Hürriyet gazetesi yazarı Ertuğrul Özkök, dün yaşamını yitiren boksun efsanesi Muhammed Ali'nin ABD - Vietnam savaşına katılmayı reddettiğini hatırlatarak, "O benim gözümde ilk Gezi çocuğuydu" dedi.
1967 yılında askere çağrılan Muhammed Ali'nin kazandığı milyonlarca doları, boksta dünyanın en iyisi olmasını sağlayan ünvanların alınmasını bir kenara bırakarak eğilip bükülmediğine dikkat çeken Özkök, Muhammed Ali'nin o dönem söylediği “Benim Vietkonglu bir insanla hiçbir meselem yok...” sözünün kendini mahvettiğini belirtti.
Ertuğrul Özkök'ün bugün (5 Haziran 2016) yayımlanan "Genç kardeşim, Ali'yi bir de benden dinle" başlıkı yazısı şöyle:
Genç kardeşim...
Bugün 20’lerinde, 30’larında olan kardeşlerim.
Kızmışsın, erkekmişsin fark etmez...
Dünden beri herkes onu anlatıyor.
Muhammed Ali’yi bir de benden dinle...
Başka bir şey söyleyeceğim çünkü sana...
***
Bir 20’nci yüzyıl çocuğu olarak hep merak ederdim...
Bir gün, Muhammed Ali öldüğü zaman Amerikan medyası bu haberi nasıl verecekti?
Ne büyüklükte ve hangi ismiyle verilecekti.
Yani, doğumunda ona verilen Cassius Clay olarak mı...
Yoksa...
Kendi tercihi ile aldığı Muhammed Ali ismiyle mi...
***
Genç insan, bil ki...
1960’lı yıllarda Müslümanlığa geçip adını değiştirdiği zaman, siyah boksörler bile ona yeni Müslüman adı ile seslenmeyi reddediyordu.
***
Ölüm haberi, New York Times gibi Amerikan müesses nizamının en büyük gazetesinin, tarihinde az attığı büyüklükte bir başlıkla verildi.
Manşet neredeyse ekranın tamamını kaplamıştı.
Başlık şöyleydi:
“Muhammed Ali: Boksun ve 20’nci yüzyılın titanı, 74 yaşında öldü...”
***
Cassius Clay olarak doğan bir çocuk, kendi tercihi ile aldığı Muhammed Ali adıyla uğurlanıyor.
***
Genç insan...
Onu büyük yapan neydi biliyor musun...
Tarihin en büyük boksörü değildi.
Ama tarihin en şahsiyetli boksörüydü...
Şimdi sana, onu büyük yapan asıl şeyi söyleyeceğim...
O Muhammed Ali var ya Gezi’nin ilk çocuğuydu
Ben Ertuğrul Özkök...
20’nci yüzyılın ilk yarısında doğmuş, ondan 5 yaş küçük bir Türk çocuğu olarak, onda beni en çok etkileyen şey neydi biliyor musun?
- Sanma ki onun sempatikliğiydi..
- Sanma ki kelebek gibi uçup arı gibi sokmasıydı...
- Sanma ki Hıristiyanlığı bırakıp Müslümanlığa geçmesiydi...
- Sanma ki ezilen kenar mahalle çocuklarının sözcüsü olmasıydı...
***
Hayır... Onun şahsiyetli duruşuydu beni etkileyen.
Daha 25 yaşında...
Yani boks hayatının zirvesindeyken...
Yani milyonlarca dolar para kazanırken.
Her şeyini kaybetme pahasına söylediği şu sözdü beni mahveden...
“Benim Vietkonglu bir insanla hiçbir meselem yok...”
***
Bizler Amerika’nın Vietnam’a müdahalesine karşı olan gençlerdik.
Bu cümle ağzından çıkmıştı ve Vietnam’a asker olarak gidip savaşmayı reddetmişti...
Bütün unvanları elinden alınmıştı.
Tam 3.5 yıl ringlerden uzak kalmıştı...
Kıvırmadı...
Eğilmedi, bükülmedi...
***
Bu sözleri söylediğinde bütün dünyayı sarsacak olan 1968 gençlik olaylarına daha bir yıl vardı...
***
Ben Muhammed Ali’yi niye çok sevdim biliyor musunuz...
O benim gözümde ilk Gezi çocuğuydu...
Bundan 3 yıl önce, bir 31 Mayıs gecesi, İstanbul sarsılırken, aklıma gelen ilk çocuktu o...
Ertuğrul Özkök’ün yazısının tamamını okumak için tıklayın
