Yaşam

Bekle bizi Almanya!

Bozova’da yaşayan kadınlar, Almanya’daki eşlerinin yanına gitmek için Almanca öğreniyor, güne ‘Guten morgen’la başlıyor

29 Aralık 2008 02:00

Şanlıurfa Bozova’da yaşayan kadınlar, Almanya’daki eşlerinin yanına gitmek için Almanca öğreniyor. Birçoğu Türkçe bilmeyen 60 kadın güne ‘Guten morgen’la başlıyor

Almanya’da yeni göç yasasıyla bu ülkede yaşamak isteyenlere “temel Almanca bilgisi öğrenme” şartı getirilmesi, Bozovalı kadınları zor duruma düşürdü. Almanya’daki eş ya da nişanlılarına kavuşmak isteyen kadın ve genç kızlar, Almanca öğrenebilmek için ilçede açılan kurslara katılıyor.
İlçe Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü, Deliler, Sığırcık ve Hacılar köyünde yaşayan kadınlardan gelen yoğun talep üzerine, Almanca kursu açılmasına karar verdi. Kadınlar, hafta sonları, ellerinde defter ve kalem köy okullarında gerçekleştirilen kurslara katılıyor.
Hayatta hiç okula gitmemiş, birçoğu Türkçe bilmeyen kursiyerler, günlerine “günaydın” anlamına gelen “Guten morgen” diyerek başlıyor. Üç köyde daha önce kursları başarıyla tamamlayan 15 kişiden 11’nin, Almanya’nın Ankara Büyükelçiliği’ndeki sınavları geçerek vize aldığı öğrenildi.
Bozova Halk Eğitim Merkezi Müdürü Halit Erdem, “60 kadından, yuvalarının yıkılmaması için bizden Almanca kursu talebi geldi. Biz deAlmanca bilen Enver Çolak öğretmenimizi görevlendirerek bu kursu açtık. Kurslarımıza yoğun katılım olmaktadır” dedi.

‘Eşimle bir ay geçirdim’

İnşaat işçisi eşinin yanına gidebilmek için 40 gündür kursa üç aylık bebeğiyle birlikte gelen Adile Tanrıverdi (22), “Almanca çok zor. İlkokul mezunuyum, hayatımda köyden çıkmadım. Kürtçe konuşuyorum. İki yıl önce evlendiğim eşimle toplam bir ay geçirebildim” dedi.
Köyde Türkçe konuşmakta zorlandığını, bunun üzerine bir de Almanca öğrenmek zorunda kaldığını söyleyen Leyla Çemberlitaş (18) ise “Dört ay önce nişanlandım. Önümüzdeki aylarda düğün yapacağız, bu süre içerisinde Almancayı öğrenmek zorundayım” dedi.

‘Hiç okula gitmedim’

Sadece Kürtçe konuşabilen dört çocuk annesi Nazmiye Mert (36), 18 yıllık eşine özlemini şöyle dile getirdi: “Hiç okula gitmedim. Görücü usulüyle evlendim. Bu evliliğimden hiçbir şey anlamadım. İki yılda bir eşim 15-20 günlüğüne geliyordu. 4 çocuğum oldu. Onları babasız büyüttüm. Şimdi eşime kavuşmak için Almanca kursuna geliyorum. Birkaç kelime Almanca öğrendim fakat konsoloslukta heyecanlanıp bildiğim kelimeleri de unutuyorum.”