Yaşam

Nevşin Mengü: Haber sunarken kızgın falan değilim, sadece heyecanlıyım

CNNTürk'ün haber spikeri Nevşin Mengü: Aşk deyince aklıma ilk lor peyniri ve şarap geliyor. Evet saçma bu cevaplar farkındayım ama öyle.

19 Temmuz 2014 13:17

CNNTürk’ün haber spikeri Nevşin Mengü, haber sunarkenki tavrı için “Kızgın falan değilim aslında. Belki heyecan duyuyor olabilirim. Heyecan duymasam bu işi neden yapayım ki zaten, ezası cefası, sefasından kat kat fazla, sevdiğim ve heyecan duyduğum için yapıyorum” dedi.

Cumhurbaşkanlığı için iddialı konuşan Nevşin Mengü, Başbakan Tayyip Erdoğan’ın seçimi ilk turda kazanacağını söyledi

Radikal gazetesinden Ümit Buget’in sorularını yanıtlayan Nevşin Mengü şunları söyledi:

 

Aşk deyince aklıma lor peyniri geliyor!

 

CNN Türk’ün nevi şahsına münhasır haber spikeri Nevşin Mengü’yle; haberi, cumhurbaşkanlığı seçimlerini, hayatı ve aşkı konuştuk. Hatta ‘iddiaya’ bile girdik. İşte Mengü’nün Bağcılar-Nişantaşı hattındaki macerasından anekdotlar…

Ben onu ilk tanıdığımda sanırım takvimler 2008’i gösteriyordu. Habertürk döneminde herhangi bir haber peşinde koşan bir kursiyer olarak onun yanında habere çıkma şansım olmuştu. O gün ısmarladığı öğle yemeğini hâlâ borçluyum. Bugün ikinci yemeği borçlanma kapısındayım çünkü o Başbakan Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ilk turda işi bitireceği görüşünde bense heyecanın ikinci tura kalacağını düşünenlerdenim…

CNN Türk’ün akşam haberlerinde izleyiciyle buluşan Nevşin Mengü’yle Ekmeleddin İhsanoğlu’ndan Selahattin Demirtaş’a seçimleri, Bağcılar’dan Nişantaş’ına İstanbul’u konuştuk. Mutfaktan girip aşktan çıktık. Bu mevzu açılınca kalına lor peyniri gelince şaşırdık!

İşte Mengü’yle yaptığımız o ‘iddialı’ röportaj:

 

Haber sunumunuz nevi şahsına münhasır bulunuyor. Siz izliyor musunuz kendi haberlerinizi siz kendinizi ve memleketteki haberciliği nasıl buluyorsunuz?

Televizyon haberciliği aslında yaratıcılık işi, tabir yerindeyse uçma işi. Beyin fırtınası yapmak, yaratmak, uçmak lazım. Bazen uçlara gitmek lazım. Tersten bakmak, kimsenin soramadığını sormak lazım. Bak öyle yapılabildiğinde çok keyifli iş. Ama böyle bir durum yok tabi bizim memlekette.

 

Habercilikte bir ‘muhafazakârlık’tan bahsedebilir miyiz?

Bence artık biz Türkiye habercileri fazla muhafazakârız. Çarpıcı başlık atmaya çekiniyoruz, haberin yan unsurlarının üzerinde tepinmeyi atlıyoruz. Bazen iki saniyelik bir görüntü üzerine öyle bir çalışıp, işleyebilirsin ki, bir film kadar çok şey anlatabilirsin. Bu yanları öldü Türkiye’de televizyonculuğun.

 

Hükümete düşmanlık olsun diye habercilik olmaz!

 

Türkiye’de herkes birbirini yandaş olmakla suçluyor. O kargaşadan sıyrılıp bakmaya çalışırsak Türkiye’de basının durum vaziyeti nasıl?

Herkes, her bir izleyici, tam kendi düşündüğü gibi yayın yapılsın istiyor. Kendi ne diyorsa aynısı TV ekranında söylenmeli diye düşünüyor. Farklı bir şey söylersen, geliyor hakaretler; yok alo Nevşin, yok penguen, bilmem ne. Sevgili izleyici durum, senin kendi önyargıların ve yarım bilginle zihninde şekillendirdiğinden çok farklı olabilir. Haber neyse ben onu gösteririm. Muhaliflik olsun diye haber yapılmaz. Hükümete düşmanlık olsun diye habercilik olmaz. Tam olarak şudur TV haberciliği: ‘Birilerinin görülmesini istemediği şeyleri göstermektir!’ İktidar da kızabilir, muhalefet de kızabilir ama haber neyse odur. Haberi aman birileri kızmasın diye şekillendirmek yalan söylemek olur, manipülasyon olur.

 

‘İddiaya girerim cumhurbaşkanlığı seçimi ilk turda biter’

 

Cumhurbaşkanlığı seçimine gidiyoruz. Çok sık seçim denk gelmedi mi şu ara, biraz fazla seçmiyor muyuz?

Bu işler böyle. (Gülüyor)

 

Bir seçim toto oynasak!  Ne dersiniz ilk turda biter mi bu işler?

Biter, çok net. İddiaya girelim istersen. Yerel seçimde de iki yemek kazandım. Hala ısmarlamadılar gerçi canları sağolsun.

 

Selahattin Demirtaş’ın ‘tanıtım’ performansıyla diğerler adaylardan sıyrıldığını düşünüyorum. Anamuhalefet hedefi yakın vadede gerçekçi bir hedef mi HDP için?

Kesinlikle katılıyorum. Demirtaş son dönemde çok parlayan bir isim. HDP’nin doğal oy oranından daha fazlasını alabilecek gibi görünüyor. Cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra CHP içinde neler yaşanacağına bağlı dediğin biraz da. Ama galiba yakın gelecekte başka bir iktidardan ziyade farklı bir anamuhalefete hazırlanmakta fayda var.

 

Son olarak Ekmeleddin İhsanoğlu’nu sormak istiyorum. Muhalefet için ‘doğru’ bir aday mıdır?

(Gülüyor) Sandıkta göreceğiz. Doğru mu değil mi? Yüzde 40’a yaklaşırsa, bak 40 olursa demiyorum yaklaşırsa diyorum, ben olsam, muhalefetin açısından başarı sayarım. Hem de çok büyük başarı. Neyse bakalım hayırlısı.

 

Bir cumartesi röportajında bile havadan sudan konuşmayı namümkün kılan bir memleketteyiz. Havanın ve suyun bu kadar politize olması iyi bir şey mi?

E insan politik hayvandır şekerim. Ne yesek ne içsek üzerine konuşsak da politika konuşuyor olacağız aslında. Yeme içme meselesi dediğin zaman bile, hükümetin GDO politikası, tarım politikası, su politikası. Hizmet sektörüne konan vergiler, yerli şarap üreticilerinin sıkıntıları falan bunlardan bahsediyor olacağız aslında.

 

 ‘Sade vatandaş’ gündemi takip etmek zorunda mı?

En anlayamadığım insan tipi “Ay ben hiç haber izlemiyorum, gazetelere bakmıyorum” diyen insan tipi. Ya kardeşim deli misin sen. Neye bakıyorsun o zaman. Bakınca içleri kararıyormuş. Böyle insanlarla karşılaştıkça bu ülkede üniversitelerin, üniversite olmanın yanından geçmediğini anlıyor insan.

Dört sene okumuş, master yapmış adam ya da kadın, sadece magazin ekine bakıyor ve haber izlemiyorsa o ülkede ciddi bir sorun vardır demek ki. Burjuvalaşma, kentlileşme sorunu herhalde. Burjuva bilinci yok, olması gereken sınıfta. Sosyologlar daha doğru analiz eder.

 

Peki ben mevzuyu değiştirip mutfağa doğru gidiyorum. Pazardan alışveriş yaptığınızı okumuştum bir röportajınızda. Yapmakta en iddialı olduğunuz yemek hangisi?

Ya ben çocukluğumdan beri vejetaryenim. Etin tadını falan bilmiyorum yani. Sebzelerle ne istesen yaparım. Yani şöyle aşçıyım böyle şefim iddiam yok ama kendimce yemek yapıp sevdiğim insanlarla yemeyi çok severim, paylaşmayı, sofralarda uzun sohbetleri severim. Eğlenceli şey yemek yapmak, sonra da yaptığını paylaşmak.

Pazara gitmeyi de seviyorum hakikaten. Geçen Alaçatı pazarına gittim. Bamyalara aklım çıktı, İstanbul’a taşıyamam diye alamadım aklım kaldı vallahi.

Acaba bu sektördeki maaşları falan nasıl sanıyor insanlar! Yahu kardeşim dalga mı geçiyorsun, ben başka iş yapsam zaten daha çok para kazanırım. Bu işi sevdiğimizden saygı duyduğumuzdan elimizden geldiğince en iyi şekilde yapmaya çalışıyoruz, durum budur.

İş ahlakı olan insan her sektörde ekmeğini kazanır, bir şey olmaz. Yarın öbür gün, vay ya beni işten çıkarırlarsa korkum yok yani, ‘Ne yapalım kısmet’ der devam ederim.

 

İstanbul’un neresinde vakit geçirmeyi seviyorsunuz? Favori semtiniz hangisi?

Nişantaşı. Nokta (Gülüyor).

 

 Seni bir gün İzmir’le aldatacağım Ankara

 

Ankara’yı benim kadar az görüp benim kadar çok seven yoktur herhalde. Siz koşan insanların şehri İstanbul’dan yürüyen insanların şehri Ankara’ya ilk aşkınıza ne söylemek istersiniz?

Yıllardır yaşamıyorum tabi Ankara’da. Artık her ziyaretimde biraz daha yabancı geliyor. Doğal herhalde böyle olması. Üzgünüm seni bir gün İzmir’le aldatacağım Ankara derim sanırım.

 

Aşk deyince aklına lor peyniri geliyor!

 

İlk aşk deyince aklınıza ne geliyor?

Çok saçma olacak ama beyaz peynir. Ezine, yanında buzlu rakı.

 

Şimdiki zamanda aşk deyince…

Lor peyniri ve şarap. Evet saçma bu cevaplar farkındayım ama öyle.

 

Meslek hayatınızın en çok hangi döneminde keyif aldınız?

Tahran’da. Tarihi bir ana tanıklık ettim. Benden başka eden de pek gazeteci yoktu.

 

‘Türkiye, İran’ın başörtüsüzü’

 

Bizdeki en büyük klişelerden biridir İran’a benzemek. İranlılar benzememesi gereken insanlar mı?

E Türkiye İran’a benziyor zaten. Hep benziyordu. Hatta ileriye gideyim biri başörtülüsü idi biri başörtüsüzü. Bir Türk gazeteci Tahran’da birinci ayın sonunda bütün siyasi dengeleri kavrar. Frenk meslektaşlar için bu süre bir yılı bulur. Bizim gayet yakın, tanıdığımız bildiğimiz bir şey.

Türkler fazla önyargılı bakıyor İran’a. Hatta bakmıyor, bilmiyor. İşte ancak İran’a benzeyeceğiz tartışması yürütüyor altı son derece boş bir şekilde.

Şimdi iki ülke de değişiyor. Tarih boyunca iki ülke birbirine benzemiş, değişimleri eşzamanlı paralel olmuş, yine öyle oluyor.

 

IŞİD, Irak, Suriye, Gazze. Haritanın sağ tarafı gene karmakarışık… Bombaların ve karmaşanın biraz solunda doğmuş olmak kendimizi ‘şanslı’ hissetmemize yeter mi? Ya da bir başka ifadeyle kendimiz Ortadoğu’nun dışında saymamız gerçekçi mi?

Ortadoğu o kadar geniş bir kavram ki, ta tutuyorsun Mağrip’ten, Körfez içine alıp, Doğu Avrupa’ya kadar getiriyorsun. Bu sınırı oryantalistler çizmişti hatırlarsan. Bence günümüzde nasıl ki Avrupa dersen sen bana ben sana hangi Avrupa derim, Kuzey mi Güney mi; Doğu mu, Batı mı? Bence Mağrip başka bir yer, Körfez bambaşka; İran, Türkiye bu bölgelerin siyasi ve kültür olarak daha uzağında.

Hiçbir ülke bir diğerinin bir replikası falan değil, Irak Suriye değil, Suriye İran değil, Mısır Lübnan değil. Almanya ile Fransa aynı şey mi? Hatta Danimarka ile İsveç aynı şey mi? Artık bu eski yüzyıl kalıplarından çıkıp düşünmeye başlamak lazım.

 

Akşam haberleri için sizi sabahtan burada görüyoruz. Yarım saat öce gelip haber sunmak mümkün mü?

Yok canım olur mu öyle şey. Bak adı üstünde sunmak. Bir hizmet sunuyoruz biz kamuoyuna, konken oynamıyoruz ki. Şaka değil ki bu ciddi bir iş. Verilen yanlış bir bilgi milyonlarca insanın yanlış bilgilenmesi anlamına gelir. Sorumsuzca verilmiş bir haber, yazılmış bir metin, kitleleri üzebilir, kızdırabilir. Şimdi bu bir türlü anlaşılamıyor kamuoyunda yahu habercilik avukatlık gibi doktorluk gibi bir profesyon, bir uzmanlık alanı.

Hangi haberi nasıl şekillendireceğiz, hangi habere hangi manşeti atacağız, hangi konunun üzerine gideceğiz; editör arkadaşlarla hep beraber aldığımız kararlar bunlar.

 

Sizin bir de şu meşhur yayında kızgın olma durumunuz var. İş arkadaşlarınızla aranız nasıl?

Kızgın falan değilim aslında. Belki heyecan duyuyor olabilirim. Heyecan duymasam bu işi neden yapayım ki zaten, ezası cefası, sefasından kat kat fazla, sevdiğim ve heyecan duyduğum için yapıyorum.

İş arkadaşlarıma sormanız lazım tabi sorunun ikinci kısmını. Ama şahsen ben, samimi söylüyorum çalıştığım kurum ve iş arkadaşlarımdan son derece memnunum.

 

Fatih Sultan Mehmet İstanbul’a gelse CNN Türk binasını bulabilir miydi, bu AVM’lere ne derdi?

(Gülüyor) Bizim binayı bulmak zor cidden. Kent estetiği bu kentin sadece birkaç semtinde var, gerisi gerçekten bambaşka bir dünya. İstanbul’a bayılıyorum diyenlerle bir gün bir İstanbul turu yaptırmak istiyorum, içinde ‘Boğaz’ olmayan bir tur ama.

 

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olsaydınız ilk icraatınız ne olurdu?

Bilmem. İnceleme yapıp yanıt vermek lazım bu soruya, belediyenin bütçe dengesini falan görmek lazım. Şimdi iş olsun diye “ay AVM’leri yıkar ağaçlar dikerim” yanıtı da verebilirim ama çok popülist ve samimiyetsiz olur.

Vatandaş olarak şunu söyleyebilirim, sokaklarda sefil olmakta olan Suriye vatandaşlarına valilik ve belediye koordinasyonunda acil bir eylem planı geliştirilmesi lazım gibi görünüyor. Savaştan kaçmış insanlar aç biilaç sokaklarda yaşam mücadelesi veriyor çünkü çok yazık.

 

Bu jenerasyon, tek zenginliği olan, ‘umudu yitirdi’ demiştiniz fikriniz değişti mi. Fikriniz değişti mi o günden bu güne?

Evet değişti sanırım. Bütün dünya sanki köklü bir değişim arifesinde gibi değil mi sanki, ya da işte tam da o değişim sürecindeyiz. 5 yıl öncesinden çok farklı bir hissiyat hâkim.

 

‘Tarihte olan biten başka türlü olamayacağı için öyle olmuştur!’

 

Sizin memleketten umudunuz ne durumda?

Ben umutsuz değilim, hiç de olmadım. Su akar yolunu bulur. Fanatik biri değilim çünkü. Körü körüne şuncu ya da buncu olmamam ben. En sevdiğim alıntı şu bak: “Tarihte olan biten başka türlü olamayacağı için öyle olmuştur.”         

 

Yüz yıl sonra biri bir yerde sizi anlatan bir kitabın kapağını aralasa giriş cümlesinde ne yazsın isterdiniz?

Beni niye bir kitap anlatsın yahu. Aman aman bu narsistlikler hiç bana göre değil. Yüzyıl sonra hiç birimizin esamisi okunmayacak emin olabilirsin.