New York’taki Binghamton Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, babalarına benzeyen ve babalarıyla daha fazla zaman geçiren bebekler daha sağlıklı.
Binghamton Üniversitesi’nde ekonomi bölümünde araştırma profesörü olan Solomon Polachek liderliğindeki ekip tarafından yapılan ve sonuçları ‘Görünüş iyileştirebilseydi: Çocuk sağlığı ve ebeveyn yatırımı’ başlığıyla ‘Journal of Health Economics’ dergisinde yayımlanan makaleye göre, babaların çocuğun yanında olmalarının çocuğunun sağlığına olumlu etkilerinin fazla.
İleri Haber’de yer alan habere göre, Polachek bu araştırma süresince ayrıca Illinois Üniversitesi’nde ‘Kırılgan Aileler ve Çocuk İyiliği’ çalışmasını yapan Marlon Tracey ile beraber çalıştı.
Çalışma kapsamında ise toplamda yalnız annelerin yetiştirdiği 715 bebek incelendi. Annelerle doğumdan hemen sonra ve çocukların 1. doğum günlerinden hemen sonra konuşuldu. İlk 1 yaş süresince acile gitme sayıları ve süreleri ile geçirilen astım ataklarının sayısı ve sürelerinin not edilmesi, bilgilerinin paylaşılması istendi. Çocukları kendilerine benzeyen babalar, benzemeyenlerinkine oranla daha fazla bebeklerinin yanında oluyor.
Ortalama bir baba kendisine benzeyen çocuğuyla ayda 2.5 gün daha fazla zaman geçiriyor. Dr. Polachek’e göre ise çocuğun kendisinin olduğunu algılayan babalar olumlu ebeveynlik anlamında çocukla daha fazla zaman geçiriyor ve görünüm bu algıda önemli. Ayrı olan (kırılgan) ailelerde ise babanın varlığı çocuğun sağlığını etkiliyor.
Araştırmaya göre, çocuğu yetiştirme sürecine babanın katılımı, bebekle geçirdiği zamanı artırması, bu konu hakkında düşünmesi çocuğun hem sağlığını hem de ekonomik durumunu olumlu yönde etkiliyor. Araştırmacılar boşanmış ebeveynlerde babanın çocuk yetiştirme sürecine özellikle ilk birkaç yılda dahil olmasının çocuk sağlığına önemli etkileri olduğuna inanıyor. Dr. Polachek bu katılımın sağlık ve ebeveynlik eğitimi yoluyla başarılabileceğine bunun sayesinde sağlık ekonomisine de katkı yapılabileceğine dikkat çekiyor.
“Bir çocuğa yaşamayı öğretmek sadece annenin görevi değil”
Polachek’e göre “Bir çocuğa yaşamayı öğretmek ve onunla ilgilenmek sadece bir kişinin (annesinin) sorumluluğunda değil, çevredeki herkesin sorumluluğundadır. Bu nedenle babaların da sürece katılımı kesinlikle yardımcı oluyor.”
Araştırma, bir bebek için babasına benzemenin önemli bir sağlık kriteri olduğunu kanıtlamıyor fakat yetiştirme sürecine babanın katılımının önemli olduğunu açık bir şekilde ortaya koymuş oldu.
