Kırılgan kızlar kulübü

Tombul, sevimli bir öğrenci kız ya da tüy kadar hafif bir demir lady! Sarkacın iki ucunda gidip gelen hayatların, ağırlıklara endekslenmiş yaşamların tutsakları olarak yaşadılar ve öldüler. Bir çeşit Foucault Sarkacı gibi mi acaba? Eco’nun dediği gibi, "...çünkü insan isterse, her zaman, her yerde, her şeyle her şey arasında bağıntılar bulur; dünya ansızın, her şeyin her şeye yollama yaptığı, her şeyin her şeyi açıkladığı bir akrabalıklar ağına dönüşür..."

Anoreksiya değil klima öldürmüş

Geçtiğimiz hafta lüks bir zayıflama kliniğinde 19 yaşında 1,5 ayda 15 kilo birden verince kalp krizi sonucu hayatını kaybeden Dila, 90 kiloluk gövdesini taşımak istemiyor, güzel gözlerine, harika gülüşüne rağmen sevmiyordu bedenini ve yaz tatilini, yaşıtlarıyla gezip eğlenmek, flört etmek yerine gönüllü olarak bir işkence kampında geçirmeyi tercih etmişti. Henüz o kadar gençti ki bu gönüllü işkenceyi adlandırmaktan bile acizdi. Benzer bir duyguyu 30 yıldan uzun bir süre yaşamış olan Leyla Akçağlılar ile konuşmuş olsa sonuç farklı olur muydu acaba?..

Cezam açlık oldu

Leyla Akçağlılar, birkaç ay önce verdiği bir röportajda anoreksiya canavarını tanıyanlara çok tanıdık gelecek öyküsünün başlangıcını şöyle anlatmıştı: "Paris'teyken dönemin mankeni Twiggy çok zayıftı. (genç kızlar onun kadar ince olmak istiyordu. Ben de bu eğilimden çok etkilendim. Yememek için kendimi tuttum. Türkiye'deyken ailem tüm yaşamımı kontrol ediyordu. Çok düşkün olduğum babam çok dominanttır. Hiçbir şeye kendim karar veremiyor, yalnız yapamıyordum. Paris'e tek başıma okumaya gidince, hiç olmaza bedenimi kontrol edebilme şansım oldu. Kendimi cezalandırmak istercesine vücudumdan acısını çıkarmaya çalıştım."

Tehlikeli oyuncak Barbie

Sussex Üniversitesi'nden Helga Dittmar, Developmental Psychology dergisinde yayınlanan çalışmasında; Barbie bebeklerin aşırı zayıf vücutlarıyla örnek teşkil ettikleri kız çocukların kendi vücutlarından hoşnutsuzluk duymalarına neden olduğunu belirtiyor. Bu hoşnutsuzluk, çocuğun çok erken bir yaşta vücuduyla didişmesine ve anoreksiya ya da bulumia nervosa gibi yeme bozukluklarına neden olabiliyor" diyen Dittmar, dünyada her yüz bin kadından ancak bir tanesinin Barbie’lerle empoze edilen vücut formuna bürünebileceğini de ekliyor. Yani, Barbie'yi mutlak güzellik olarak kavrayan her 100 bin kız çocuğunun 99 bin 999'u hayatlarını vücutlarından memnun olmadan sürdürmek zorunda kalıyor.

Aktüel psikoloji editörü Maruf Beçene Anoreksiya Nervoza ve Çağdaş İnsanın Halen Algısı başlıklı yazısında şöyle bir tespit yapıyor:
"Anoreksiya modern insanın tüketim alışkanlığıyla ilişkilendirilebilecek bir hastalıktır. Temel ihtiyaçların çok rahat giderilebildiği ve beslenme sorununun olmadığı bir ailede kişi psikolojik olarak bir sorun alanı oluşturma gereksinimi duyabilir. Burada surun olarak muhatap alınabileceği ve ilişki kurabileceği en yakın nesne kendi bedenidir. Bu tür vakaların çoğunda toplumsal kabul ile fiziksel görünüm eşdeğer görülür. Kitle iletişim araçları vasıtasıyla ideal beden ölçüleri yaşamsal bir hedef olarak kişinin önünde durur. Bu hedefe yaklaşıldığında bu defa oluşturulan ideal bedeni kaybetmemek için farkında olmadan yemek yeme davranışını reddetme devam eder."

Hastalığın adı 17. yüzyıldan

Anoreksiya, kendisini "bozuk, ucube” gören kadının kendi bedenine uyguladığı şiddetin bir göstergesi olarak 1600’lü yıllardan beri bilinirdi, önceleri "Holy Anoreksiya" yani "Kutsal Anoreksiya” olarak adlandırıldı. O döneme ait vakaların daha çok dini yayınlarda izleri sürülürken, bu durum, koyu sofuluk, çilecilik, din uğruna dünya zevklerinden vazgeçme anlamında ve özenildiği görülüyor. Bir tıbbi vaka olarak ilk kayıt ise 1689 yılında Londra'dan. Rlchard Morton 18 yaşında hastalanan, bütün gıdaları ve ilaçları reddederek 3 ay sonra ölen hastası ile tıbbı literatüre geçen "nervous consumption" adı verdiği ilk vakayı yayınlamış.
Fransız feminist Simone De Beauvoir’nın "Erkekleri memnun etmeyi hayatlarının birincil hedefi olarak gören kadınlar, kendilerini deforme olmuş, bozulmuş görmekten çok rahatsız olurlar" sözünü hatırlamamak mümkün değil.

Büyümekten korkuyorum

“Ben belki de 'büyümek’ istemiyorum, çocuk kalmak istiyorum, çocuk gibi sevilmek,.." Türkiye'de bu konuda birkaç yıl önce yapılmış klinik bir araştırmaya gönüllü katılmış anoreksiya nervosalı hasta grubundan bir kadının sözleri bunlar. Tanımlanan kadın kalıplarına uyamayan ve uyamayacağını anlayan kadının çocuk kalmayı tercih etmesini çok güzel özetliyor. 2003-2004 yıllarında Dr. Funda Keçeli’nin yürüttüğü araştırmada yeme bozukluğu olan 34 hasta, normal denek grubuyla karşılaştırmalı bir çalışmada yer almış. Yaşları 18 -36 arasında değişen gruba ve Funda Keçeli’ye ülkemizde bu konuda yapılan tek bilimsel araştırmanın sonuçlarını bize aktardıkları için teşekkür ediyoruz...

Canavarlar yalnız gezmez

Anoreksiyanın bir de kardeşi var: Blumia nervosa. Kontrolsüz, aşırı, hızlı, tıkınırcasına yeme ve hemen ardından yediklerini kusarak çıkarma. Bir hastalıktan ziyade manidar bir metafor gibi durmuyor mu? Binyıllardır kendisine biçilen rollere, sosyal statülere, ikincilliğe razı olan kadına bu kez büyüklüğü hakkında da yeni bir emir geliyor. Bir karışlık bir yer gösterip "Uzayda bundan fazla yer kaplamanız yasaklanmıştır sayın bayan" deniyor, işinize gelirse. Bize uygun görülen büyüklüğün üstüne çıkmamıza neden olacak bir şeyler yediğimizde hemen çıkarmamız gerekiyor. "Zehirleniyoruz" çünkü. Ben demiyorum bunu, Feminizm de demiyor! Modern psikiyatri ve psikanalizin önemli temsilcilerinden Otto Fenichel "maddesiz zehirlenme" adıyla anıyor Blumia Nervosa'yı.

Tanrılar kurban ister

Şimdi gelelim bize örnek gösterilen kadınları yaratanlara ve kullananlara. Modacı Hakan Yıldırım 'Top modeller zayıf ama sağlıklı" diyor kendisine 'sıfır beden' sorulduğunda. "Sıfır beden kavramı tamamen uydurma bir kavram. Sıfır beden diyerek, sanırım 34 bedenden bahsediliyor, 34 beden olan biri sağlıklı beslenerek bu kiloda kalıyor olabilir. Dünyaya baktığımızda top modeller 34 veya 36 beden. Sağlıklı görünüyorlar, ciltleri çok güzel. Hastalıklı bir görüntüye sahip değiller. Çünkü dengeli ve sağlıklı besleniyorlar... Ben de defilelerimde 34-36 beden mankenlerle çalışmayı tercih ediyorum. Kıyafetler onların üzerinde daha güzel duruyor."

Manken denen "canlının en az 1.75 boyunda olması gerektiği bilgisini ve bu boyda bir insanın 34 bedene sığmak için kaç kilo olması gerektiği hesabını biz yapadururken Hakan Yıldırım'a cevabı dürüst ve cesur bir dişi versin, biz girmeyelim araya... 28 yaşında, Konya'da yaşayan Dişikarga rumuzlu itiraf.com yazarından aktarıyoruz: "Boyum 1.78. Ağır anoreksiya teşhisi ile hastaneye kaldırıldığımda 41 kiloydum. Genelde de blumia' yani 'kusma hastalığı1 sonrasında 'anoreksiya'ya yakalanırsınız. Hızla kilo verdiğiniz halde hâlâ çok kilolu olduğunuzu düşünürsünüz. Saclarınız dökülür, âdetiniz düzensizleşir, gözlerinizin altı çöker, diş eti problemleriniz başlar. Polis kontrollerinde 'eroin kullanan kişi’ zannedilir, bu şekilde damga yersiniz. Hatta bazen nezarete alındığınız bile olur! Cildiniz bozulur. Her şey midenizi bulandırır. Yatağın altına depoladığınız ve yemediğiniz yiyecekleri gören anneniz üzüntüden ağlama krizleri geçirir. Asla bir doktora görünmek istemezsiniz çünkü sizi şişmanlatacağını düşünürsünüz. En önemlisi de, hasta olduğunuzu kabul etmezsiniz. Böbrek yetmezliği ve mide kanamalarına yol açan hastalığınız sizi zayıflattığı için bu da size nimet gibi gelir. Sürekli mide ağrısı çekersiniz. Her sabah kusarsınız. Ta ki bir gün bayılıp hastaneye kaldırıldığınızda gerçek kafanıza dank eder. Ölmek üzeresinizdir! Ben bunları yaşadım. Şu anda 50 kiloyum…”

Güzellik görecelidir

Amerikan sağlık dergisi Health Magazine in 2002 yılında yayınladığı bir araştırmaya göre; televizyondaki kadın karakterlerin yüzde 32'si normalin altında bir kiloya sahipken, bu karakterleri izleyen Amerikan seyircisinin sadece yüzde 5’lik bir bölümünün kilo sorunu yokmuş. Amerika'da kadın güzelliği üzerine bir kitap hazırlayan psikolog Stephen Huey, on milyonlarca sağlıklı kadının, yarışmalar kanalıyla empoze edilen "hastalıklı ideal ölçü" yüzünden kendini kilolu ve çirkin görmeye başladığını söylüyor.

Güzellik yarış(tır)maları

Johns Hopkins Üniversitesinin yaptığı bir araştırmaya göre 1970 yılından beri ABD'de güzellik kraliçesi seçilen kızların yarısından fazlasının BKE (Beden Kitle Endeksi) 18,5in altında Yani Dünya Sağlık Örgütü’nün kriterlerine göre bu kızlar açlık sınırının altında. Normal ölçü ise 20-25 arası.

Geçtiğimiz yıl ülkemizde düzenlenen bir güzellik yarışmasının katılımcılarından birinin bir köşe yazarına gönderdiği ve yarışmasının hazırlık kampını anlattığı mektup ise bizdeki durumu ortaya koyuyor: "Size Miss Turkey hakkında bazı şeyler yazmak istiyorum. Güzellerden biriyim. Adımı veremem, çünkü yarışmaya girmeden önce bazı sözleşmeler imzaladık.... Neler çektiğimizi bir Allah bilir, bir de biz... Aç kaldık. Son 3 gün hariç ki geriye 15 gün kalıyor- aramızda anoreksiya sınırına gelen, 1.76 boy 47 kiloya kadar düşen kızlar vardı. Son güne kadar 45'e düştüler. O kadar aç kaldık ki, koreografiler aklımıza girmiyor, başımız dönüyordu. Aç olduğumuzu söyleyince kamp görevlileri tarafından azarlanıyor, hakaretlere maruz kalıyorduk. Protein, vitamin hiçbir şey yiyemiyorduk. Dişlerimiz kanamaya başladı. O kadar kötü muamele gördük ki, her gün ağlıyorduk." Psikiyatrist Kemal Sayar'dan alıntılayarak bitirelim: "Kırılgan kızlar ya terk edişin soylu dağında bir münzevi olur, ya da hayata bir yerinden katılır ve içlerinde zaman zaman nöbetler halinde dışarı vuran bir sızıyla yaşamayı sürdürürler. 'Yaşamıyor gibi yaşamak' sanatının ustasıdır onlar. Mağlupların bilgeliği vardır. Dünyanın mağlupları, dünyayı yerleşmeye değer bir yer olarak görmeyenlerdir..."

Anoreksiya hastası mısınız?

Eğer kendinizin veya bir yakınınızın Anoreksiya Nervosa hastalığına yakalanmış olabileceğinden kuşkulanıyorsanız hemen bir hekime başvurmalısınız. Ancak bu hastalığın belirtilerini çok somut birkaç soruyla kendi kendinize saptamanız da mümkün.
Aşağıdaki testi yapmanız yeterli:

• Yediğin miktarı kontrol etmekte zorlanıyor musunuz?
• Tok olduğunuz zaman kentinizi hasta olarak görüyor musunuz?
• Yakm bir zamanda kilo kaybettiniz mi (son üç ayda 6-6.5 kilo)?
• Çok zayıf olduğunuz söylendiği halde kendinizin şişman olduğuna inanıyor musunuz?
• Yemek yemenin hayatınıza tamamen hakim olduğuna inanıyor musunuz?

Her evet bir puan. Anoreksiya nevrosa tanısı için 2 puan yeterlidir.

Nicole Richie: Geçtiğimiz aylarda doğum yapan Nicole Richie, birkaç hafta içinde o hastalıklı zayıf görüntüsüne geri döndü.
Ana Carolina Reston: Breziltalı top model. 21 yaşında hayata gözlerini yumduğunda, sadece 39 kiloydu.
Karen Carpenter: Daha çekici görünmek için su diyetine başlayıp 17 kilo veren şarkıcı, öldüğünde 38 kiloydu.
Mary-Kate Olsen: Dünyanın en ünlü ikizlerinden biri olan Olsen, hâlâ hastalığıyla mücadele ediyor.
Ve aralarında Prenses Hana;, Keira Knightley, Kale Bosworth, Nicky Hilton, Lindsay Lohan, Jenna Jameson’ın da olduğu, öyküleri bilinen veya bilinmeyen on binlerce genç kadın...

(Taraf)