"Seni affettim anne…"
Hüzün gözyaşlarının sevinç gözyaşlarına karıştığı bir öykü bu...
Rusya'nın bugün bile doğru dürüst yolu olmayan ücra bir köşesinde başlayan, ABD'de serpilen, farklı memleketlerde farklı yıllarda kurulan şampiyonluk kürsülerine uzanan bir öykü...
Kahramanımız ışıl ışıl yüzlü, ay parçası gülüşlü, dünya güzeli bir genç kız...
Tatyana Olegovna Kirilllova olarak doğdu...
Sonra Jessica Long oldu...
Rus olarak gözlerini bahtsız bir dünyaya açtı...
ABD'li olarak zirveye çıktı...
Jessica Tatiana Long...
29 Şubat 1992'de Sibirya'da İrkutsk şehrinde doğdu... Yani henüz 20 yaşında.
SSCB'nin dağıldığı, bırakın unutulmuş uzak kasabalarda kararan yaşamları, başkent Moskova'da bile pek çok insanın çöken sistemin altında açlık sınırında yaşadığı zor günlerde doğdu Tatyana...
Bu kadarıyla da kalmıyordu ki.. Annesi henüz 16 yaşında bir "çocuk"tu!... Bebeğine değil, kendine bakacak hali yıoktu... Babası zaten kaçıp gitmişti.. Tatyana'nın doğuştan bir hastalık musallat olmuştu ayaklarına. Normal değildi... Doktorların deyimiyle "keçi ayağı" gibi kısaydı... Dizden aşağısı yoktu.... Yokluk içinde kıvranan annesi başka bir yol bulamadı. Tatyana'yı bir yetimhaneye terk etti...
Ama bir gün "peri masalı"nı andıran bir sayfa açıldı hayatında... Kara bulutlar birden dağılıverdi.. İki "kurtarıcı melek" girdi yetimhaneden içeri... Adları Steven ve Elizabeth Long idi...
ABD'li çift, evlatlık çocuk aramak için Sibirya'ya gelmişti... Pek çok "sağlıklı" yetim çocuk arasından daha 13 aylık olan Tatyana'yı gördüler. Bakıcılar, "Belki ameliyat edilse kemik gelişimi olur, ayakları kurtulur. Ama bizde imkan yok" dediler... Long çiftini yüreği, belki de tedaviyle kurtulacak olan minik kızı orada yüzüstü bırakmaya dayanamadı... Ve onu evlat edindiler. Üstelik kendilerinin iki çocuğu varken...
Tatyana Kirillova ABD'ye uçtu... Yeni dünyaya, yeni hayata... Maryland'e gitti... Adı artık Jessica Long idi...
Hastalık ilerledi... 18 aylıkken iki bacağı da diz kapağının hemen altından kesildi... Amerikalı ailesi güldükçe yüzünde güller açan minik kızın üstüne titredi. En baştan itinbaren onu evlat edindiklerini de saklamadılar...
Daha birkaç yaşındayken, sadece ellerini kullanarak müthiş hızlı yüzdüğünü fark ettiler. Üstüne gittiler. Özel okul, eğitmen buldular. Bu arada protez bacak yaptılar Jessica'ya. Havuzda elleriyle yunus gibi yüzüyor, sokakta takma bacakları ile çoşup oynuyordu... Yüzmeyle de yetinmedi. Dansçı pon pon kızların arasına da katıldı, dağlara da tırmandı, bisiklete de bindi..
Havuzdaki inanılmaz performansı dikkati çekti. Engelli yarışmalarında kulaç atmaya başladı. Ve birbiri ardınca geldi madalyalar... 2004'ye Atina Engelliler Olimpiyatı'nda altın madalya kazandığında sadece 12 yaşındaydı! ABD olimpiyat takımının en genç yıldızıydı...
Rekorları birbirini izledi. Sadece 2006'da 18 dünya rekoru kırdı. O günden beri de dur durak bilmeksizin yüzdü, yüzdü, yüzdü... En son Londra'da kürsüde boynunda altın madalya ile "Engel insanların bedeninde değil kafasının içindedir" diyen oydu. Bir ömre bedel gülüşüyle yine zirvedeydi...
Rusya, daha bir hafta önce Londra'da bir kez daha boynuna altın madalya takılana kadar şimdi 20 yaşında olan Jessica'nın "İrkutsklu Tatyana" olduğunu bilmiyordu!
Gerçek ortaya çıkınca Jessica Tatyana bir anda manşetlere çıktı... Muhabirler genç kızı buldu. Yüzünden hiç eksik etmediği gülümseyişle konuştu genç kız... "Muhakkak Rusya'ya gelmek ve annemle tanışmak istiyorum" dedi... "Onu görünce bir tek şey sormak istiyorum: Beni neden terk ettin anne?" dedi... "Ama yine de o benim annem, kırgın, kızgın değilim, ona başarılarımı, beni mükemmel yetiştiren anne babamı anlatmak istiyorum" dedi...
Dün gece Rus 1. kanalında Sibirya'nın ücra kasabasından bulunup Moskova'daki stüdyoya getirilen anne Olga Krillova vardı... Hala yoksulluk içinde güç bela yaşayan bir kadın... Daha 36 yaşında olmasına rağmen hayli çökmüş, gözlerinde acı yer etmiş bir kadını dinledi Rusya... O günler, yaşadığı çaresizliği, pişmanlığı, ama kızının bugünkü başarısından duyduğu mutluluğu donuk cümlelerle güçbela anlattı...
Herkes bu tür programların sonunda genelde olduğu gibi bir perdenin açılacağını, Jessica Tatyana'nın protez bacakları ile sahneye yavaş yavaş yürüyeceğini, annesiyle sarmaş dolaş olup gözyaşlarına boğulacaklarını düşünüp elleri yüreklerinde beklediler...
Ama Jessica Tatyana şimdilik gelmedi... Sadece ekranda, ABD'de yapılmış bir röportajda kaydedilmiş görüntüsü ve sözleri vardı:
"Eğer Rus annemle buluşursam ona şunu söyleyeceğim: Üzülme, beni yetimhaneye vermekle doğru olanı yapmışsın... Şu an beni çok seven mükemmel bir ailem var... Sen beni, sadece çok küçük olduğun için, daha henüz 16 yaşında beni doğurduğun için çaresizlikten verdin yetimhaneye..."
Kaynak: www.turkrus.com
