02 Şubat 2016

En büyük pişmanlığınız ne?

"Hayallerimiz ısrarla kendilerini hatırlatıp adeta göz kırpıyorlar bize"

New York’ta, bir kara tahtaya ‘En büyük pişmanlığınız ne?’ yazmışlar; bir gün boyunca şehrin ortasında durmuş.

Nasıl oluyorsa, mayhoş bir reddedişle yaklaşıyorum bu gibi sorulara önce.

Sonra da, yine nasıl oluyorsa, gözlerim doluyor, etkileniyorum cevaplardan.

Bazen de, kafamı defalarca aynı yere çarpıp çürütmek yerine, daha önce çarpmış olanları dinleyip ilerlemeyi başarabiliyorum.

New York’un ortasındaki bu tahtaya yazılan -pişmanlığı duyulmuş- paylaşımlar şöyle:

  • ‘Seni seviyorum’ dememek.
  • MBA yapmamak.
  • Hayallerimin peşinden hiç bir zaman gitmemek.
  • Bedenime iyi davranmamak.
  • Montana’ya gitmemek.
  • Sanata dair olan tutkularımı takip etmemek.
  • İstediğim okula asla başvurmamak.
  • Konfor alanımdan çıkmamak.
  • Oyunculuğun peşinden gitmemek.
  • Babam ölmeden önce çocuk sahibi olmamak.
  • Doğru bildiğimin arkasında durmamak.
  • Daha iyi bir arkadaş olmamak.
  • İyi bir koca olmamak.
  • Kendimi yeterince zorlamamak.
  • Kendimi sevmemek.

Konuşulmamış söz, peşinden gidilmemiş tutku ya da eylemsizlik var cevaplarda*.

Hayallerimizin peşinden gidersek olacak olansa şunlarmış:

  • Konfor alanınızdan çıkacaksınız.
  • Korkacaksınız.
  • Bazen kararsız kalacaksınız.
  • Akıl sağlığınızı sorgulayacaksınız.
  • Herkesi memnun etmeyeceksiniz.
  • Pırıl pırıl ve yetenekli olduğunuzu anlayacaksınız.
  • Hayallerinin peşinden gitmiş kişilerle daha çok vakit geçireceksiniz.
  • Sabırlı olmayı öğreneceksiniz.
  • Neden daha önce konfor alanınızdan çıkmadığınızı anlayamayacaksınız*.

Hayallerimiz ısrarla kendilerini hatırlatıp adeta göz kırpıyorlar bize.

Misal, bir ilanda karşımıza çıkıveriyor ya da hiç beklemediğimiz bir anda, başkasının telefonuna cevap vermek durumunda kalıp zihnimize kancayı takacak olan o sesi duyuveriyoruz.

Hayaller bizi hiç bırakmıyor, evet. Olsa olsa, biz onları bırakıyoruz.

Merak edilecek bir şey yok bunda.

Nasılsa, dönüp dolaşıp yoklayacaklar yine, bakalım o an, artık hazır mıyız, değil miyiz, diye.

-

*Malum kara tahta:
https://www.good.is/articles/regrets-ive-had-a-few?utm_campaign=Echobox&utm_medium=Social&utm_source=Facebook

*Bu maddelerin ilhamı: http://www.lifehack.org/articles/communication/when-you-start-pursue-your-dreams-these-13-things-will-happen.html

 

 

Yazarın Diğer Yazıları

Otoetnografi: Bildiğimizi nasıl biliriz?

Akademik yazılardan her ne kadar belirli bir ciddiyete sahip olması beklense de, bu durum yaratıcı ifade biçimlerinden tamamen uzak durmayı gerektirmez. Otoetnografi, ‘ben dili’ ile teoriyi buluşturmak isteyenlerin, öğrencilerin ve araştırmacıların ilgisini çekebilir

Akademik sinema dünyasından dört önemli konferans

Bu konferansların, oluşumların ve dergilerin köklü bir geçmişe sahip olduğunu düşünüyorum ve dünya genelindeki çalışmalara bakmak için iyi bir başlangıç noktası ve referans kaynağı olabileceğine inanıyorum

İran’ın cesur kadınları: Jin, Jiyan, Azadi!

Çoğu İranlı temel özgürlükler ve demokrasi uğruna canını feda etti

"
"