Kendisi gibi yaşayan, kendisi gibi resim yapan usta ressam, Nâzım ve cumhuriyet dostu Balaban'ı kaybettik ruhu şad olsun..

Balaban ve sanatı hakkında çok şey söylendi. Bana göre o doğduğunda özel yeteneklerle doğmuştu. Nâzım ona sanat ve hayat ilişkisi üstüne, içerik ve biçim ilişkisi ile ilgili dersler verdi; kendi sanatı üstünden eğitti; birçok şiirini ilk ona okudu. Çok çabalamasına da gerek yoktu. Balaban sünger gibi her bilgiyi içine çekiyor, kendine mal ediyor içselleştiriyordu. Çok zekiydi, kendine özgü bir analitik düşünce yapısı vardı. Resimlerini "şiirsel - alegorik - destansı" bir anlayışla yapardı. Balaban'ın resimleri görünenden daha fazlasıydı; o "görünmeyen gerçeği" anlatırdı. Görünenin üstünden "görünmeyen gerçeği" düşündürür, kavramsal göndermelerle gerçek hakkında kafalarda yeni algılamalar yaratırdı.

Birçok ressamın, sanatçının seneler boyu yapamadığını o resimlerinde böyle başardı. Çok özel, kendine has bir kompozisyon anlayışı vardı. Bununla resimlerindeki içeriği bu anlayışla kurgulardı. Metaforlar üstünden alegorik bir anlatımla gerçeği güncelleştirerek algılamamızı sağlar; içeriği çok anlamlı bir hale getirirdi.

Her durumda baskılara ve dayatmalara karşı kendisi gibi, Balaban gibi yaşadı. Resimleriyle sanatıyla aramızda olacak. Ondan öğrenecek çok şey var....