Özelleştirme politikaları nedeniyle Türkiye büyük bir kağıt kriziyle karşı karşıya olduğnuu söyleyen SEKA’nın eski Genel Müdür Yardımcısı Ufuk Saka, "1994 yılı kârı 104 milyon dolardır. 3 yıl sonra özelleştirme kararı aldılar. 5 yıl yıllık kârını yatırıma ayırsaydı SEKA bugün dünya ile rekabet edebilecek bir endüstri olurdu" dedi.
İyi bir yatırımla yeniden kağıt endüstrisinin inşa edilebileceğini söyleyen Saka, "SEKA'nın kapatıldığındaki kapasitesi 580 bin ton idi" ifadesini kullandı.
Sözcü'den Uğur Enç'in haberine göre Türkiye'deki kağıt kriziyle ilgili açıklama yapan eski SEKA Genel Müdür Yardımcısı Ufuk Saka, ülke ihtiyaçlarına karşılık gelen büyük ölçekli bir kağıt endüstrisinin yeniden kurulabileceğini ifade etti. Saka şöyle konuştu:
“SEKA'nın 1994 yılı kârı 104 milyon dolardır. 3 yıl sonra özelleştirme kararı aldılar. 5 yıl yıllık kârını yatırıma ayırsaydı SEKA bugün dünya ile rekabet edebilecek bir endüstri olurdu. Kâr-zarar mantığıyla bakılmıyor özelleştirilen fabrikalara maalesef. Kapitalizmin küresel ve yerel ölçekte sıkıntılarına çözüm aradığı bir yaklaşımdı özelleştirmeler. SEKA ve kamu mülkiyetindeki bütün üretim araçları bundan nasibini aldı. Orada öncelikli motif ülkenin kağıt ihtiyacı değildi. Muazzam yatırımlar ziyan edildi.
SEKA'nın kapasitesi 580 bin tondu
Özelleştirme sürecinde SEKA'da araziyle ilgili bir durum söz konusu idi. Üretim yapan tesislerin arazileri ilgi çekiyordu ve bu sebeple özelleştirildi. Balıkesir ve Giresun yılda 180 bin ton gazete kağıdı üretebiliyordu. İzmit'te de gazete kağıdı üretebilecek imkan vardı ama önceliği o değildi İzmit'in. Şimdi ülkenin kağıda ihtiyacı var. Özellikle sermaye yapısı çok güçlü olmayan yayıncılar işlerini yapmakta sıkıntı yaşıyorlar. SEKA'nın kapatıldığındaki kapasitesi 580 bin ton idi. Teknolojik olarak makinelerin ömrünün tamamladığı söylenmişti. Bu makineler ağırlıklı olarak İzmit'te yer alıyordu. İlk kurulan fabrikaydı. Yeni makineler ile bu tesis çok daha kullanışlı hale gelirdi. Ancak bu yapılmadı.
Yeni tesis kurulabilir
‘1 ton kağıt 17 ağaç kurtarır' deniliyor. Bu tam anlamıyla doğru değil. Ormanların bakımı için seyreltilen ağaçlar bile kağıt üretimimiz için yeterliydi. Şu an yeni bir tesis gayet normal bir yatırım ücretiyle kurulabilir. Biz yerel seçimler öncesinde eski gazete kağıdı kullanılarak gazete kağıdı üretecek bir proje hazırladık. Bu hala mümkündür. Yıllık 700 bin ton kağıt üretebilecek bir tesis 700 milyon dolara mal edilebilir. Bu tesis tamamen atık kağıttan yeni gazete kağıdı üretecektir. Tamamen atık değerlendirecek olan bu tesis için kolaylıkla AB fonlarından yararlanılabilir.”
