Her gün deprem manzaralarının
karşısına oturuyorum,
korkunç acıları biraz hissedebilmek için,
yaşanmakta olan büyük acıları
az da olsa paylaşabilmek için... 
Her seferinde bir hüzün dalgası
kabarıyor içimde, gözlerim doluyor.
Bu insanlar bu kadar acıyı hak etmediler,
diye mırıldanıyorum kendi kendime...
Kahroluyorum.
Kim bilir kaçıncı defa,
siyasal iktidarlar gerekeni zamanında yapsalar,
bu felaket böyle yaşanmazdı diyorum.
Böylesi bir kader değildir,  
olamaz, cümlesinin altını ayrıca çiziyorum.
Bir noktayı özellikle vurguluyorum:
Bu deprem felaketi, bütün bu acılar
bizi teslim alamayacak;
bunların içinden "yeni"yi,
"yeni Türkiye"yi inşa edeceğiz çünkü...
Ve CHP lideri Kılıçdaroğlu'nun şu sözünü de
hiç aklımızdan çıkarmayalım:           

Bu ülke için asrın felaketi
tek adam rejimidir,
Erdoğan'dır.
Asıl enkazın altında kalan,
"tek adam rejimi"dir, Erdoğan'dır.

Bu felaketin gerçek sorumlusu onlardır.
Bu korkunç acıların hesabı onlardan,
20 küsur yıllık iktidarları döneminde
gerekeni yapmayanlardan,
"1999 Büyük Depremi"nden
ders çıkarmayanlardan sorulacaktır.
Yazın bir kenara:
Az kaldı, bu "Saray iktidarı"nın
yakamızdan düşmesine...
Halkın oylarıyla gidecekler.
Erdoğan gittikten sonra sıra,
"yeni Türkiye"nin inşasına gelecek.
Yazımı Bekir Ağırdır'ın,
Ali Yaycıoğlu'nun,
Ece Temelkuran'ın
Oksijen'in son sayısındaki
satırlarıyla noktalıyorum. 

Bekir Ağırdır

Sonunda geldiğimiz yer bu felaketleri,
çözüm süreçlerini
yönetmesi gereken siyasi, yönetimsel,
yasal tüm kurum ve kurallarda da yıkım.
Tam da bu nedenle yeni bir söze, hikayeye,
ütopyaya ihtiyacımız var.
Tam da bu yıkımdan çıkabilmek için
tüm kurum ve kurallarda
yeniden inşa sürecine ihtiyaç var.

Ali Yaycıoğlu

Ülkemiz hayatta kalacak.
Çocuklarımız için yeni bir
gelecek kuracağız.
Yaşanan tarifsiz acılar ise
bize yol gösterecek.

Ece Temelkuran

Bugünlerde, bazen içimizden öyle geçse bile,
"Hiçbir şey değişmez bu ülkede" demeyelim,
diyenleri de eve gönderelim, evde bunalsınlar.
Birbirimizin inancını, inadını zayıflatacak
hiçbir şey söylemeyelim.
Bu, hesap sormaya karar vermiş
kayıp yakınlarına karşı
suç işlemek olur.
Bazen içimizde şüphe olsa bile
"Yapabiliriz" diye tekrar edelim,
birbirimize güç verelim.
Köprüyü geçene kadar
birbirimizle uğraşmayalım
Burası zurnanın zırt dediği yer,
o yüzden öfkemizi çarçur etmeyelim,
birbirimize yöneltmeyelim.
Bizim gibi insanları zaten hedefe koymuş
bir düzenin içinde bir de biz birbirimize yüklenmeyelim.
Herkes elinden gelenin en iyisini yapmaya
çalışıyor. Hepimiz birbirimizi biraz daha sevmeye
ve birbirimize güvenmeye çalışalım.
Şimdi söyleyeceklerimin erken
olduğunu düşünenler olabilir.
Ama yazının asli görevinin dövünmek,
ah vah etmek değil,
güzel olana inancı tazelemek olduğuna
inandığım için söyleyeceğim.
Günlerdir derin bir hüzün fakat aynı anda
büyük bir hayranlıkla takip ettiğimiz, katıldığımız,
bütün dünyaya yayılmış yurttaşları
harekete geçiren dayanışma o kadar güçlü ki,
bu güçle yeni bir ülke kurulur.
Evet, kurulur.
Buna inanmayı seçmekten başka çaremiz yok.