Zor durumda olan, yardıma muhtaç insan kardeşlerime yardım etmek istiyorum ben.

Bunun bir insanlık görevi olduğunun idraki içindeyim. Elimden geleni ardıma koymamak için yanıp tutuşuyorum. 

Her insanın ihtiyaç içindeki hemcinslerine zaten yardımcı olması ve elinden geleni esirgememesi elzemdir, üstelik sevaptır da.

Düşünebiliyor musunuz? Onlara et süt, ev bark, bahçe çiçek, yorgan döşek, yün kazak, yol yöntem... ne bileyim, daha neler neler toplamış, biriktirip çoluğuna çocuğuna dağıtmış, buyur etmişiz, onları korumuş kollamışız, bacalarını tüttürmüş, konu komşuyu hoş tutmuşuz.

Karşılık olarak da aklımızın ucuna bile hiç bir şeycik düşmemiş.

İçim pırpır ediyor ne kadar güzel, düşünülmesi bile insanın içini ısıtıyor, vicdanları rahatlatıyor, bir ferahlık veriyor, bir hafiflik duygusu sarıyor her yanını, ağırlıklarından kurtuluyor, havalarda uçuşuyor sanki. Birlik, beraberlik ve kardeşlik işte böyle yüce bir şeydir.

Benim bu kutsal insanlık görevini tam anlamıyla yerine getirebilmem için siz de bana yardımcı olmalısınız. Lütfen elimden tutun, sakın bırakmayın, buna gerek var. 

Çünkü benim paylaşmasını bilen gönlüm Karun kadar zengin, ruhum açık denizler gibi engin, yardım sever yüreğim sıra dağlar kadar yüksek!..

Eli açık biriyim, bonkörlüğüm tavan yapmıştır. Buna karşılık imkânlarım sınırlı, maddî durumum yok, demeyim de kısıtlı diyelim. Evet, mahdut madde sonsuz ruh, işte benim mottom. Bu vaziyette ve tevazu içindeyim. 

İhtiyaç sahiplerine yardım edip, onları kalkındırabilmem için, sizlerin de bana olan yardımlarınızı olanca hızıyla, hemen iletmenize acilen ihtiyacım var. 

Bu hayırlı iş birliğine engel olmaya kalkışan olursa, bilinmeli ki affetmem kodum mu oturturum.

Bu insanlık görevini hep beraber, el birliği ile eksiksiz yapalım, örnek olalım diyorum.

Çok arzuluyum ve yardımlarınızı bekliyorum.

Kalın sağlıcakla...