İtalya'nın Piacenza kentinde hem yaşlıların hem de küçük çocukların gittiği bir "yuva" bulunuyor. "Yaşlılar ve çocuklar bir arada" (ABI: Anziani e Bambini Insieme) isimli projeyle huzur evindeki yaşlıların anaokulu çağındaki çocuklarla vakit geçirerek kendilerini daha az yalnız hissetmesi, aynı zamanda da jenerasyonlar arasında iletişimin güçlendirilmesi amaçlanıyor.
ABI merkezinde, huzur evinde kalan ya da gündüzleri buraya gelen yaşlılar ile 3-36 ay arası çocuklar birlikte vakit geçiriyor, oyunlar oynuyor, yemek yapıyor. "Jenerasyonlar arası eğitim" adı verilen bu sistem sayesinde vakitlerini aktif olarak geçiren yaşlıların kendilerini toplumdan dışlanmış hissetmeleri engelleniyor. Küçük çocuklar ise kendilerinden 80-90 yaş büyük arkadaşlarından masallar dinliyor, el becerileri öğreniyor.
Piacenza'daki merkezde birkaç yıldır devam eden uygulamanın koordinatörü Elena Giagosti, daha önce ayrı ayrı huzur evi ve anaokulları yönettiğini ve yaşlılar ile çocuklar arasında özel buluşma günleri düzenlediklerinde her iki grubun da bu buluşmalardan çok mutlu olduğunu fark ettiklerini söylüyor. Giagosti, "Her buluşmada, yaşlılarla küçüklerin bir araya gelmesinin her iki taraf için de ne kadar kıymetli olduğunu görüyorduk. Bu sebeple, hayatlarının farklı dönemlerindeki insanları aynı çatı altında 'birlikte yaşatabileceğimizi' düşündük. Ve büyük başarıya ulaştık" diyor.
Merkezin pedagoji sorumlusu Valentina Suzzani de "Yaşlılar için çocuklar neşe kaynağı, çocuklarsa yaşlılardan bilgelik ve ironi öğreniyor" diyor.
La Repubblica gazetesinin ziyaret ettiği ABI merkezinden 84 yaşındaki Franco Campolongi, her Perşembe çocuklara kitap okuduğunu anlatıyor:
"Benim kitaplara olan sevgimi bilen yetkililer benden kütüphane sorumlusu olmamı istedi. Bu benim için bayram gibiydi. Her Perşembe ufaklıklara masallar okuyoruz. Çok eğleniyoruz. Görseniz nasıl da dikkatliler. Okumaya ara versek hemen ceketimizi çekiştirmeye başlıyorlar."
94 yaşındaki Giacomo Scaramuzza da çocuklarla vakit geçirmekten duyduğu mutluluğu şöyle anlatıyor:
"Buraya yerleştiğimde çocukların da olduğunu bilmiyordum. Benim çocuğum yok o yüzden çocuklar benim için müthiş bir keşif oldu. Tüm aktivitelere katılıyorum. Çocuklarla birlikteyken sözlere gerek yok, bakışlarla anlaşabiliyorsunuz, tamamen doğal bir iletişim şekli var. Bugün artık farklı yaş grupları sıklıkla bir araya gelemiyor, yaşlılık gizlenmesi gereken bir şeymiş gibi davranılıyor. Burada yaptığımız ise meşaleyi devretmek gibi..."
