe & the Fish San Francisco Körfez Bölgesi psychedelic gruplarının orijinal ve en popülerlerinden biri, aynı zamanda muhtemelen en esrarengiz olanıydı. Joe McDonald, 60'lardan çıkan en savaş karşıtı, ordu karşıtı şarkıyı yazmıştı. Ancak aynı zamanda San Francisco sahnesinde üniformalı olarak görev yapan çok az müzisyenden biriydi. Çünkü, 60'ların başlarının çoğunu, 18 yaşında askere alındığı Donanma'da görev yaparak geçirdi.
1 Ocak 1942'de solcu bir ailede dünyaya gelen Joe McDonald, ismi Sovyet lideri Joseph Stalin'e atfen ailesince verildi.
McDonald, Los Angeles banliyösü El Monte'de burada işçi sendikalarını ve diğer solcu ve ilerici eylemleri destekleyen her türlü siyasi faaliyetle çevrili olarak büyüdü. Ayrıca R&B'den Dixieland Jazza kadar geniş bir yelpazede müziğe aşina oldu. Kendi ilk konserleri sırasında caz gruplarında tromboncu ve folk gruplarında gitaristti.
Electric Music for the Mind and Body 11 Mayıs 1967'de yayınlandı ve yıllar içinde kült bir albüm oldu. Albümün materyallerinin çoğu, grubun yeni psychedelic ortamı üzerinde genişlemeye devam etti ve bu, üyelerin folk köklerinden bluesa, raga rock ve hard rock füzyonuna yönelmelerine yol açtı. Albüm ayrıca Cohen'in yaratıcı bozuk org melodileriyle daha büyük bir rolde öne çıktı. Ayrıca McDonald'ın siyasi protesto konularını açıkça dile getiren lirik içeriği , keyif verici uyuşturucu kullanımı ve hicivli mizahla zenginleştirilen aşk temaları, grubun yönelimini ve mesajını açıkça ortaya koydu.
Electric Music for the Mind and Body piyasaya sürüldüğünde çok başarı kazandı. Billboard 200'de 39. sırada yer aldı ve karşı kültür çağının en kalıcı psychedelic eserlerinden biri olmaya hala devam ediyor.
Grup, daha sonra Temmuz ve Eylül 1967 arasında New York City'deki Vanguard Studios'ta stüdyoya döndü. ABD Başkanı Johnson ile alay eden bir melodi olan "Superbird" radyo tanıtımından men edilmeden evvel gruba onay verilmişti. Grubun orijinal folk bestesinden uzaklaşarak psychedelia'ya doğru daha sentezlenmiş elektrikli enstrümanlara doğru ilerlediğini gösteren "The Fish Cheer" parçası kaydedildi. Şarkı, grubun Kasım 1967'de çıkan ikinci albümü I-Feel-Like-I'm-Fixin'-to-Die'nin başlık şarkısı oldu. Albüm selefi kadar başarılı değildi, ancak yine de 67 numarada yer aldı. Kompozisyon, Vietnam Savaşı'na karşı çıkanlar tarafından ifade edilen artan savaş karşıtı duyguyu temsil ediyordu ve genellikle dönemin en tanınmış ve ünlü protesto şarkılarından biri olarak kabul edilir. "The Fish Cheer" ayrıca savaşa karşı tutumu iletmede çok önemliydi. Ancak tartışmalı savaş üzerine alaycı mizah ve hiciv kullanması nedeniyle diğer savaş karşıtı şarkılardan ayrıldı.
Şarkı,1968 yazında New York City'deki Schaefer Müzik Festivali'ndeki bir performansın ardından grubun genç dinleyicileri arasında benzeri görülmemiş coşkulu bir tepkiyle karşılaştı. Gençler ve üniversite öğrencilerinden oluşan kalabalık, gösteriyi alkışladı. Ancak ünlü TV programı The Ed Sullivan Show yöneticileri, Country Joe and the Fish'in programa alınmasını yasakladı. Bu şov programına, daha önceki yıllarda Beatles, Rolling Stones hatta Doors bile katılmıştı.
Electric Music for the Mind and Body bugüne kadarki en karmaşık eserler arasında yer alsa da, diğer birçok San Francisco eyleminin paylaştığı, çoğunlukla canlı kaydedilme niteliğine sahipti ve enstrümanlar tamamlandıktan sonra yalnızca vokallerin seslendirilmesi sağlandı. Melton, albümün özellikle San Francisco'daki başarısını, grubun Haziran 1967'de Monterey Pop Festivali'ndeki performansına bağlıyor. Daha sonra grup, ayrıntılı bir psychedelic ışık gösterisiyle Doğu Kıyısı'nı turladı.
McDonald, Woodstock Festivali'nde son dakika planlaması için grubu yeniden bir araya getirdiğinde, başka bir personel değişikliği yapıldı. Klavyede Mark Kapner, basta Doug Metzler ve davulda Greg Dewey gruba dahil olduğular. Festivalin en unutulmaz anları arasında, McDonald's'ın 16 Ağustos 1969'da finali "The Fuck Cheer" olan beklenmedik solo performansı vardı. 600 bin kişilik seyirci topluluğu, McDonald ile birlikte coşkuyla şarkıyı söyleyerek anlayışlı bir şekilde yanıt verdi. McDonald'ın "The Fuck Cheer" yorumu, şarkıyı ABD'de ana akım kültüre itti ve Woodstock filminde yer aldı. 26 Mart 1970'te yayınlandı. Radyo istasyonları düzenli olarak tezahüratın her iki versiyonunu da çaldı, ancak "The Fuck Cheer" muhalefeti, teşhirini underground istasyonlarıyla sınırladı.
Ancak o zamana kadar grubun en iyi günleri sona ermişti. 1967 sonbaharında, birisi McDonald'ı grubun gerçek yıldızı olduğuna ikna etmeyi başardı. Ardından gelen kargaşanın ortasında, Fish ayrıldı. Uzun sürmedi ve sonunda bütün bir grup olarak yeniden bir araya getirildiler, ancak verdikleri ara onlara pahalıya mal oldu. Üçüncü albümleri Together , bu kargaşa sırasında kaydedildi. Grup, Avrupa turnesini başardı ama ABD'de daha fazla talep gördü; Vietnam Savaşı ile ilgili devam eden tartışma, popülaritelerinin yüksek kalmasına yardımcı oldu ve "I Feel Like I'm Fixin' to Die Rag" için artan yeraltı coşkusu onları düşük seviyede motive etti.
Bu arada grup, beşinci albümleri CJ Fish'i yayınlayarak mayıs 1970’te Woodstock'tan gelen ivmeden ve Zachariah filmindeki görünümlerinden yararlanmaya çalıştı. Albüm başarılıydı ve ülke çapında 111 numaraya ulaştı. Ancak grup üyeleri, yeni turne ve kayıt motivasyonundan yoksundu. Ve 1970’lerin ortalarında grup tamamen dağıldı
Vietnam savaşı ABD’nin yenilgisiyle sonuçlandı. Hippiler daha önceden tarih sahnesinden çekilmişlerdi.
Country Joe&Fish, 68 kilohearts aşırı sol dalga frekansından baki kalan hoş bir sada olarak içimizde yankılanıyor.