Hablemitoğlu Dosyası | Hablemitoğlu’na ‘MİT’ suçlaması, var olmayan ‘altın’ belgesi ve varlığı kanıtlanamayan kurye profesör

Eymür-Hablemitoğlu tartışması

Necip Hablemitoğlu, kamuoyu tarafından tanındıkça tehditlere de hedef olmaya başladı. Hakkında birçok iddia ortaya atılıyordu. Hablemitoğlu da en az aynı sertlikte bu iddialara karşılık veriyordu. İlginç tartışmalardan biri eski MİT Kontrterör Daire Başkanı Mehmet Eymür’le Hablemitoğlu arasında yaşandı. Eymür, o dönem bulunduğu ABD’den kaleme aldığı yazılarda Alman vakıfları ile ilgili iddiaların doğru olduğunu belirterek, bu bilgilerin istihbaratta da bulunduğunu söylüyor, örtülü biçimde Hablemitoğlu’nun kaynağının MİT olabileceğine işaret ediyordu. Hablemitoğlu’ndan, “Hable MİTOĞLU” diye söz eden Eymür, iddialarını el arttırarak sürdürdü.

Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek (solda) ve eski MİT Kontrterör Daire Başkanı Mehmet Eymür

Eymür, Hablemitoğlu’nun, Doğu Perinçek grubu tarafından yönlendirildiğini, Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği’ne bağlı Toplumla İlişkiler Başkanlığı (TİB) elemanı olduğunu iddia etti.

Hablemitoğlu bu iddialara, Mehmet Eymür’e karşı, “Düşmüş bir istihbaratçı eskisi, CIA ajanı” ifadelerini de kullandığı yazıyla yanıt verdi ve kendisinin sadece akademisyen olduğunu öne sürdü. Eymür, iddialarını Hablemitoğlu’nun ölümünden sonra da sürdürdü.

 Özer Akdemir (Fotoğraf Omaklılar / Evrensel)

Kuyudaki Taş, bulunmayan belge, ulaşılamayan profesör

“Kuyudaki Taş-Alman Vakıfları ve Bergama Gerçeği” kitabının yazarı Özer Akdemir de çarpıcı iddialarda bulunan isimlerden. Akdemir, o dönem Millî Güvenlik Kurulu’nun, Bergama’daki madenin işletilmesi için karar aldığını, bu kararda askerlerin özellikle etkili olduğunu savunuyor.

Kitapta, Alman vakıfları ile ilgili davanın ana dayanağını oluşturan belgenin aslında var olmadığını, “Türkiye’de Altın Konsepti” başlıklı bu belgenin emniyete sorulduğunu, 25 Nisan 2002 tarihli Emniyet Genel Müdür Yardımcısı Ramazan Er imzası ile gönderilen yazıda “Berlin Büyükelçiliğimizce yapılan araştırmada, herhangi bir bilgi veya kayda rastlanılmadığı…” ifadelerinin kullanıldığını belirtiyor.

Akdemir’in kitabına göre, bu yazı, Hablemitoğlu’nun “Alman vakıfları Almanya’nın ekonomik çıkarları için, Bergama köylülerinin altın madeni karşıtı mücadelesini kışkırtıyor” tezinin ana dayanağı olan belgenin hiç olmaması anlamına geliyor. Yine kitaba göre, bu rapor ne Hablemitoğlu yaşarken ne mahkeme aşamasında ne de günümüze kadar geçen süreç içerisinde ortaya çıkmış değil.

İlginç bir nokta da, Hablemitoğlu’nun kitabında belgeyi ilgili birimlere ilettiği söylenen Prof. Dr. Metin Deliormanlı adlı herhangi birine ulaşılamaması…

Akdemir’in kitabında, ilk olarak, 24 Mart’ta kaybettiğimiz T24 yazarı gazeteci Aydın Engin’in Deliormanlı’yı araştırdığı ancak bulamadığı, ne İsveç’te ne Türkiye’de, ne de Avrupa’nın başka bir yerinde “Prof. Dr. Metin Deliormanlı” diye bir kişinin yaşadığına dair bir bulgunun daha sonra da ortaya çıkartılamadığı bilgisi yer alıyor.

Cinayet sonrası ifadeler

Yazı dizisinin bir önceki bölümünde, Hablemitoğlu cinayetinden bu yana geçen 20 yılda, soruşturma dosyasında nelerin yaşandığını aktarmaya çalıştık. Ancak genel hatlarıyla aktarılan bu sürecin çok özel detayları var. Önce cinayet sonrasına, soruşturmanın bilinçli bir biçimde savsaklandığı döneme dönmek gerekiyor.

Zamanaşımıyla kurtuluyorlar

Bugün ortaya çıkan tablo, o dönem kolaylıkla yapılacak işlemlerin yapılmadığını, dosyanın bilinçli biçimde açık bırakıldığını ortaya koyuyor. Halen firari durumdaki eski Ankara Emniyet Müdür Yardımcısı Muharrem Durmaz’ın cinayetle ilgili polis incelemesini yürüttüğü bu dönemde, mermi kovanlarının incelemesi bile yaptırılmadı.

Ancak aradan geçen 20 yıl, o dönem işlenen görevi ihmal, görevi kötüye kullanma suçlarının zamanaşımına girmesine yol açmış durumda. Bu nedenle de savcılık, o dönem yapılan ihmallerle ilgili ayrı bir soruşturma yürütmüyor.

Tanıklar ne dedi?

Cinayetin hemen ardından Hablemitoğlu’nun eşi Şengül Hablemitoğlu ve aile çevresinin dışında 30’a yakın ismin ifadesi alındı. Bu isimlerin arasında, olay yerinin hemen yakınında bulunan ve Ankara’daki ABD misyonunda görev yapanların oturduğu lojmanın güvenliğini sağlayan sivil özel güvenlik görevlileri de yer aldı.

Hablemitoğlu soruşturmasında bilgisine başvurulan isimlerden birisi de 24 Ocak 1993’te faili meçhul bombalı saldırıda yaşamını yitiren gazeteci Uğur Mumcu’nun ağabeyi avukat Ceyhan Mumcu’ydu. Eşi Naciye Mumcu ile birlikte görgü tanığı olarak ifade veren Ceyhan Mumcu yaşadıklarını şöyle aktardı:

“Saat 20.00 sıralarında yemeğe oturduk. Bu esnada iki el peş peşe, arada zaman fazlası olmadan silah sesi duydum. Eşim ‘Ne sesi’ diye bana sordu. Ben de emin şekilde ‘Silah sesi’ dedim. Eşim tereddüt etmeden Portakal Çiçeği Sokak’a bakan pencereye gitti ve camı açarak olay yeri istikametinden geldiğini düşündüğümüz yöne doğru baktı. Ben de dikkatli olmasını ve başını uzatmamasını söyledim. Eşim kısa bir süre baktıktan sonra bir şey görünmediğini söyleyerek yemek sofrasında tekrardan yemeğimizi devam ettik. Yarım saat kadar sonra Güvenlik ve Yargı Muhabirleri Derneği Başkanı Ünal İnanç beni telefonla aradı. Olayı haber verdi.  Silah sesi geldiğinde ben daha sonra gerekli olabilir düşüncesiyle saatime baktım saat 20.04’e bir iki saniye vardı. Bundan eminim. (…)”

Ceyhan Mumcu’nun eşi Naciye Mumcu da olaydan bir süre önce tanık olduğu ve kendisinde şüphe uyandıran olaylara ifadesinde yer verdi:

“(…) 19.30’da aracı park etmeye indiğimde sokak üzerinde binamız ile 46 numaralı bina önüne uygunsuz bir şekilde bordo renkli emin olmamakla beraber TOFAŞ marka olabilir eski model bir aracın park lambaları ve dörtlü lambaları açık halde park ettiğini gördüm. Bu arabanın yanına gelen fötr şapkalı, koyu renk uzun paltolu, 50 yaşları civarında, yüzünü tam göremediğim bir erkek şahıs düzgün bir şiveyle hatırlayamadığım bir bayan ismini vererek, bayanın iki kız çocuğu ile birlikte burada bir yerde oturduğunu, nerede oturduklarını bilip bilmediğimi telaşlı bir şekilde sordu. Hatta ‘42 numaralı bina da olabilirler belki’ dedi. Ben de ‘Bizim binada yok, pek de iyi bilemiyorum’ demem üzerine şahıs 42 numaralı bina istikametine yürüdü. Fakat apartman içerisine girip girmediğini göremedim. Yalnız çok telaşlı ve dikkat çekici bir hali vardı, otoyu aynı vaziyette bırakarak gittiğini hatırlıyorum.” (…)

“Aracını uzaktan çalıştırıyordu”

Cinayetten sonra bilgisine başvurulanlar arasında, sonraları Hablemitoğlu ailesinin avukatlığını da üstlenen Ersan Barkın da yer aldı. Barkın, olaydan sekiz gün sonra polise verdiği yedi sayfalık anlatımlarında Hablemitoğlu ile yaşadıklarını şöyle anlattı:

“(…) Hablemitoğlu sürekli tehdit edilen bir şahıs olduğundan dolayı kendine göre birtakım tedbirler almıştı. Örneğin kendisine ait iki otoya uzaktan motoru çalıştıran bir sistem taktırmıştı. İlk etapta bu sisteme uymayan otosunu satarak yerine bu sisteme uyan otomobil almıştı. Bu otomobili aldıktan sonra eski otomobili kendisi, yeni aldığı otomobili eski eşi kullanmaya başlamıştı. Kendisiyle zaman zaman birlikte yürüyorduk. Bu yürüyüşleri sırasında dikkatimi çeken sürekli aynı tempoda yürümemesi, yürürken duraklamaması ve zaman zaman tempolu halde yürümesi de bana göre kendisi bir tedbir olarak bu hareketleri yapıyordu.

Şüpheli aracın sırrı

O dönemde ifade veren tanıklar, plakasını hatırlayamadıkları bir aracın sık sık Portakal Çiçeği Sokak’ta dolaştığına dikkati çektiler.

Hatta, cinayetten sonra Ankara Emniyeti’ne avukatı eşliğinde giderek yaşadıklarını anlatan Şengül Hablemitoğlu da sonraki ifadesinde şüpheli araç ve içindeki kişilerden söz etti.

Cinayetin işlendiği günün sabahında saat 09.05-09.10 sıralarında işine gitmek için evden çıktığı sırada karşılaştığı durumu anlatan Hablemitoğlu şu bilgileri verdi:

“(...) Arabamın üzerindeki karları temizlerken bana doğru gümüş gri renkte Fiat Bravo marka bir arabanın yaklaştığını gördüm. Araç içerisinde, iki erkek şahıs olduğunu,  bunlardan şoför mahallinin yanında oturan şahsın otoparka girerken bana alaycı bir şekilde baktığını hissettim. Bu şahıs 25-30 yaşları arasında, esmer, zayıf, uzun boylu, gri balıkçı yaka kazaklı, dalgalı kısa saçlı, kemikli yüzlü ve kare çenesi olan siyah gözlü biriydi. Hatırladığım kadarıyla 06 olan ve harf grubunun ilk harfinin T olduğuna emin olduğum ancak diğer iki harfi konusunda tereddütlerim olmakla birlikte. GV, VG veya CV gibi harfler olduğunu düşünüyorum. Ancak rakam grubunun ise 08 ile bittiğinden eminim. (...)”

Plakasının bir bölümü ve modeli verilen araçların peşine düşen polis Kuğulupark kavşağında içinde bir kadın ve bir erkeğin bulunduğu aracı çevirdi.

Yapılan araştırmada, polis ekiplerince çevrilen araçtakilerin, ABD’nin Ankara Büyükelçiliği bünyesinde görev yapan özel güvenlik koruma personeli olduğu anlaşıldı. Ayrıca, benzer şekilde ifadelerde geçen şüpheli aracın da 06 YGD 08 plakalı yine ABD Büyükelçiliği’ni korumakla görevli personelin kullandığı araç olduğu ve Portakal Çiçeği Sokak’ta devriye görevi yaptıkları anlaşıldı.

Olay yeri krokisi - Hablemitoğlu’nun öldürülmesine ilişkin soruşturma kapsamında tutuklanan eski özel kuvvetçi Gökhan Nuri Bozkır ifadesinde, Portakal Çiçeği Sokak'ta keşif yaptığını ve tetikçiyi götürdüğünü anlatmıştı

Perinçek’in ilginç bilgileri

Cinayetin ardından savcılığa ifade veren isimlerden biri de Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek’ti. DGM’ye 6 Ocak 2003 günü giden Perinçek, şunları anlattı:

“(...) Hablemitoğlu cinayetinden yaklaşık 3-5 gün önce bizim Sırpça bilen ve Aydınlık dergisinde çalışan Teoman Alili aracılığıyla Yugoslavya Sosyalist Partisi lideri Palkoviç, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni kaosa sürüklemek amacı ile Türkiye’de bazı suikastlerin yapılacağını bildirmişti. Daha önce de bu tip doğru çıkan bilgiler göndermişti. Yaklaşık 3-5 gün sonra da Hablemitoğlu cinayeti gerçekleşince, biz olaya daha çok ilgi duyduk. Aydınlık dergisinde görevli Teoman Alili’yi Yugoslavya’ya gönderip Palkoviç ile görüşmesini istedik. Yapılan görüşmede, Palkoviç, Kürt örgütlerine 500 milyon dolar verileceğini, bunun 200 milyon dolarının Barzani’ye, 175 milyon dolarının Talabani’ye, 125 milyon dolarının da PKK dahil diğer Kürt örgütlerine verileceğini söyledi.

Cinayetten 11 gün sonra, 29 Aralık 2002'de yayımlanan Perinçek yönetimindeki Aydınlık dergisinin 806. sayısı "Hablemitoğlu MİT'i suçluyor" kapağıyla çıktı

Biz bunu Aydınlık dergisinin 806. sayısında yayınladık. Daha sonra internet üzerinden PKK’ya paranın, 27 Aralık günü 125 milyon dolarının Suriye’de yaşayan PKK’lı bir iş adamından alındığını gösteren cam sehpa karşılığı Amerikalı Yahudi asıllı iş adamı John Littleford adlı kişi tarafından gönderildi. Suriye’de yaşayan PKK’lı iş adamının gelen parayı Kıbrıs Rum Kesimi’ndeki bir bankaya yatırdığını, bu bankadan da Amerikan silah firmalarına silah alımı karşılığı aktarıldığını bildirdi.

Bu bilgilerin yanı sıra yurtdışında öldürüleceği söylenen bir kısım kişiler yanında, Türkiye’de de eski Genelkurmay Başkanı Hüseyin Kıvrıkoğlu, İşçi Partisi lideri olarak benim ve İstanbul’da yaşadığını tahmin ettiğim Yazar Aytunç Altındal’ın hedef alınacağını bildirdi.

Bu bilgilerin kendisine bir bölge ülkesinde sorguya alınan bir MOSSAD bölge lideri tarafından verildiğini söyledi. Ben Palkoviç’in verdiği bilgileri önceki verdiği bilgilerle kıyaslayınca doğru olduğunu düşünüyorum. Ayrıca verdiği bilgileri ben Rus kaynaklarından da araştırdım ve teyidini aldım. Tahminime göre bu bilgiler kısmen Rus kaynaklarından Palkoviç aracılığı ile alınmış, bize de aktarılmıştır. (...)”

YAZI DİZİSİNİN BİRİNCİ BÖLÜMÜ | Hablemitoğlu Dosyası | Açılmasına katkı sağladığı altın madenine mücadele ettiği Gülen cemaati nasıl hâkim oldu, ABD ne için devreye girdi, suikast öncesinde ve sonrasında neler yaşandı?