İlk günden beri herkese biraz tuhaf gelen ABD Başkanı Trump, bir çarşamba günü, kendi deyimiyle "Asrın Anlaşması"nı açıkladı. İsrail ile Filistin arasında gerçekleşeceğini iddia ettiği bu çabası Netenyahu'nun ağzının kulaklarına varmasına neden olurken, Filistin'de Mahmud Abbas'ın tepesini attırdı.

Buraya kadar dediklerim, bu konudaki haberlerin kendimce ve tekraren ifade edilmesinden ibaret. Haberin düşündürdüklerine gelirsek...

İsrail ile Filistin arasında harp etmek dahil, süregelen her türden asimetrik şiddet, kaçınılmaz olmuş, taraflarca doğal ve gerekli görülürmüş gibi ele alınmış. Üstelik dünya devletleri de ikiye ayrılmışcasına taraflardan birine destek, diğerine köstek gibi davranmayı siyasetlerinin gereği saymışlardır. Sonuç, dalgalanan ama değişmeyen, çözülmeyen ve bitmeyen tabiî bir dünya gerginliği... Ve acı çeken, heba olan milyonlarca insan evladı!.. Paylaşılan ise, olacağı yok, anlamında kaderci kahve söylemleri.

Trump dobra konuşan, yalan söyleyen ama yalanını saklamayan, başka yalanla örtmektense vazgeçtiğini açıklayıp hasımlarının sinirini oynatan, rahatını kaçıran, soğuk kanlı, şaşırtıcı bir politikacı. Beklenmedik bir yapıda, bu nedenle bir türlü şöyle ağız tadıyla eleştirilemiyor. Esası bir yana koyarsak, bu kadarı bile ona ve onun dediklerine karşı olmak için yeterli. Ama ortalıkta sadece hakkında yayılan homurtular dolaşıyor. Bir de sonucu baştan belli azil skeçleri ile zaman dolduruluyor.

Adam yapacaklarını beklenmedik açıklıkla sıralıyor. Karşı olanlar ne diyor? Onun söylediklerini haber spikeri gibi tekrarlıyor, işte biz de buna karşıyız diye de ekliyorlar. Hukuka uygun olmadığı, haksız ve adaletsiz olduğu filan hatırlatılıyor. Onları zaten biliyoruz, herkes biliyor. Bilmediğimiz ise, ona karşı olduğunu tekrarlayanlar ne yapmayı planlıyor, hangi şartları ileri sürüyor? Velhasıl oyunda ileri sürülen taşa karşılık hangi taşlarla oyunu işlemez kılmayı düşünüyorlar... Hiçbiri yok! Uzaktan bakanlar için sadece ağlaşma, hasımdan şikayet, umutsuzluk, karamsarlık bir de bolca kendini övme var. Yapacağınız bir iş yoksa neden orada duruyorsunuz, demezler mi adama. Olan biteni seyretmek ve vızıldamak için mi? 

Bunun gücü gücüne yeten bir oyun olduğu yeni mi keşfediliyor. Yine de incelikli siyasetlerin gücü atıl bıraktığını akla getiren kadîm örnekler yok mudur tarihte?