Radikal gazetesi yazarı Tarhan Erdem, "Isparta'da içki yasağı" başlıklı yazısında, Isparta Valisi'nin, "parklar, açık alanlar, meskûn mahaller, park ve ören yerleri, gar, otogar, meydan, sokak, cadde, tarih ve kültür yapıları" gibi yerlerde içki içilmesini yasaklayan genelgesini değerlendirdi. Erdem, "Valiler halkın yaşamını düzenlemeye kalktıklarında, ceberut hükümetin kılıcı olurlar; bu nedenle valiler merkezden bir biçimde izin almadan böyle genelgeler yayımlamazlar; Isparta Valisi de sanırım izin alarak genelgeyi imzalamıştır.Açıkçası hükümet, Isparta halkına sormadan vali genelgesiyle Isparta halkına içki yasağı koymuştur!" dedi.
Tarhan Erdem'in Radikal'de yayımlanan (14 Mart 2013) başlıklı yazısının tamamı şöyle:
Isparta'da içki içilmeyecek yerleri belirlemek valilerin değil belediyelerin yetkisinde olmalıdır.
Isparta Valisi Memduh Oğuz, il sınırları içinde, yayımladığı genelgede sayılan yerlerde içki içilmesini yasakladı.
Geçen yıl da Afyon’da benzer yasak konulmuştu; uygulama nasıl gelişti izleyemedik. Şimdi belki haberciler oradaki durumu da anlatacaklardır.
Bu konuyu duyduğumda, herhangi bir yerde veya her yerde içki içilmez, koşulmaz, dans edilmez, farklı cinsten kişiyle gezilmez, ibadet edilmez, kitap okunmaz, ağaca çıkılmaz, afiş asılmaz, resim yapılmaz, mevlit okunmaz, uyunmaz, sevişilmez gibi yaşam sınırlama kuralı koyma hakkı üzerinde düşündüm.
Hangi organ, bunların nerede, ne zaman ve ne kadar sürede, toplu veya tek, izinli veya izinsiz yapılabileceği kuralını koyabilir?
Gerçekte böyle kuralları zaman zaman genelgelerle düzenlemeye veya kanunlar çıkarmaya ihtiyaç var mıdır?
Ahlak, toplumun kabul ettiği ve etmediği kurallar bütünü değil midir? Bazılarını kanun haline getirmişiz, bazılarını kanun dışında tutmuşuz! İnsanlar ahlak kurallarıyla birlikte yaşıyorlar.
Kamu düzenini korumak için kanunlar konulur, değişir, yenilenir; ama ülke geneli için kanunlar yapılır veya yapılmaz. Isparta için uygulanacak yaşam kuralı koyma hakkı Isparta Valisi’nin midir? Aynı genelgeyi Isparta Belediye Meclisi yayımlasa ne denecektir?
Bir yerleşim yerine özgü bir yaşam biçiminin, kamu düzenini bozması söz konusu olamaz; tam tersine, orada düzenli, birlikte, sevilerek ve bilinerek yaşanan bir hayat tarzı vardır. Dışarıdan bakanların farklı gördükleri hayat tarzı, o topluma özgü bir yaşam biçimidir; bu durumda o yaşamı düzenleme hakkı, yaşayan halka, onların seçtiği meclislere, bugünkü adıyla, belediyelere ait olmalıdır!
Yok öyle değil de, o yerleşme yerindeki farklı yaşam biçimleri kamu düzenini bozuyorsa, o farklı yaşam diğer yerlerde de görülen cinsten bir farklılıktır, bu halde mesele yerel değil, geneldir; yasaya aykırı bir durum vardır.
Bu durumda da düzenleme görevi valiliğin değil yasama organınındır!
Isparta Valisi, İl İdaresi Kanunu’nun kendisine verdiği haklar arasında, bütün il sınırları içinde saydığı yerlerde içki yasağı koyma hakkını da görmüştür. Ancak içki yasağı, sadece Isparta’yla sınırlı değil, bütün ülkeyi ilgilendiren bir konudur, bu özelliğiyle ya yasamanın alacağı kararla düzenlenir, yok sorun yerelse belediyenin kararıyla düzenlenmelidir.
Isparta Valiliği genelgesinde içki içilmeyecek çok sayıda mahal sayılmış: Parklar, açık alanlar, meskûn mahaller, park ve ören yerleri, gar, otogar, meydan, sokak, cadde, tarih ve kültür yapıları, ibadethaneler, terk edilmiş yerler, mezarlıklar, inşaat şantiyeleri, banka ATM’leri, köprü altları, mezarlıklar...
Bu sayılanların bir kısmı (gar, otogar, ibadethaneler, inşaat şantiyeleri, banka ATM’leri, köprü altları, mezarlıklar) içki yasağının uygulanacağı yeri açık biçimde tanımlayan adlarla sayılmıştır. Buralarda yaşayan insanlar, içki içilmesini engeller veya düzenlerler. Halkın kuralları daha kalıcı, daha etkili olur!
Genelgede belirtilmiş, tanımı geniş diğer yerleri de sayalım: Parklar, açık alanlar, meskûn mahaller, meydanlar, sokaklar, caddeler...
Bu sayılan yerlerin içki içilebilecek parçaları vardır veya olabilir, içki içilmesine halkın izin vermeyeceği kısımları da vardır. Buralarda niçin içki içilebileceği veya içilmeyeceğini tanımlamak valilerin değil, oralarda oturanların hakkı olmalıdır. Demokrasinin gereği budur.
Valiler halkın yaşamını düzenlemeye kalktıklarında, ceberut hükümetin kılıcı olurlar; bu nedenle valiler merkezden bir biçimde izin almadan böyle genelgeler yayımlamazlar; Isparta Valisi de sanırım izin alarak genelgeyi imzalamıştır.
Açıkçası hükümet, Isparta halkına sormadan vali genelgesiyle Isparta halkına içki yasağı koymuştur!
