Son günlerde basın gösterimleri öylesine aksadı ki... Pazartesi-salı hiçbir şey yoktu. Çarşamba günü merakla beklenen yabancı film olan Joker- İkili Delilik nedense uzaklarda, Bakırköy’de bir sinemada sunuldu. Doğrusu hemen tüm sinema yazarları isyan ettik; taa oralara gitmeyi göze alamadık. Sonunda o filmi perşembe akşamı İKSV’nin FilmEkimi programının açılış filmi olarak medeni bir salonda izleyeceğiz.

Elbette benim için kolay olmayacak. O uzun ve çetin filmi ertesi sabah hemen yazıp cumartesi için T24’e yetiştirmeye çalışacağım. Üstelik bu akşam T24’ün çok erken başlayıp akşama dek süren bir Yıllık Buluşmalar toplantısı var. Biz yazarların da gitmesi gereken… Üstelik bu yıl tam 15. yılını kutluyor... Tüm bu sıkışıklığı görüyor musunuz? İnsanı sahiden çılgına çevirmeye aday!..

Neyse... Öncelikle son günlerde vefat edenlere bir göz atalım. Genco Erkal’i 31 Temuz’da yitirdik. Öylesine bir kayıptı ki bu... T24’te bir yazımın sonunda onu andım. Ama yetti mi? Onun büyük sahne oyunculuğu yanı sıra bir avuç filmde de oynadığını hatırlatayım. Hepsi birer başyapıt olarak: At, Faize Hücum, Hakkari’de Bir Mevsim, Camdan Kalp. Daha da var ama bunlar zirvedekiler. Allah ona rahmet eylesin...

Ardından sevgili bir sinemacımız geldi. Tomris Giritlioğlu. Onu da 23 Eylül’de yitirdik. Öylesine iyi filmlere imza atmıştı ki... Suyun Öte Yanı, 80. Adım, Salkım Hanının Taneleri, Güz Sancısı... Son görüşümde zor tanımıştım, oturduğu yerden kalkamıyordu. Ona da rahmetler olsun...

Tomris Giritlioğlu (sağ önde)

En son Güneri Cıvaoğlu adlı büyük gazeteci gitti. Onunla Milliyet gazetesinde iken dost olmuştuk. Ben Cumhuriyet’ten sonra orada bir yıl kalmıştım. Ne diyeyim ki... Hasan Cemal’in o güzel yazısına ne eklenebilir? Ama bu vesileyle, tüm bunları ben asıl anılar kitabım olan Bir Ömürden Seçilmiş Tablolar’da öylesine iyi anlatmıştım ki… O kitabın yeniden basılmasını ne kadar isterim!

Güneri Cıvaoğlu

Ama bu arada yabancılar da gidiyor. En son Kris Kristofferson öldü. 1936 doğumlu, demek ki 88 yaşında. Öylesine unutulmuştu ki... Kendine özgü sakallı-bıyıklı bir yakışıklılığı vardı ve bu yüzden oyunculuk da yapmıştı. Ama asıl önemli yanı şarkıcılığıydı. Ben bile hiç albümüne sahip olup olmadığımı bilmiyordum. Baktım ve 2 albümünü buldum. Dinlerken, onun büyüklüğüne yeniden iman ettim. Hele o Help Me Make İt Through The Night, For The Good Times, Hello İn There gibi şarkılar...Hepsi kendi bestesi olan ve Country’ye yakın bu müziği zevkle dinledim.

Kris Kristofferson'un iki albümü

Ve asıl önemlisi şu: Tüm bunları yaparken, evimdeki büyük hazineyi bir kez daha fark ettim. B

Atilla Dorsay'ın DVD ve CD koleksiyonunun bir bölümü

Birkaç odadaki tüm kitaplık ve dolapları doldurarak... Ve iki türden de birkaç bine ulaşarak… Ki bunlara yine hayli zengin bir kitap arşivi de eklenebilir. Her ne kadar sevgili Doğan Hizan’ınki kadar olmasa da...

Atilla Dorsay kitaplığının önünde

Atilla Dorsay'ın DVD ve CD koleksiyonundan bir kare

İşte ben, artık bu yaşta, tüm bunları bir elde toparlamak istiyorum. Bir tür müzede... Ki insanlar gelsin, izlesin veya dinlesin... Ve bu sanatsal arşiv gelecek kuşaklara da kalsın... Haklı değil miyim?