Elbette kolay değil ‘at başı’ mücadele ettiğiniz rakibiniz yitirmeden yoluna devam ederken ardından ona yetişmek. Rakibiniz bir gün önce oynadığı maçı farklı kazandığı için üzerinizde gereksiz bir baskı hissedersiniz, doğaldır. Bunların tümünü anlamak olası ancak anlamakta zorluk çektikleriniz mevcut! 

Fenerbahçeli futbolcular haftalardır hem saha içinde mücadele ediyor hem de ‘psikolojik savaş’ veriyor. Açıkçası dün geceye kadar iyi de geldiler. Şampiyonluk özlemini sonlandırmak isterken Konya’da bir ‘iş kazası’ yaşandı. Fenerbahçe’nin matematiksel olarak şampiyonluk şansı devam etse de umudun tükendiğini artık çocuklar dahi biliyor. ‘Bir başka bahara’ söylemi ise Fenerbahçelileri çileden çıkarıyor. Başkan Ali Koç’un sezon başındaki ‘4 Kupa’ söylemi inandırıcılığını haftalar önce yitirmişti. Anlamakta zorluk çektiğimiz noktalara gelince.

Her maç sonrası, İsmail Kartal’ın yerden yere vurulması açıkçası bana doğru gelmediği gibi yanlış geliyor. Fenerbahçe kazanırken de teknik direktör İsmail Kartal yitirirken de. Bir teknik direktör bir hafta başarılı bir sonrası hafta nasıl başarısız olur? Yanlışın İsmail Kartal’dan değil de başkan Ali Koç’tan  kaynaklandığını kabul edilirse yeni sezon için doğru adımlar atmak mümkün olabilir. Dönelim Konyaspor karşılaşmasına! Sakatlıkları bulunan İsmail ve Oosterwolde’den yoksun iki eksikle geldi Fenerbahçe Konya’ya. Bonucci ve Serdar Aziz de teknik direktör tercihi ile kadroda değildi. İsmail Kartal stoper tandeminde Djiku-Becao ikilisini oynatabilmek için bu kez orta sahada Fred’in yanında Mert Hakan’ı tercih etti.

Ligde düşme hattının hemen üzerinde bulunan ve lige tutunma mücadelesi veren Konyaspor’da teknik direktör değişikliği olmuş, yeni hoca Ali Çamdalı sahaya beşli bir savunmayla çıktı. Fenerbahçe çok adamla kapanan Konyaspor karşısında ilk yarı boyunca eski temposundan çok uzak olmasına karşın öne geçecek fırsatları da buldu ama bunlardan yararlanamadı.

Burada da bir kez daha İsmail Kartal’ı savunma zorunluluğu çıktı! Teknik direktör daha ne yapsın? İleri uçtaki elemanlar topla buluştular, gol pozisyonuna girdiler ama o beklenen golü atamadılar. Kimi zaman son vuruşu yapamadılar kimi zaman da Konyaspor kalecisi Jabuk Slowik’e takıldılar.

Sarı lacivertliler fiziksel olduğu kadar mental olarak da düşüş içinde görüldü ilk 45 dakika boyunca. Konyaspor’un ise ilk yarıda isabetli şutu yoktu. Sarı lacivertlilerde İrfan Can Kahveci ve Ferdi dışında iştahlı oyuncu yok gibiydi. İkinci yarıda çift forvetle oynayabilmek için Dzeko’nun yanına Batshuayi’yi aldı İsmail Kartal. Çıkan oyuncu Mert Hakan olunca sahada 3 Türk bulunması gerektiği için Becao-Çağlar değişikliği de geldi zorunlu olarak. Bu müdahale sahaya nasıl yansıyacak diye düşünürken ikinci yarının hemen başında şok iki sakatlıkla iki değişiklik daha yapmak zorunda kaldı İsmail Kartal.

Mert Müldür, Osayi-Samuel’in, Cengiz de İrfan Can Kahveci’nin yerine oyuna girdi. 4 değişikliğin ardından Fenerbahçe belki taraftarının beklediği coşkulu, tempolu oyunu sahaya yansıtamadı ama Dzeko’yla gol pozisyonlarına girdi. Maçın başından beri olduğu gibi Konyaspor kalecisi Slowik gole izin vermedi. İsmail Kartal çift forvetle de gol bulamayınca son 10 dakikaya girilirken Tadic’in yerine Serdar Dursun’u da alarak santraforları üçledi.

Oyunun istendiği gibi olmadığı, golün geciktiği anlarda kaliteli takımlarda usta ayaklar devreye girer ve bireysel yetenekleriyle fark yaratırlar. Ancak bu kez öyle olmadı. Sezon başında temposuyla, coşkusuyla ve attığı gollerle taraftarına 103 gollük rekor sezonu hatırlatıp hayaller kurduran takım yaklaşık 100 dakikada Konyaspor’a gol atamayarak şampiyonluk umudunu tüketti…