Ahmet Şık davasında mahkemeden Zekeriya Öz ve Fikret Seçen'e ifade çağrısı

Oda TV davasından tahliye edildikten sonra yaptığı açıklamalar hakkında gazeteci Ahmet Şık'a açılan "hakaret" ve "tehdit" davasının  ilk duruşması Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde yapıldı. Şık, 39 yargı mensubunun mağdur sıfatıyla yer aldığı iddianameyi kaleme savcının “hüküm dahi verilmemiş bir davayı (Oda TV davası) dayanak göstererek kendisinin örgüt üyesi olduğuna karar verdiğini” söyledi. Mahkeme, bahsi geçen 39 yargı mensubunun ifadelerinin alınması kararıyla bir sonraki duruşmayı 4 Aralık 2012 tarihine erteledi.       

Oda TV davası kapsamında tahliye edildikten sonra Silivri Cezaevi’nden çıkışında dile getirdiği ifadeler hakkında gazeteci Ahmet Şık'a açılan davanın ilk duruşması bugün (13 Eylül 2012) Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görüldü. Eski Ergenekon savcıları Zekeriya Öz ve Fikret Seçen gibi isimler dahil toplam 39 yargı mensubunun mağdur sıfatıyla yer aldığı iddianameyi kaleme alan savcıya ilişkin Şık, “Hüküm dahi verilmemiş bir davayı dayanak göstererek örgüt üyesi olduğuma karar vermiş durumda” dedi.  

Şık, Silivri Cezaevi çıkışında dile getirdiği “Bu işin sorumluları cemaat bağlantılı, burada cemaatten olan herkesi suçlamıyorum, ama cemaatçi olup da bir çete faaliyeti gibi çalışan, emniyetteki ve yargının içerisindeki bürokratik örgütlenme içerisindeki adamlardır” cümlesini Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın MİT krizinde sarf ettiği sözlerini hatırlatarak savundu:

“O konuşmamda söylediğim “Gülen cemaatine bağlı olup çete faaliyeti yürüten polis, hâkim ve savcılar” tanımlamasıyla, “Emniyet ve yargıda örgütlü otonom güç”, “Paralel devlet”, “Polis ve yargıyı ele geçirmiş olan dini yapı” ve nihayetinde Başbakan Erdoğan’ın söylemiyle “Devlet içinde devlet” gibi tanımlamalar arasında bir fark yoktur. Hepsi aynı olguya, yani bir çetenin varlığına işaret eder. Mesele bundan ibarettir.”

Mahkeme, bir sonraki duruşmayı iddianamede mağdur sıfatıyla yer alan 39 yargı mensubunun ifadelerinin alınması kararıyla 4 Aralık 2012 tarihine erteledi.  

İşte Ahmet Şık’ın savunmasının tam metni:

3 Mart 2011 gününden bu yana mesleğim, haberlerim, kitaplarım sorgulandı. Yasaların koruması altında olduğu söylenen haber kaynaklarımın gizliliği ihlal edildi. Malum medya sürüsüne dâhil olmamamdandır ki tanık olduğum sürecin sanığı yapılmaya çalışıldım ve yaklaşık 13 ay cezaevinde tutuldum. Mesleki faaliyetlerimin soruşturma konusu yapılması otoriter, baskıcı, faşist her rejimin klişe savunmasıyla “gazeteci değil teröristler” yalanı üzerinden gizlenmeye çalışıldı.

Bu bahanenin ardına saklananların sessizlikleri, utançlarını gizlemeye yetmese de aynı pervasızlık hâlâ sürüyor. Hem de devlet içinde örgütlenmiş bir çetenin komplosuyla tıpkı halen tutuklu bulunan diğer meslektaşlarım gibi haksızlığa uğradığım ortaya çıktığı halde sürüyor. Bakın bu davanın iddianamesini hazırlayan savcı ne demiş:

“...silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan tutuklanarak yargılanan şüphelinin meskur tehdit eylemlerinin bireysel güç ve kuvveti aşacak nitelikte, var olan veya varsayılan suç örgütlerinin oluşturdukları korkutucu güçten yararlanarak; hakaret eylemlerinin ise kamu görevi yapan mağdurların onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat etmek suretiyle saldırıda bulunmak şeklinde gerçekleştiği, şüphelinin eylemlerindeki devamlılığın suç kastının yoğunlugunu da gösterdiği tüm soruşturma kapsamından anlaşılmıştır.”

Kısacası savcı, bir komployla başlayan ve hüküm dahi verilmemiş bir davayı dayanak göstererek örgüt üyesi olduğuma karar vermiş durumda. Anlaşılan o ki; savcıya göre, 2012 Türkiye’sinde bir haksızlığı protesto etmeniz, ifade özgürlüğünüzü  kullanmanız için dahi sırtınızı bir silahlı güce dayamanız gerekiyor. Ama adı ne olursa olsun hiçbir sözümü, hiçbir yazımı hiçbir silahlı örgüte dayamadım, dayamam. Bir gazeteci olarak bana cesaret verecek bir güç varsa, bu sadece meslektaşlarımın ve kamuoyunun verdiği destekte aranabilir. Bu zaten aynı zamanda mesleğime ve bu mesleği layıkıyla icra eden meslektaşlarıma ve elbette kamuoyuna karşı sorumluluğumdur. Bu nedenle iddianamedeki tamamıyla dayanaksız ve hukuksal karşılığı olmayan bu iddiayı reddediyorum. 

Baştan sona problemli olan bu davanın iddianamesini yazan savcı, hâkim ve savcıların tarafsızlıkları ve bağımsızlıklarının Anayasa ve uluslararası sözleşmelerle teminat altına alındığını da vurgulamış. Ama bakın HSYK, 1. Daire Başkanı İbrahim Okur 19 Şubat 2012 tarihinde Star gazetesinde yer alan kendisiyle yapılan bir röportajda Özel Yetkili Mahkemelerde görevli hâkim ve savcılar için neler söylemiş birlikte okuyalım:

“Emniyetten ne gelirse davaya dönüşüyor gibi bir algı var.

Özellikle CMK 250'nci maddeyle yetkili savcılıklar ve Ağır Ceza Mahkemelerinde kişilerin lekelenmeme hakkı, ölçülülük ilkesi ve masumiyet karinesi gibi hususlarda yeterince özenli davranılmadığı kamuoyunun büyük çoğunluğunca kabul edilmektedir...

Hâkim ve savcılar suç ve suçlu bulmak için değil hakikati ortaya çıkarmak ve adaleti tesis etmek için çalışmalıdırlar.

250'nci madde savcılara çok geniş yetkiler vermektedir. Bu yetkilerin kullanılmasında keyfi sayılabilecek davranışlardan sakınılması, haklı ve doğru soruşturmaların bile doğruluğundan kuşku duyulmasına neden olacak yaklaşımlardan kaçınılması gerekmektedir...

Son birkaç yıldır kamuoyunun yakından takip ettiği davalarda zaman zaman karşılaşılan özensizlikler yargıya duyulan güveni olumsuz yönde etkilemektedir…

Savcı ve hâkimlerimizin tümüyle tarafsız bir gözle kişi hak ve özgürlüklerine özen göstererek çalışmaları gerekir. Hele ki hâkimlerimizin kendi düşünce ve inançlarından dahi bağımsız olarak, tarafsız bir gözle olayları değerlendirme mecburiyeti bulunmaktadır...

Adalet dağıtan insanların bağımsız olması çok önemlidir ama en az bağımsızlık kadar önemli bir diğer husus da tarafsız olmalarıdır...”

Hem “terörist” sıfatıyla yargılandığım davanın hem de bu davanın iddianamesinde yer alanlar ve de İbrahim Okur’un söyledikleri Türkiye yargısına bir ayna tutmuş adeta. Bir komplo sonucunda ortaya çıktığı çok açık suçlamalarla, niyet okumalardan yola çıkan iddianameler ve yöneltilen suçlamalara ilişkin somut tek bir kanıt sunulmadan, siyasi zihniyetlerin beslediği “yakıştırmalar” ve “kanaatler” ile herkesin hayatı karartılabiliyor. Özgürlüğünden alıkonulmak bir yana insanların itibarları da ortadan kaldırılıp yok edilmek isteniyor. Yeni medya düzeni denilen garabetin aktörlerinin işbirliği ile sacayaklarını siyaset, polis ve yargının oluşturduğu komplolar zinciriyle muhalif herkesin “terör örgütü” çuvallarına sokulup boğulmaya çalışıldığı zor günler yaşıyoruz uzun zamandır.

Ergenekon ve ilintili dava süreçleriyle başlayan, Devrimci Karargâh, Hopa ya da sistemle haklı olarak sorunu olan sosyalist öğrenciler ile demokratik toplumsal muhalefeti baskılayan davalarla genişletilen ve elbette “Devletin kendi Kürt’ünü yaratma projesinin” mihenk taşı olan KCK davalarıyla hem özgürlükler hem de en temel hak olan ifade özgürlüğü gasp ediliyor. Tüm ülkeyi bir açık cezaevine dönüştüren bu korku iklimiyle haksızlıklara karşı suskun kalması istenen bir toplum istendiği çok açık.

Bu nedenlerdir ki, faşizan ve vatandaşını devlete düşman gören Terörle Mücadele Yasası sistematiğine dayalı, kitlesel gözaltılar ve tutuklamalarla insanlar esir alındı. Yeni esirler bulundukça da otoriterlik ya da totalitarizm inşası hız kazandı. Birileri içeri atıldıkça baskı arttı. Baskı arttıkça daha fazla birileri içeri atıldı. Hız kesmeden de devam ediyor. Böylece herkese “Kul olup, itaat et ve suskun kal ya da cezaevine git” diyorlar.

Sıfatı ne olursa olsun kimseye kulluk edecek değilim. Haksızlığa suskun kalıp itaat etmek harcım değil. Çünkü ben gazeteciyim ve gazetecilik “hakikati doğru zamanda söylemekten” başka bir şey değil. Suç olduğu öne sürülen konuşmamda benim yaptığım da sadece “hakikati doğru zamanda dile getirmektir”. Çünkü usta romancı Marquez’in deyimiyle “Yaşadığı çağın tanığı olması gereken” gazeteciliği seçtiyseniz her türlü güç odağının karşısında ve hepsine eşit mesafede durmalısınız. Elbette “yalancı tanık” olmayı seçmediyseniz, bunun için görevlendirilmediyseniz.

7 Şubat 2012 günü MİT görevlileri hakkında başlatılan soruşturmayla ortaya çıkan krizi “sivil darbe girişimi” olarak dahi niteleyenler oldu. “Sivil darbe girişimi” tanımı, üstelik bu tanımın kamuoyunun önemli bir bölümü tarafından benimsenmesi boşuna değil. Çünkü kamuoyunda MİT krizi diye bilinen olayda asıl hedefin MİT yöneticileri üzerinden Başbakan Tayyip Erdoğan ile yardımcısı Beşir Atalay olduğu aşikâr. Niyetim bu olayı anlatmak değil. Sadece bu olaydan yola çıkarak yazılanları, söylenenleri anımsatmak.

Bu konuyu ele alan çok sayıda gazeteci ve yazar, “sivil darbe girişiminin” faili olan “yapıyı” şöyle tanımladılar: “Emniyet ve yargıda örgütlü otonom güç”, “Paralel devlet”, “Devlet içinde devlet”, “Polis ve yargıyı ele geçirmiş olan dini yapı”. Örnekler çok ve hepsini anmaya lüzum yok. Ancak bir alıntı yapacağım. Başbakan Erdoğan 6 Haziran 2012 günü A Haber isimli televizyon kanalında katıldığı bir programda Özel Yetkili Mahkemelerin kaldırılmasıyla ilgili bir soruya şöyle yanıt vermişti:

“Özel Yetkili Mahkemeler tartışması MİT Müsteşarımın ifadeye çağrılması ile başladı. Burada yargı her şeyi bir kenara koyup yürütme alanına girme gibi bir adım attı. Siz hangi şartlarda MİT müsteşarını dinleyebilirsiniz bu belli. Şüpheli sıfatıyla çağırırsanız burada her şey alt üst olur. Burada devletin tekerine çomak sokmak gibi olur... Burada iyice çizmeyi aşan bir adım atıldı. Bana bağlı olan müsteşarımı alırsanız ben durmam. Ha alacaksanız beni alın... Yargı kalkıp burada yardımcı olmak yerine bu kadar önemli kurumları bir şüpheye sevk ederse nasıl çalışacaklar. Ondan sonra siz çalıştıracak insan bulamazsınız. Bu ister istemez 'Biz devlet içinde ayrı bir devletim' diyerek Cumhurbaşkanı'na kadar herkesi çağırırım diyebiliyor. Çağırdım oldu diyebiliyorlar.”

Evet, gazeteciler gibi olaylar üzerinden değil, önüne konan istihbarat raporlarından edindiği bilgilerle konuştuğunu bildiğimiz Türkiye Cumhuriyetinin Başbakanı, yukarıda kimi yazarların bahsettiğim tanımlamalarına böyle katkı yaptı. Toplumun yargıya olan güvenini yitirdiğini vurgulayan Başbakan kısaca, malum cemaatin örgütlenmesiyle yargının ve bağımlı olduğu polisin “devlet içinde devlet” olduğunu dile getirdi. Her ne kadar yeterince açık ve net konuşulmasa da, polis teşkilatında ve özel yetkili mahkemeler düzeninde malum cemaatin açık ve tartışmasız iktidar olduğu belirsiz sözlerle de olsa anlatılmış oldu böylece. Sorunun sadece belirli bir güç tarafından oluşturulan özel yargı ya da polis teşkilatının kendisi değil, bizzat o “güç”ün kendisi olduğu dolaylı olarak dile getirildi.

Ama polis teşkilatı ve yargının içinde bulunduğu problematik durumu tüm açıklığıyla ve adlarını koyarak somut muhatapları ile tartışmaktan kaçınmak, geçici çözümler bulmak demokrasi ve hukuk devleti anlayışıyla bağdaşmaz. Bu yüzden savcının suç olduğunu iddia ettiği konuşmamda ben bu çetenin kim olduğunu adlı adınca dile getirdim o kadar. O konuşmamda söylediğim “Gülen cemaatine bağlı olup çete faaliyeti yürüten polis, hâkim ve savcılar” tanımlamasıyla, “Emniyet ve yargıda örgütlü otonom güç”, “Paralel devlet”, “Polis ve yargıyı ele geçirmiş olan dini yapı” ve nihayetinde Başbakan Erdoğan’ın söylemiyle “Devlet içinde devlet” gibi tanımlamalar arasında bir fark yoktur. Hepsi aynı olguya, yani bir çetenin varlığına işaret eder. Mesele bundan ibarettir.

Ortada ne bir tehdit ne de hakaret vardır. Haklı olduğuma inandığım bir konuda, yani bir çete tarafından haksızlığa uğradığım konusunda, haksızlık yapanların hapse gireceğini söylemek tehdit olmaz. Olsa olsa hukukun ve demokrasinin gereği olur. Çünkü “devlet içinde devlet” olarak da tanımlanan bir çeteye karşı olmak hukukun ve demokrasinin gereğidir. Hukuksal bir süreç talep edilen bir konuşma tehdit olarak nitelenemez. Son olarak savunmamı suç olduğu iddia edilen sözlerimi bir kez daha tekrarladığımı belirterek noktalamak istiyorum.

Eksik kalmış adalet bu ülkeye hukuk ve demokrasi getirmeyecek. Sadece benim davamda halen 5 tutuklu var. 100 civarında gazeteci hala içeride  ve ifade özgürlüğü meselesi sadece gazetecilerin sorunu değil. 600 civarında öğrenci tutuklu. KCK davasında 6 binin üzerinde tutuklu var. Bunların hepsi düşünce ve ifade özgürlüğü bağlamında değerlendirilmesi gereken tutukluluklardır. Gerçek adalet, bunca çok insanı mağdur eden malum cemaatle bağlantılı olan ya da gücüne biat eden komplolar kuran polisler, komploların yürütülmesinde görev alan savcı ve hâkimler gerçek bir hukuk yargılaması sonunda cezaevine girdiğinde ve AKP hükümeti bu komploların siyasi hesabını verdiğinde gelecek. Ve bir kez daha vurgulamak gerek, bunca baskı ve zulümden bu iktidar odaklarının korktuğu ama bizim de özlemini duyduğumuz ve mücadelesini sürdürmeye devam edeceğimiz bir hayat çıkacak.

Ahmet Şık, Silivri Cezaevi çıkışında ne demişti?    

“Arkadaşlar çok fazla bir şey söylemek istemiyorum. Daha öncelikle şunu söyleyeceğim. Eksik kalmış adalet, bu ülkeye hukuk ve demokrasi getirmeyecek. Sadece benim davamda 5 tutuklu var, onunda dışında 100 civarında gazeteci halen içeride ve ifade özgürlüğü meselesi bu ülkede sadece gazetecilerin sorunu değil. 600 civarında üniversite öğrencisi var. KCK davasında 6 bin üzerinde tutuklu var. Bunların hepsi düşünce ve ifade özgürlüğü bağlılığında değerlendirilmesi gereken tutuklular. Bunun mücadelesine biz devam edeceğiz ve burada adalet ne zaman sağlanacak diyeceksiniz.

Bu komployu kuran, yürüten polisler, savcı ve hâkimler bu cezaevine girecek. Onlar buraya girdiğinde bu ülkeye adalet gelecek. O cemaat bağlantılı, o çete bağlantılı adamlar buraya girecek. Bunu da buraya yazıyorum. Çünkü bakın çok net söylüyorum, çok net bir şey var burada. Bu işin sorumluları cemaat bağlantılı, burada cemaatten olan herkesi suçlamıyorum, ama cemaatçi olup da bir çete faaliyeti gibi çalışan, emniyetteki ve yargının içerisindeki bürokratik örgütlenme içerisindeki adamlardır. Bunun asli sorumluları ama siyaseten sorumlusu da AKP hükümetidir. Bunlara cevaz verdiği için sesini çıkartmadığı için. Ama herkes şunu bilsin, bunca baskı ve zulümden o iktidarın korktuğu ama bizimde özlemini duyduğumuz ve mücadelesini sürdürmeye devam edeceğimiz bir hayat çıkacak, bu da son sözümdür.”

Ahmet Şık’a açılan davanın iddianamesi için tıklayın