Ece Temelkuran: Meyhanede şair resimleri çiğnenmiş bir imge

Gazeteci ve yazar Ece Temelkuran, konuklarıyla gerçekleştirdiği hayata, bize dair sohbetlerini her ay sosyal meyhane portalına paylaşacak. Meyhanedeyiz.biz’deki yazılarına bu ay itibariyle başlayan Temelkuran’ın ilk konuğu Ata Demirer oldu.  

“Meyhane, kendini kaybediş yeri değil, bir kendine varış menzili. Hangi kapıdan girdiğine bakar... Masa ise bir eşya değil bir eğitim müessesi. Karşında oturanın cevaplarını söküp almaz, senin sorularını değiştirir. Eğer talihliysen soru sormamayı bile öğretir. Nasıl oturduğuna bakar...” diyen Temelkuran ile meyhaneye dair kısa bir söyleşi yaptık:

Meyhane deyince aklınıza gelen ilk isim kim? Arkada kim, ne çalıyor?

- Meyhane deyince aklıma ilk Müzeyyen Senar gelir. Müzeyyen Senar!

 “Masalar kurulsun, rakı içelim” denilen bir akşam ne ifade eder size, keder mi, efkar mı, neşe mi saklı rakının yansımasında? 

- Önemli bir şey konuşulacaktır, öyle düşünürüm. 

Hiçbir meyhanede acayip denilebilecek bir şey geldi mi başınıza? 

- Başıma acayip şeyler gelecek yerlere gitmem. İçkiyi sarhoş olmak için içenlerden de uzak durmaya çalışırım.

Sizce meyhane, vazgeçenlerin mi umutlanmak için arayışta olanların mı uğrak yeri? 

Her ikisinin de değil sanırım. Çünkü içmek ne vazgeçmeye ne de umutlanmaya çare. 

Türkiye’nin bugünkü ortamında masada en çok ne konuşulur? Kadeh nelere kalkar sizce? 

Siyaset konuşulur aslında ama biz konuşmayacağız.  Kadeh de sanırım hep küfürle kalkar. 
 
Kimler konuk olacak masaya?

Sürpriz olsun. Ama insanların dinlemek isteyeceği insanlar olacak hepsi.

“Bu dünyanın yangın merdiveni şiirdir” demiştiniz bir defasında, şair kişiyi meyhanede anlatmak isteseniz  nasıl bir kısa öykü çıkardı ortaya?

Meyhanede şair resmi fazla klişe geliyor bana. Eskimiş, çiğnenmiş bir imge sanki. Ben şairi daha çok bir sabah, deniz kıyısında kitap okurken düşünürüm. 

Son olarak bugün şu saniye kadehin son yudumunu tokuştursak, hayata dair ne derdi Ece Temelkuran?

Her şey iyi olacak.