Kendimizi güzel Anadolu'nun bağrına atmak eşimle yapmayı en çok istediğimiz şeylerden biridir. Bu konuda hiçbir fırsatı kaçırmamaya çalışırız. Hele bu bir davetse... Sizi evinizden alıp götürecekler, üstelik bir de ödül vereceklerse... Kaçar mı?

Biz de bu fırsatı kaçırmadık. Ve yıllar önce görüp biraz unuttuğumuz güzel Safranbolu'dan gelen öneriye kucak açtık. Karşılaştığım en iyi şoför diyebileceğim Ömer Küçükay'ın bizi orada iyice dost olacağımız, vaktiyle Safranbolu üzerine yaptığı belgesel filmle burasını çok iyi tanıtan merhum Süha Arın'ın kardeşi Reha Arın ve eşi Şehnaz'la birlikte yine dost senarist - yönetmen Yeşim Ustaoğlu'nu da evlerinden alarak, bu yolculuğa çıktık. 

Şoförumüz Ömer dönüşte bizde Yeşim Ustaoğlu ile

Kabaca 4-5 saat kadar süren yolculukta özellikle dikkatimi çeken bir şey, yolda Safranbolu levhasının hiç olmamasıydı. Evet, burası bir kent değil, Karabük vilayetinin bir ilçesiydi. Ama 1994 tarihinde UNESCO tarafından Dünya Miras Listesi'ne alınmış, kendi varlığını eski evleri, mahalleleri, etrafını çevreleyen ormanları ve sayısız özellikleriyle çok iyi korumuş bir kasaba... Kara Yolları yönetiminin biraz daha dikkatini hak etmiyor muydu? Şüphe yok ki ediyordu.

Soldan Yeşim, Reha Arın, ben, şoför ve Ceyda Arın

Burada birkaç unutulmaz gün geçirdik. O eski evler içeren semtlerini, o evlerin Konak diye çağrılan en önemlilerinin otellere dönüştürüldüğünü fark ettik. Ki bizim otelimiz Saffronia da bunlardan biriydi. Çok sempatik sahibinin adı da Mutlu çıkmaz mı? Mutlu Çidem de iyi bir eşi olan, gerçekten mutlu biriydi. Ama bu adı ilk kez bir erkekte görüyordum ve çok da sevdim.

Otelimizin sahibi Mutlu Bey'le

Otelimize bakış; eski bir konak

Ve sürekli gezdik. Çarşılarını, bir ana caddesinin yanında o daracık, kıvrımlı ve kaynayan sokaklarını, kentte birkaç yerde bize orada doğmuş ve kente damgalarını basmış birkaç büyüğü hatırlatan heykel veya binaları... Bunlardan biri unutulmaz opera sanatçısı Leyla Gencer'di ve kentin orta yerindeki büstü doğrusu etkileyiciydi. 2000 yılından beri yapılagelen bir Uluslararası Altın Safran Belgesel Festivali hâlâ sürüyor ve bu mevsimde sayısız yerli (bir avuç da yabancı) ziyaretçiyi kendisine çekiyordu.

Çarşının içinde harika dükkânlar var.

Safranbolu'nun göz yaşartacak güzellikteki evleri

Ama bu yıl bu festival yine bir ünlüye, buralı olan ve Nisan 2024'de kaybettiğimiz büyük sinemacı Türker İnanoğlu'na adanmıştı. Bu yıl benim davet edilmem bunun bir sonucuydu. Nitekim oradaki söyleşimi tümüyle buna ayırdım ve onu iyice andık. Ayrıca bana kapanış gecesinde bir Onur Ödülü verilmesi de bunun bir sonucuydu. Herkese teşekkürlerle... Bu arada kentte ona adanmış birkaç üniversite ve okul binası da dikkat çekiciydi.

Türker İnanoğlu adını taşıyan binalardan biri

Ama doğrusu en çok birkaç kişiye teşekkür borçluyum. Öncelikle belediye başkanı sayın ve sevgili Elif Köse hanımefendi... Benim kişisel çağrı biçimimle o tam bir Lady idi. Tıpkı benim gibi mimar olan ve bunu da misyonuyla kaynaştıran... Son dönemde gelmiş yeni CHP'lilerden değil. Çok öncesinden iki dönemde seçilmiş, halkıyla tümüyle bütünleşmiş, nezaketle bilgiyi, enerjiyle sevgiyi, sorumlulukla görev duygusunu iyice kaynaştırmış bir Lady... Onun halkının içindeki rahatlığını, bize gösterdiği kibarlığı ve samimi ilgisini hiç unutmayacağım. Sanırım son dönemde tanışma fırsatını bulduğum kadın başkanların en önemlisi...

Harika bir dostluk kurduğumuz sayın başkan Elif Köse ile

Leman'la Leyla Gencer büstünün altında

Yine Elif Köse hanımefendi ile

Ve elbette başkaları. Yakın yardımcılarından Soner Alkan örneğin... Siyasal inançlarımızın yanı sıra, sanatta da öylesine kaynaştık ki o ve eşi Ceyda hanımla... Hele müzikte... Ben eski bir şarkıyı –alaturka veya pop; önemli değil- mırıldanmaya başlamayayım; hemen bana katılıyor ve bir düet yapıyoruz. Konser bile verebiliriz!... Orada bizi hiç yalnız bırakmadı ve her şeyimizi organize etti.

Çok iyi dost olduğumuz Soner Alkan ve eşi Ceyda ile.

Ayrıca yine görevliler ya da belgesel yarışma için gelmiş filmciler veya jüri üyelerinden birçoğuyla da çok kaynaştık. Buna hayatımda bana en çok dost kazandıran festivaldi desem... Sanırım yanlış olmaz.

Sahnede ödülüm için konuşurken

YARIN: BAŞKA ÜNLÜLER, DEĞİŞİK GEZİLER