Kuzey Kore izole, yoksul ama son derece militarist bir devlet. Yöneticilerinin tek bir amacı var: Rejimin varlığını sürdürmek.
Rejimlerinin nihai teminatı olarak gördükleri nükleer ve füze programlarına bu kadar büyük yatırımlar yapmalarının nedeni de bu.
Ülkenin nükleer imkanlarını kullanarak bir saldırı düzenlemesinin sonuçları felaket olur, özellikle Kuzey Kore'nin kendisi için. Rejim, bunun ardından gelecek çatışmada ayakta kalamaz.
Fakat öncelikli endişe bu korkunç senaryo değil, Washington ile Pyongyang (Kuzey Kore'nin başkenti) arasındaki karşılıklı açıklamalarda yükselen tansiyonun söylemden pratiğe dönüşmesi.
Kuzey Kore daha önce Güney Kore'ye karşı defalarca güç kullanımına başvurdu ve bunu tekrarlaması olası.
Kuzey Kore'nin Mart 2010'da Güney Kore'nin küçük bir savaş gemisini batırdığına inanılıyor. Aynı yıl Güney Kore'nin bir adasını bombalamıştı ve eğer bugünkü kriz büyürse Kuzey Kore'nin öfkesini yansıtacağı yer yine Güney Kore olacak.
Kuzey Kore'nin Güney Kore ordusu üzerinde sayısal üstünlüğü var. Ayrıca Kuzey'in ordusu iki ülke arasındaki askerden arındırılmış bölgeye daha yakın konuşlanmış durumda.
Bir çatışma çıkması durumunda Kuzey Kore'nin Güney Kore başkenti Seul'u, en büyük silahları olan toplar ve roketlerle saatler içinde dümdüz edebileceği savunuluyor.
Fakat bu doğru değil. Seul askerden arındırılmış bölgeden 40 kilometre güneyde ve bu mesafeye Kuzey'in yalnızca en uzun menzilli topları ulaşabilir. Bu toplarla ateş edilmesi, topların konumlarını ele verir ve çoğu pek de mobil olmayan bu toplar Güney'in saldırılarına açık hale gelir.
Güney Kore ise Kuzey'e niteliksel anlamda ve tabii ki ABD ordusunun kapsamlı saldırı gücü tarafından desteklenmesi bakımından üstünlük sağlıyor.
Kore'de 1950'lerdeki gibi bir savaşın çıkması, Kuzey'in ordusuyla Güney'e ilerlemesi büyük sivil ölümlere yol açar. Bunların arasında Seul'de bulunan Çinli öğrenciler ve iş insanları da olur. Fakat sonunda Kuzey Kore rejimi için büyük bir yıkım anlamına gelir.
Böylesi bir 2. Kore Savaşı umarız ki olasılık dışıdır. Fakat esas tehlike, Kuzey Kore'nin askeri gücünü provokasyon amaçlı kullanarak daha geniş bir çatışmaya yol açması.
Top ve roket alanındaki kadar gelişmiş olmasa da Kuzey Kore'nin kimyasal silahları da var. Ellerinde biyolojik silahlar da bulunuyor olabilir. Ayrıca Kuzey Kore ordusunun Güney'e sızma amacıyla kullanabileceği çok sayıda iyi eğitimli özel kuvvetleri ve diğer birimleri bulunuyor.
Ülkenin siber saldırı yapma kapasitesi de bir hayli geniş.
Yani Kuzey Kore'nin önünde pek çok seçenek bulunuyor. Fakat bugünkü durumda ABD veya müttefiklerine yönelik herhangi bir saldırıda bulunması daha geniş bir savaş ihtimalini doğurur.
Pyongyang rejiminin intihara meyilli olmadığını varsayarsak - aksi yöndeki pek çok iddiaya rağmen Kuzey Kore'deki rejim irrasyonel değildir- Kuzey Kore liderliği risklerin farkında olmalı.
Kuzey Kore perspektifinden, nükleer silah ve ABD'ye ulaşabilecek kıtalararası balistik füze sahibi olmak kesinlikle rasyonel. Kuzey Kore'ye göre Irak ve Libya'daki diktatörlüklerin sonu, nükleer silaha sahip olmamalarından kaynaklandı.
ABD ile topyekun savaşa girmek Kuzey Kore rejiminin yıkılmasına yol açar ve mantıklı değildir. Kore yarımadasında gerçekleşecek bir savaş Washington için avantajlı olur. Kuzey Kore güçleri, coğrafi engeller nedeniyle Güney Kore'de kısıtlı bir ilerleme gerçekleştirebilir ve Pentagon klasik hava-kara savaşı konseptiyle onları yenebilir.
Fakat böyle bir savaş düşünülemez. Çünkü iki tarafın da çıkarına olmaz. Şu anda böyle bir ihtimal bir hata, yanlış hesaplama veya beceriksizce ve karmaşık retorik sinyallere dayanan eylemler sonucu atılacak adımlar sonucunda gerçekleşebilir.
Kuzey Koreliler genellikle mesajlarını bağırarak iletirler. ABD de kendi mesajının tonu hakkında dikkatli olmalı.
