Uzun zamandır bir Kore filmi görmemiştik. Oysa bu ülkenin kendine özgü bir sineması, tanınmış yönetmenleri ve dünyaya farklı, tanımaya değer bir bakışı var.

Birçok festivale katılıp ilgi gören ve Kore’nin 2016 Oscar ödüllerine gönderdiği bu film, Kore yakın tarihinin en karanlık dönemi olan 1920’lerde geçiyor.

 Kore Japon işgali altındadır. Ve vatansever direnişçiler, ülkedeki Japon varlığına karşı savaştadır.

Direnişçiler bu arada Şangay’dan getirdikleri patlayıcılarla Seul’deki Japon hedeflerini vurmayı planlar. Kore kökenli olup bir dönemde direnişçilere katılan,  sonradan Japon polis örgütüne girmeyi seçen Lee ise, ‘iki cami arasında binamaz’ denecek biçimde iki yan arasında kalır.

1964 doğumlu yazar-yönetmen Je-woon Kim’i Karanlık Sırlar, Acı Tatlı Hayat, özellikle de Şeytanı Gördüm  gibi filmlerinden tanıyoruz.

Yönetmen bize çok uzak bir kültürden gelen ve birçok şeyiyle izleyip kavramamız kolay olmayan bu hikayeyi, şaşılacak bir biçimsel olgunlukla anlatıyor.

Tüm o sokak sahnelerinden bir trende geçen çekimlere, o Japon balosundaki suikast bölümüne birçok sahneyi unutmak kolay değil.

Motivasyonları zaman zaman  bize çok yabancı gelse de, özellikle o direnişçi karakterleriyle duygusal açıdan bütünleşmemek de kolay değil. Hele geri planda kalsa da, o hüzünlü aşk öyküsü de öyle.

Tüm bunlar yine de genel seyirci için yeterince izlenme nedeni oluşturmayabilir. Ama has sinefillerin bu filmden hayli zevk alacaklarını sanıyorum.

Çünkü hem genel anlamda bir dönem filmi/savaş filmi karışımı var. Ki başarılı aksiyon sahneleriyle pekiştirilmiş.      

Öte yandan, bir tür meydan okuma olsa da, bunca farklı bir kültüre yaklaşmak da az şey değil. Bir deneyin derim!...