Gazino savaşları zamanında rakip olan Emel Sayın, Muazzez Abacı ve Seçil Heper, aynı sahneyi paylaşacak. 3 dev sanatçı: "O yıllarda bir arada konser vereceğimiz aklımızın ucuna bile gelmezdi" Gazino savaşlarının yaşandığı dönemde birbirlerinin rakibi olan Emel Sayın, Muazzez Abacı ve Seçil Heper, yıllar sonra aynı sahneyi paylaşmaya hazırlanıyor.
İzmirli organizatör Sinan Kuzucu’un girişimiyle bir araya gelen assolistler, İstanbul, Ankara ve İzmir’de konserler verecek. Dedeman Otel’de düzenlenen basın toplantısında bir araya gelen üç dev sanatçı, “O yıllarda bir arada konser vereceğimiz aklımızın ucuna bile gelmezdi” dedi. Gazetecilerin sorularını yanıtlayan üçlü, basın toplantısında ilginç açıklamalarda bulundu.
‘Başka ses yok’ sözü bizleri kapsamıyor Sibel Can ve Ebru Gündeş, geçen günlerde “Bizden başka ses yok” demişti.
Emel Sayın: İkisi de çok sevdiğim, takdir ettiğim genç sanatçılar. Bu dönemin assolistleri olarak değerlendirmiş olmalılar. Ama bize karşı her zaman saygılarını, beğenilerini sunarlar. Bizi o sözlerin dışında tutun bence.
Muazzez Abacı: Sibel de, Ebru da evladımız, kızımızdır. Onların güzel sesleri var. Bu bir devirdir, dönemdir. Bugün Müzeyyen Senar gelse üçümüz birden şapka çıkartır, önüne halı oluruz. Onlar bizim evlatlarımız, Allah gönüllerine göre versin. Güzel bir ömür, güzel bir sanat hayatı yaşasınlar.
Çakmanın anlamını daha yeni öğrendimEmel Sayın: Eskiden sahnede sarışın olurdum, sahneden inince kumral peruk takardım. Son yıllarda benimsediğim için sarışınım hep, bilmiyorum arkadaşlar ne düşünüyor?
Muazzez Abacı: Ben doğal sarışınım.
Emel Sayın: Bu durumda ben çakmayım.
Muazzez Abacı: Ben de bu sözü yeni öğrendim. Gençler hep aralarında çakma diyordu, merak ettim meğer taklite çakma diyorlarmış.
Müjdeye moral verdim
Muazzez Abacı, gazino günlerinden bir anısı da anlattı:
Müjde Ar, sinemada en popüler olduğu zamanlarda benim alt kadromda şarkı söyledi. Çok güzel kadındı Müjde, halen de öyle. O dönemde fuarlarda hoş kadınlar, artistler revaçtaydı. Müjde, ilk galaya çıktığı gece kendisine patlıcan, domates atıldı. Morali bozulunca ‘Ben sahneye çıkmayacağım’ dedi. Ona destek oldum, teselli ettim. ‘Sen şarkıcı değilsin, burada bir renksin, bir şöhretsin’ dedim. O sözlerimden sonra uzun zaman sahnelerde yer aldı. Keza Nebahat Çehre de öyle. Hoş kadınlardı ama sesleri yoktu, tıpkı şimdikiler gibi.
