* Perihan Mağden
Bir zamanlar, mutlu zamanlarım mıymış, kendimi bir çömlek ustası gibi hissederdim.
Yazıyla ilişkimi yani.
Hani çömlek ustası o dönen zımbırtının başına oturur ve elleriyle şekil veriverir ya.
Kile, toprağa, çamura. Neyeyse.
(Ama NİYEsi yoktur; mühim olan BUdur.)
Bakmasa da, etmese de; kör de olsa, üzgün de , akşamdan kalma da ; elleri işini bilir.
Seri İmalatın Güveni.
Pratiğin Konforu. Battaniye.
(Üçlemem gerekmiyor. Ki; duramadım.)
Ama yine de vardı hep zehirli bir şeyler.
Vardır.
Okur. Mu? Ne, ne, ne?
Rahatsızlığın telafisi de vardır gerçi; geçimini temin ediyorsundur.
İşin budur.
Marangoz masa yapar, sen yazı yazarsın.
Biraz karışıp görüşürler: tanımadığın etmediğin insanlar. Müdahil olurlar.
Bi aşinalık, iki aşinalık- hatta hak iddia etmece. Oralara kadar varır.
Çömleği alıp ya da almayıp gitmece yok.
İlla; senin çömlekler hakkında laf etmece.
Çömlekçiden ayrıldığın o nokta; zehirlidir.
Panzehirini bir türlü geliştiremediğin binbir zehir çeşidi.Dir.
Ya da geliştirirsin aklınca, bi de bakarsın bi zaman sonra işe yaramamaya başlamış.
Ya yeni bir zehir çeşidi bulunmuş, ya senin panzehirin etkisi uçmuş.
Kimi zaman sen de ''Yaa kırıp atsaydım, ne halt etmeye o yamuk çömleği dükkana koydum!'' olursun.
Pişmanlık da zehirlidir, hayatından bezdirir.
Ama TALİ yollar bunlar.
Siyaset yazacaksan sadede gelmen yasaklanmış. Tamamen.
Tamamiyle.
ASLOLAN BUDUR.
Sadede gelmek, bi zamanların Sadat'ına gitmek gibi olmuş.
HO. HO. HO.
Bi arkadaşım diyor ki ''Sadede gelemeyeceksek, buna hakkımız yoksa; yazmaya da hakkımız yoktur. Samimi ve düzgün olan budur''.
Odadaki filden bahsedemeyip fildişi sanatının yüceliği üstüne, ilginçliği üstüne, hainliği ya da fuzuliliği üstüne-
Yo, o da YASAK.
Fildişi de manidar.
Perdelerden söz edebilirsin, kırlentlerden, baca temizliğinden. Narenciye bahçelerinden.
Ama FİL demen yasak. Dişine de giremezsin.
Filbahrilerden dahi bahsedemezsin.
Alegori; zira alegori de YASAK.
Büyük 1 İç Sıkıntısı.
Büyük bir iç sıkıntısıyla bu garda tek başına kalmışsın.
Tren gelmeyecek. Gar kapatılmış.
Sense ne beklediğini dahi bilmeden-
Böyle acayip sıkıntılı bir bekleme içindesin.
Kafa Seslerin de durmuyor.
O lanet kafa seslerin.
İşsizliğin fısıltıları onlar. Meşgalesizsin.
Dişçi olsan işine bakacaksın. (Diş'ten de kurtulamadık Sarımsak.)
Roman? Yok, ona teşebbüs dahi edemeyecek kadar kırgınsın.
Kolu kanadı kırık birinin yazacağı roman, senin romanın olsun istemezsin.
Sırf TERCİHmiş gibi yapma.
Elin kolun tutmuyor.
''Keşke grafoman olsaydım''.
Olsaydın. Keşke!
Bu bir giriş.
Vestiyer. Portmanto. Yazısı.
Yetersizliği benim çömleğim.
Kafa Sesleri.
*Bu yazı ilk olarak P24'te yayımlanmıştır.
