Soweto, Güney Afrika'nın en büyük yerleşim yerlerinden. 1 milyonun üzerinde nüfusa sahip. Johannesburg'un eteklerinde, derin tarihi olan bir yer.
Semtin ortasında, Hector Peterson'un anıtı yükseliyor. Peterson, 1976 yılında ırkçı Apartheid rejimi sırasında henüz 13 yaşındayken polis tarafından vurularak hayatını kaybetmişti.
Thabo Manoto ve Rennie Alexander burayı sıkça ziyaret ediyorlar. Onlar şair ve şiirleriyle insanları sarsmayı başarıyor.
Rennie Alexander: "Kelimelerimle dünyayı değiştirmeyi becerebilecek bir yeteneğe sahip olduğuma inanıyorum. Bir fotoğraf çekercesine, vermek istediğiniz duyguyu insanlara doğru geçirebildiğiniz zaman inandıkları şey için cesaretle dimdik durmalarını sağlayabilirsiniz. Ben bir şair olarak, kelimelerimle dünyayı değiştirmenin mümkün olduğuna inanıyorum."
Kanayan yaralara parmak basıyorlar
Onlar, ülkenin hâlâ kanayan yaralarına parmak basan şiirler yazıyor.
Rennie Alexander: "Ben, 'hakikat' denen bir patikada yürüyorum. Yol kayıp çökmekte, fakat Prometheus'un kalp atışları içimde ve ben insanlara ışığı getirip güneş doğana dek pes etmeyeceğim. Bulutlar ufkumu engelleyemeyecek. Yolumu kaybettim fakat, serptiğim ekmek kırıntılarını takip edip, başlattığım işi bitirecekler. Romanlar, masallarla bir çocuğun düşü, karanlık uçurumlarda huzuru bulacak."
Rennie Alexander: "İnsanların zihinlerini değiştirmeyi amaçlıyorum. Örneğin gecekondularda sefalet içinde yaşayan insanların fakirlik duygusuna teslim olmayıp, geleceklerine yatırım yapmalarını motive etmek istiyorum. Bu umutsuz insanları gördüğümde kahroluyorum çünkü ben Güney Afrikalıyım. Ben bir siyah bireyim."
Thabo Manoto: "Bu durumu Rennie'yle tartışmıştık. Sağ tarafta insanın içini acıtan bir sefalet hakimken, sola baktığınızda kapitalizmin uzantısı fast food restaurantlarını görüyorsunuz. İhtişam ve kasvet hep birarada."
Rennie Alexander: "Kuzenlerimi tecavüz tehlikesinden korumak için geceleri silahla uyumak zorundayım. Sözde özgürlüğü protesto ediyorum ve diktatörlükle demokrasi arasındaki 10 farkı bana anlatmalarını istiyorum. Gelin bu kan emicileri, ekmek parasına vergi koyanları asalım."
Rennie Alexander: "Ülkemizde yaşanan skandallar ve yolsuzluklar, şiirlerimi de etkiliyor. Keza dünya sahnesinde olup biten olumsuz siyasi sürece dair de kamuoyunu bilgilendirmeyi görev ediniyorum."
Thabo Manoto: "Rennie'yle hemfikirim. Siyasi durum beni sadece bir sanatçı ve yazar olarak değil, vatandaş olarak da haliyle etkiliyor. Örneğin, devlet başkanı evini restore etmek için 254 milyon dolar harcayınca, o parayla halkın yaşamı nasıl da iyileştirilebilirdi diye düşünüp üzülüyorum."
Protestonun adı 'açık mikrofon'
Güney Afrika'nın bir çok yerinde, 'açık mikrofon' isimli alanlar var.
Yazarlar ve şairler biraraya gelerek burada metinlerini okuyor. Bu, devleti protesto hakkına ilişkin çok önemli bir aşama.
İki şair, performanslarından sonra beraber uzun süre sessizce oturuyor. Tüm olumsuzluklara karşın, Güney Afrika'da güzel değişiklikler olacağına inanıyorlar. Süreç uzun olsa da..
Thabo Manoto: "Buna kesinlikle inancım tam, çünkü biz Güney Afrikalılar mücadeleciyizdir. Tarihimiz, asla yılmaksızın mücadele edip herşeyin üstesinden gelenlerin hikâyeleriyle dolu."
Rennie Alexander: "Ben bu ülkenin her açıdan daha müreffeh bir geleceğe ilerlemesinin kaçınılmaz olduğuna inanıyorum. Şu anki durumdan hoşnut değiliz, bıraksınlar ilerleyelim."
Thabo ve Rennie, daha farklı bir Güney Afrika için mücadele etmek istiyorlar. Ve kelimeleri, onların yegâne silahı.
