Tarihi yaşamak çok önemli. Hele bu tarih, Türkiye’nin kendisiyle barışmasını engelleyen, binlerce kişinin hayatına mal olan, birkaç nesli etkileyen, acı hikâyelerle dolu tarihse daha da önemli. Bu tarihi sona erdirmek için atılan adımı görmek de bu nedenle önemli.

Silahların gömülmesine belki hala vakit var ama Türkiye’nin kendi halkıyla barışması, hak ve özgürlüklerin tanınması, Kürt meselesinin çözülmesi, hakların geri verilmesi anlamında konuşma devresine geçilmesi çok önemli.

Bir süredir kimse ölmüyor. Bölgeden ölüm haberleri gelmiyor. Bu haliyle bile insanı rahatlatan, çocukları dağlarda olanların (asker ve PKK) aldığı derin nefesi hissedebiliriz. Barış hepimize gerekli ama bunu en iyi bilenler kuşkusuz çocukları, eşleri, babaları ‘oralarda’ olanlar. Bu yetmez mi?

‘İş şimdi başlıyor’ diyenler var. Evet, PKK geri çekilirken yeni dönemde 2. ve 3. aşama olarak adlandırılan dönem başlıyor.  Bir yanıyla zor ama bir o kadar da kolay bir dönem. Demokratik ve özgürlükçü bir anayasa, Türkiye’deki herkesi kapsayan herkesi tanıyan ve Türkiyeliler için yapılan bir anayasa. Önüne arkasına bir şeyleri takmadan Türkiye’yi özgürleştirecek bir anayasa.  Eğer bu yapılamıyorsa özgürleştirecek ara düzenlemeler. Çünkü şimdiye kadar  ‘güven’ unsuru önemli rol oynadı. Yıllardır sorun olan ve yeni yeni inşa edilmeye başlanan ‘güven’ unsurunu sarsacak adımlardan ve ‘oyunlardan’ kaçmak gerek. Aslında yasaları yapmak çekilmeden daha kolay.  Barışın bedeli otoriterizm olmamalı.

Kürt meselesini demokratikleşmenin önüne ya da demokratikleşmeyi Kürt meselesini önüne koymak da doğru değil.  Birbiri ile iç içe geçen ve böyle ele alınması gereken bir dönem.

Ama en azından bunları konuşulacağı bir dönem. Bir önceki döneme göre daha şeffaf olmasında yarar olan bir süreç. Kimseyi incitmeden yengi-yenilgi ikilemine sıkıştırmadan, realiteyle-ütopyayı karıştırmamak gerekiyor. 

Bir PKK geri çekiliyor. Bu çekilme daha öncekilerden farklı. Türkiye’nin de farklı bir Türkiye olması için yaşananları iyi değerlendirmek; popülist retorikten kaçmak, söyleme dikkat etmek gerek; başta medya olmak üzere. Medya o, bu istediği, zamanın ruhu böyle gerektirdiği için değil, inandığı için böyle olmalı. 

Çekilme ile başlayan sürecin sonunda Kürt meselesinin de çözülmesi gerekiyor.

Medya’daki haberlere göre Erzurum’da güvenlik güçleri dağlara ağaç fidanı dikmiş. PKK’lılar yerlerini ağaç dikerek terk etmişler.

Umarız o ağaçlar büyür, barışa kök salar.

Belki Ahmet Arif’in farklı bir ruh haliyle yazdığı ama özgürlük bağlamında günün anlamına uyan şiiriyle bitirmek gerekiyor: Dağlarına Bahar Gelmiş Memleketimin.